Lijst van heersers over Oost-Francië

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Oost-Francië heeft bestaan tussen 843, het Verdrag van Verdun, waarbij het Frankische Rijk werd opgesplitst in drie, tot het ontstaan van het Heilige Roomse Rijk in 962. De heerser over Oost-Francië had de titel van koning.

Naam heerser Periode Huis Opmerking
Lodewijk de Duitser 843-876 Karolingen Derde zoon van Lodewijk de Vrome. Na zijn dood werd Oost-Francië in drie gedeeld.
Karloman van Beieren 876-880 Karolingen De oudste zoon kreeg Beieren.
Lodewijk III de Jonge 876-882 Karolingen De tweede zoon kreeg Frankenland, Saksen en Thüringen.
Karel III de Dikke 876-888 Karolingen De jongste zoon kreeg het hertogdom Zwaben. Hij zal alle Frankische koningen overleven. Hij verenigde in naam het rijk van Karel de Grote en droeg de keizerstitel.
Arnulf van Karinthië 887/888-899 Karolingen Arnulf was een onwettige zoon van Karloman. Hij stootte Karel de Dikke van de troon en kroonde zichzelf tot tegenkeizer in 896.
Lodewijk IV het Kind 900-911 Karolingen Zijn vader stierf in december, begin 900 werd de zesjarige tot koning uitgeroepen.
Koenraad I van Franken 911-918 Konradijnen Het land had een sterke leider nodige om de invallen van de Magyaren te counteren. Hij werd door de edelen verkozen, om zijn titel kracht bij te zetten huwde hij in 913 met Cunigonde van Zwaben, een kleindochter van Lodewijk de Duitser.
Hendrik de Vogelaar 919-936 Liudolfingen Ook hij werd door de edelen verkozen, maar niet unaniem.
Otto I de Grote 936-962 Liudolfingen Zoon van Hendrik. In 962 werd hij tot keizer gekroond en stichtte hiermee het Heilig Roomse Rijk.

Vervolg[bewerken | brontekst bewerken]