Vlak na de Tweede Wereldoorlog werkte Leo Beyers op jonge leeftijd als slagersjongen op leercontract. Vanaf zijn 24ste maakte hij de overstap naar het theater. Na het conservatorium in Antwerpen en Studio Herman Teirlinck volgde een carrière als toneel-, televisie- en filmacteur, (opera)regisseur en docent. Begin jaren zeventig gaf hij gedurende een korte periode leiding aan de Nieuwe Komedie in Den Haag. In 1981 moest hij vanwege zijn gezondheid een punt zetten achter zijn theatercarrière. Dit was tevens het moment waarop hij zijn dramaturgische blik op de filosofie integreerde in zijn werk. Beyers was de inspirator van Campus Gelbergen (vanaf 2010), voorheen Academie Leo Beyers voor Kunsten en Leefwetenschappen (1995-2010). Zijn communicatieanalyseonderzoek vormde de inhoudelijke basis voor de Campus. Hij trad regelmatig op als coreferent bij lezingen en debatten. Daarnaast heeft hij verschillende publicaties op zijn naam.
