Lijst van geschorste Formule 1 Grand Prix-wedstrijden

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een rode vlag wordt gezwaaid om te laten zien dat de race ongepland wordt gestopt, wat meestal gebeurt uit veiligheidsredenen.

Dit is een Lijst van geschorste Formule 1 Grand Prix-wedstrijden.

Het schorsen van een race wordt gedaan door het zwaaien van een rode vlag. Dit wordt gedaan wanneer er een ongeluk is gebeurd en/of de condities op de baan dusdanig dat het te gevaarlijk is geworden om verder te racen. De vlaggen worden toonbaar gemaakt door baancommissarissen. Ook wordt er sinds 2007 met behulp van GPS een waarschuwingssignaal afgegeven in de cockpit van de coureur.

Wanneer een race wordt geschorst, wordt door de wedstrijdleiding beslist hoe verder te handelen. Er zijn meerdere opties mogelijk voor een herstart. Er kan een herstart plaatsvinden achter de safety car, er kan ook een herstart plaatsvinden vanaf de starting grid. Er kan ook besloten worden om de race af te vlaggen (dus niet meer te hervatten).

Wanneer een race niet meer hervat kan worden, worden de resultaten genomen zoals die één ronde voor de schorsing was. Als minder dan 75% van de race-afstand is voltooid, dan werd tot en met 2021 de helft van het aantal punten uitgereikt, mits er twee of meer ronden zijn gereden. Vanaf 2022 is de puntentoekenning na een schorsing aangepast, zie verder puntensysteem F1.

Rode vlaggen komen minder vaak voor sinds de officiële herintroductie van de safety car in 1992 tijdens momenten dat er op de gehele baan voorzichtig gereden moet worden. Het langzaam rijden achter de safety car zorgt ervoor dat baancommissarissen veiliger een auto van de baan kunnen halen. Ook duurt een safety-carsituatie vaak korter dan een schorsing, omdat die reglementair minstens 15 minuten duurt.

Geschorste Grands Prix[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
H Geeft aan dat de race niet is herstart en dat er halve punten zijn uitgereikt.
N Geeft aan dat de race niet is herstart, maar dat wel hele punten zijn uitgereikt.
W Geeft aan dat de race is herstart over de originele afstand.
K Geeft aan dat de race is herstart over een verkorte afstand of is hervat.
Seizoen Grand Prix Ronde Zie legenda Reden
2023 São Paulo 2 K Ongeluk van Alexander Albon en Kevin Magnussen
2023 Mexico-Stad 34 K Ongeluk van Kevin Magnussen
2023 Nederland 63 K Regen en ongeluk van Zhou Guanyu.
2023 Australië 8 K Ongeluk van Alexander Albon.
55 K Ongeluk van Kevin Magnussen.
57 K Ongelukken van Logan Sargeant, Nyck de Vries, Esteban Ocon en Pierre Gasly.
2022 Japan 1 K Regen en ongeluk van Carlos Sainz jr..
2022 Groot-Brittannië 1 K Ongeluk van Zhou Guanyu,George Russell, Pierre Gasly, Yuki Tsunoda, Esteban Ocon, Alexander Albon en Sebastian Vettel.
2022 Monaco 0 K Regen.
30 K Reparatie van de vangrail/barrière na ongeluk van Mick Schumacher.
2021 GP van België 0 W Regen.
3 H Regen.
2021 GP van Hongarije 3 K Veel brokstukken op de baan opruimen na ongeluk van Valtteri Bottas en Charles Leclerc.
2021 GP van Groot-Brittannië 3 K Reparaties aan bandenstapels na ongeluk van Max Verstappen.
2021 Azerbeidzjan 48 K Ongeluk van Max Verstappen.
2021 GP van Emilia-Romagna 34 K Reparaties aan bandenstapels en opruimen van brokstukken na ongeluk van Valtteri Bottas en George Russell.
2020 Bahrein 1 K Ongeluk van Romain Grosjean.
2020 Toscane 8 K Ongeluk meerdere coureurs Antonio Giovinazzi, Carlos Sainz jr., Nicholas Latifi en Kevin Magnussen.
45 K Reparaties aan de bandenstapels na ongeluk van Lance Stroll.
2020 Italië 27 K Reparaties aan de bandenstapels na ongeluk van Charles Leclerc.
2017 Azerbeidzjan 23 K Brokstukken op het circuit na meerdere ongelukken.
2016 Brazilië 21 K Regen en ongeluk van Kimi Räikkönen.
28 K Regen
2016 België 10 K Ongeluk van Kevin Magnussen.
2016 Australië 18 K Ongeluk van Fernando Alonso en Esteban Gutiérrez.
2014 Japan 2 K Hevige regen als gevolg van de cycloon Phanfone.
44 N Ongeluk van Jules Bianchi
2014 Groot-Brittannië 1 K Ongeluk van Kimi Räikkönen, Felipe Massa en Marcus Ericsson gevolgd door een beschadigde vangrail.
2013 Monaco 46 K Beschadigde bandenstapel die de baan blokkeerde na een ongeluk van Pastor Maldonado en Max Chilton.
2012 Maleisië 9 K Regen
2011 Canada 25 K Regen
2011 Monaco 72 K Ongeluk van Adrian Sutil, Lewis Hamilton, Jaime Alguersuari en Vitaly Petrov.
2010 Korea 3 K Regen
2009 Maleisië 33 H Regen en ongelukken van Sébastien Buemi, Sebastian Vettel en Giancarlo Fisichella.
2007 Europa 5 K Regen en ongelukken van Jenson Button, Nico Rosberg, Adrian Sutil, Lewis Hamilton, Scott Speed en Vitantonio Liuzzi.
2003 Brazilië 56 N Ongelukken van Mark Webber en Fernando Alonso.
2001 België 5 K Ongeluk van Luciano Burti en Eddie Irvine.
2001 Duitsland 2 W Puin op de baan na ongeluk van Luciano Burti en Michael Schumacher.
2000 Monaco 1 W Geblokkeerde baan door ongeluk van Jenson Button en Pedro de la Rosa.
1999 Groot-Brittannië 1 W Jacques Villeneuve en Alex Zanardi lieten hun auto afslaan bij de start. Michael Schumacher crashte net nadat de rode vlag werd gezwaaid.
1998 België 1 W Ongeluk van dertien coureurs, waarvan er vier niet konden herstarten.
1998 Frankrijk 1 W Jos Verstappen liet zijn auto afslaan bij de start.
1998 Canada 1 W Ongeluk van Jean Alesi, Johnny Herbert, Jarno Trulli en Alexander Wurz.
1997 Canada 56 N Ongeluk van Olivier Panis.
1997 Brazilië 1 W Rubens Barrichello liet zijn auto afslaan bij de start.
1996 Australië 1 W Ongeluk van Martin Brundle
1995 Portugal 1 W Ongeluk van Ukyo Katayama, Luca Badoer en Andrea Montermini.
1995 Italië 1 W Ongeluk van Max Papis, Jean-Christophe Boullion, Andrea Montermini, Pedro Diniz en Roberto Moreno. Montermini en Moreno konden niet herstarten.
1995 Monaco 1 W Ongeluk van Jean Alesi, Gerhard Berger en David Coulthard.
1995 Argentinië 1 W Twee ongelukken van in totaal acht coureurs.
1994 Japan 13 K Regen en ongeluk van Martin Brundle.
1994 Italië 1 W Ongeluk van verscheidene coureurs.
1994 San Marino 7 K Fataal ongeluk van Ayrton Senna.
1992 Frankrijk 18 K Regen
1991 Australië 14 H Regen
1990 Portugal 61 N Ongeluk van Aguri Suzuki en Alex Caffi.
1990 Italië 2 W Ongeluk van Derek Warwick.
1990 België 1 W Ongelukken van Paolo Barilla en Aguri Suzuki.
1990 Monaco 1 W Ongeluk van verscheidene coureurs.
1989 Australië 2 W Ongeluk van verscheidene coureurs.
1989 Frankrijk 1 W Ongeluk van verscheidene coureurs.
1989 Mexico 2 W Ongeluk van verscheidene coureurs.
1989 San Marino 1 K Ongeluk van Gerhard Berger.
1988 Portugal 1 W Ongeluk van verscheidene coureurs.
1987 Mexico 30 K Ongeluk van Derek Warwick.
1987 Portugal 2 W Ongeluk van verscheidene coureurs.
1987 Oostenrijk 1 W (Eerste start) Ongeluk van Martin Brundle, Jonathan Palmer, Philippe Streiff en Piercarlo Ghinzani.
1 W (Tweede start) Ongeluk van meer dan tien coureurs. Het duurde meer dan twee uur voor de race voor een derde keer gestart kon worden. Streiff kon niet herstarten.
1987 België 2 W Ongeluk van Jonathan Palmer en Philippe Streiff. Palmer kon niet herstarten.
1986 Groot-Brittannië 1 W Ongeluk van verscheidene coureurs, waarvan er vier niet konden herstarten.
1985 Oostenrijk 1 W Ongeluk van Elio de Angelis, Teo Fabi, Michele Alboreto en Gerhard Berger.
1984 Oostenrijk 1 W Onjuiste startprocedure: nadat de lichten rood en groen waren geweest, werden ze geel en weer rood.
1984 Groot-Brittannië 11 K Ongeluk van Jonathan Palmer.
1984 Verenigde Staten Oost 1 W Ongeluk van Nigel Mansell, Alain Prost, Nelson Piquet, Michele Alboreto, Ayrton Senna en Marc Surer. Surer kon niet herstarten.
1984 Monaco 31 H Regen
1982 Verenigde Staten Oost 6 K Ongeluk van Roberto Guerrero, Elio de Angelis en Riccardo Patrese.
1982 Canada 1 W Fataal ongeluk van Riccardo Paletti.
1981 Frankrijk 58 K Regen
1981 België 54 N Regen
1980 Canada 1 W Ongeluk van negen coureurs, waardoor Derek Daly en Mike Thackwell niet konden herstarten.
1979 Zuid-Afrika 2 W Regen
1979 Argentinië 1 W Ongeluk van verscheidene coureurs, waarvan er vijf niet konden herstarten.
1978 Italië 1 K Ongeluk van Riccardo Patrese, Ronnie Peterson, James Hunt en Vittorio Brambilla.
1978 Oostenrijk 7 W Regen
1976 Duitsland 2 W Ongeluk van Niki Lauda, Brett Lunger en Harald Ertl.
1976 Groot-Brittannië 1 W Ongeluk van Clay Regazzoni, James Hunt, Jacques Laffite en Niki Lauda.
1975 Oostenrijk 29 H Regen
1975 Groot-Brittannië 56 N Regen
1975 Spanje 29 H Ongeluk van Rolf Stommelen, waarbij vijf toeschouwers omkwamen.
1974 Brazilië 32 N Regen
1973 Groot-Brittannië 2 W Ongeluk van verscheidene coureurs, waarvan er elf niet konden herstarten.
1971 Canada 64 N Regen
1950 Indianapolis 500 138 N Regen

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]