Lijst van olympische medaillewinnaars wielersport (weg)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De discipline wegwielrennen binnen de olympische sport wielersport stond op de eerste editie van de moderne Olympische Spelen (1896) en sinds 1912 onafgebroken op het programma van de Olympische Zomerspelen. Deze pagina geeft de lijst van olympische medaillewinnaars in deze discipline.

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdrit[bewerken | brontekst bewerken]

Medaillewinnaars
Editie Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons
1996 Vlag van Spanje ESP Miguel Indurain Vlag van Spanje ESP Abraham Olano Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Chris Boardman
2000 Vlag van Rusland RUS Vjatsjeslav Jekimov Vlag van Duitsland GER Jan Ullrich vacant[a]
2004 Vlag van Rusland RUS Vjatsjeslav Jekimov[b] Vlag van Verenigde Staten USA Bobby Julich Vlag van Australië AUS Michael Rogers
2008 Vlag van Zwitserland SUI Fabian Cancellara Vlag van Zweden SWE Gustav Larsson Vlag van Verenigde Staten USA Levi Leipheimer
2012 Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Bradley Wiggins Vlag van Duitsland GER Tony Martin Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Chris Froome
2016 Vlag van Zwitserland SUI Fabian Cancellara Vlag van Nederland NED Tom Dumoulin Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Chris Froome
2020 Vlag van Slovenië SLO Primož Roglič Vlag van Nederland NED Tom Dumoulin Vlag van Australië AUS Rohan Dennis
Medaillespiegel
Land Goud Zilver Brons
Vlag van Rusland RUS 2 0 0
Vlag van Zwitserland SUI 2 0 0
Vlag van Spanje ESP 1 1 0
Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 1 0 3
Vlag van Slovenië SLO 1 0 0
Vlag van Duitsland GER 0 2 0
Vlag van Verenigde Staten USA 0 1 1
Vlag van Nederland NED 0 2 0
Vlag van Zweden SWE 0 1 0
Vlag van Australië AUS 0 0 2
  1. 2000: Het IOC nam in 2013 de bronzen medaille van de Amerikaan Lance Armstrong af, naar aanleiding van het schrappen van zijn resultaten door de UCI.[1]
  2. 2004: De Amerikaan Tyler Hamilton won in eerste instantie de tijdrit in een tijd van 57.31,74. In 2011 bekende hij dat hij destijds doping had gebruikt en hij leverde zijn gouden plak in.[2] Zijn gouden medaille ging een jaar later naar de Rus Vjatsjeslav Jekimov, het zilver naar de Amerikaan Bobby Julich en het brons naar de Australiër Michael Rogers.[3]
Meervoudige medaillewinnaars
Succesvolste Meervoudige
2-0-0 Vlag van Zwitserland Fabian Cancellara
2-0-0 Vlag van Rusland Vjatsjeslav Jekimov
0-2-0 Vlag van Nederland Tom Dumoulin
0-0-2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Froome

Wegwedstrijd[bewerken | brontekst bewerken]

Medaillewinnaars
Editie Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons
1896 Vlag van Griekenland GRE Aristidis Konstantinidis Vlag van Duitsland GER August von Gödrich Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Edward Battel
1912 Vlag van Zuid-Afrika RSA Rudolph Lewis Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Frederick Grubb Vlag van Verenigde Staten USA Carl Schutte
1920 Vlag van Zweden SWE Harry Stenqvist Vlag van Zuid-Afrika RSA Henry Kaltenbrun Vlag van Frankrijk FRA Fernand Canteloube
1924 Vlag van Frankrijk FRA Armand Blanchonnet Vlag van België BEL Henri Hoevenaers Vlag van Frankrijk FRA René Hamel
1928 Vlag van Denemarken DEN Henry Hansen Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Frank Southall Vlag van Zweden SWE Gösta Carlsson
1932 Vlag van Italië ITA Attilio Pavesi Vlag van Italië ITA Guglielmo Segato Vlag van Zweden SWE Bernhard Britz
1936 Vlag van Frankrijk FRA Robert Charpentier Vlag van Frankrijk FRA Guy Lapébie Vlag van Zwitserland SUI Ernst Nievergelt
1948 Vlag van Frankrijk FRA José Beyaert Vlag van Nederland NED Gerrit Voorting Vlag van België BEL Lode Wouters
1952 Vlag van België BEL André Noyelle Vlag van België BEL Robert Grondelaers Vlag van Duitsland GER Edi Ziegler
1956 Vlag van Italië ITA Ercole Baldini Vlag van Frankrijk FRA Arnaud Geyre Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Alan Jackson
1960 Vlag van Sovjet-Unie URS Viktor Kapitonov Vlag van Italië ITA Livio Trapè Vlag van België BEL Willy Vanden Berghen
1964 Vlag van Italië ITA Mario Zanin Vlag van Denemarken DEN Kjell Rodian Vlag van België BEL Walter Godefroot
1968 Vlag van Italië ITA Pierfranco Vianelli Vlag van Denemarken DEN Leif Mortensen Vlag van Zweden SWE Gösta Pettersson
1972 Vlag van Nederland NED Hennie Kuiper Vlag van Australië AUS Clyde Sefton niet uitgereikt[a]
1976 Vlag van Zweden SWE Bernt Johansson Vlag van Italië ITA Giuseppe Martinelli Vlag van Polen POL Mieczysław Nowicki
1980 Vlag van Sovjet-Unie URS Sergej Soechoroetsjenkov Vlag van Polen POL Czesław Lang Vlag van Sovjet-Unie URS Joeri Barinov
1984 Vlag van Verenigde Staten USA Alexi Grewal Vlag van Canada CAN Steve Bauer Vlag van Noorwegen NOR Dag Otto Lauritzen
1988 Vlag van de DDR GDR Olaf Ludwig Vlag van Duitsland FRG Bernd Gröne Vlag van Duitsland FRG Christian Henn
1992 Vlag van Italië ITA Fabio Casartelli Vlag van Nederland NED Erik Dekker Vlag van Letland LAT Dainis Ozols
1996 Vlag van Zwitserland SUI Pascal Richard Vlag van Denemarken DEN Rolf Sørensen Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Maximilian Sciandri
2000 Vlag van Duitsland GER Jan Ullrich Vlag van Kazachstan KAZ Aleksandr Vinokoerov Vlag van Duitsland GER Andreas Klöden
2004 Vlag van Italië ITA Paolo Bettini Vlag van Portugal POR Sérgio Paulinho Vlag van België BEL Axel Merckx
2008 Vlag van Spanje ESP Samuel Sánchez Vlag van Zwitserland SUI Fabian Cancellara[b] Vlag van Rusland RUS Aleksandr Kolobnev
2012 Vlag van Kazachstan KAZ Aleksandr Vinokoerov Vlag van Colombia COL Rigoberto Urán Vlag van Noorwegen NOR Alexander Kristoff
2016 Vlag van België BEL Greg Van Avermaet Vlag van Denemarken DEN Jakob Fuglsang Vlag van Polen POL Rafał Majka
2020 Vlag van Ecuador ECU Richard Carapaz Vlag van België BEL Wout van Aert Vlag van Slovenië SLO Tadej Pogačar
Medaillespiegel
Land Goud Zilver Brons
Vlag van Italië ITA 6 3 0
Vlag van Frankrijk FRA 3 2 3
Vlag van België BEL 2 3 4
Vlag van Zweden SWE 2 0 3
Vlag van Sovjet-Unie URS 2 0 1
Vlag van Denemarken DEN 1 4 0
Vlag van Nederland NED 1 2 0
Vlag van Duitsland GER 1 1 2
Vlag van Zwitserland SUI 1 1 1
Vlag van Kazachstan KAZ 1 1 0
Vlag van Zuid-Afrika RSA 1 1 0
Vlag van Verenigde Staten USA 1 0 1
Vlag van Ecuador ECU 1 0 0
Vlag van Spanje ESP 1 0 0
Vlag van de DDR GDR 1 0 0
Vlag van Griekenland GRE 1 0 0
Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 0 2 3
Vlag van Polen POL 0 1 2
Vlag van Duitsland FRG 0 1 1
Vlag van Australië AUS 0 1 0
Vlag van Canada CAN 0 1 0
Vlag van Colombia COL 0 1 0
Vlag van Portugal POR 0 1 0
Vlag van Noorwegen NOR 0 0 2
Vlag van Letland LAT 0 0 1
Vlag van Slovenië SLO 0 0 1
Vlag van Rusland RUS 0 0 1
  1. 1972: De Spanjaard Jaime Huélamo eindigde als derde maar werd gediskwalificeerd wegens een positieve dopingtest.
  2. 2008: De Italiaan Davide Rebellin eindigde als tweede maar werd gediskwalificeerd wegens een positieve dopingtest (Cera).

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdrit[bewerken | brontekst bewerken]

Medaillewinnaars
Editie Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons
1996 Vlag van Rusland RUS Zoelfia Zabirova Vlag van Frankrijk FRA Jeannie Longo-Ciprelli Vlag van Canada CAN Clara Hughes
2000 Vlag van Nederland NED Leontien Zijlaard-van Moorsel Vlag van Verenigde Staten USA Mari Holden Vlag van Frankrijk FRA Jeannie Longo-Ciprelli
2004 Vlag van Nederland NED Leontien Zijlaard-van Moorsel Vlag van Verenigde Staten USA Deirdre Demet-Barry Vlag van Zwitserland SUI Karin Thürig
2008 Vlag van Verenigde Staten USA Kristin Armstrong Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Emma Pooley Vlag van Zwitserland SUI Karin Thürig
2012 Vlag van Verenigde Staten USA Kristin Armstrong Vlag van Duitsland GER Judith Arndt Vlag van Rusland RUS Olga Zabelinskaja
2016 Vlag van Verenigde Staten USA Kristin Armstrong Vlag van Rusland RUS Olga Zabelinskaja Vlag van Nederland NED Anna van der Breggen
2020 Vlag van Nederland NED Annemiek van Vleuten Vlag van Zwitserland SUI Marlen Reusser Vlag van Nederland NED Anna van der Breggen
Medaillespiegel
Land Goud Zilver Brons
Vlag van Verenigde Staten USA 3 2 0
Vlag van Nederland NED 3 0 2
Vlag van Rusland RUS 1 1 1
Vlag van Zwitserland SUI 0 1 2
Vlag van Frankrijk FRA 0 1 1
Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 0 1 0
Vlag van Duitsland GER 0 1 0
Vlag van Canada CAN 0 0 1
Meervoudige medaillewinnaars
Succesvolste Meervoudige
3-0-0 Vlag van Verenigde Staten Kristin Armstrong
2-0-0 Vlag van Nederland Leontien Zijlaard-van Moorsel
0-1-1 Vlag van Frankrijk Jeannie Longo-Ciprelli
0-1-1 Vlag van Rusland Olga Zabelinskaja
0-0-2 Vlag van Nederland Anna van der Breggen
0-0-2 Vlag van Zwitserland Karin Thürig

Wegwedstrijd[bewerken | brontekst bewerken]

Medaillewinnaars
Editie Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons
1984 Vlag van Verenigde Staten USA Connie Carpenter-Phinney Vlag van Verenigde Staten USA Rebecca Twigg Vlag van Duitsland FRG Sandra Schumacher
1988 Vlag van Nederland NED Monique Knol Vlag van Duitsland FRG Jutta Niehaus Vlag van Sovjet-Unie URS Laima Zilporyte
1992 Vlag van Australië AUS Kathryn Watt Vlag van Frankrijk FRA Jeannie Longo-Ciprelli Vlag van Nederland NED Monique Knol
1996 Vlag van Frankrijk FRA Jeannie Longo-Ciprelli Vlag van Italië ITA Imelda Chiappa Vlag van Canada CAN Clara Hughes
2000 Vlag van Nederland NED Leontien Zijlaard-van Moorsel Vlag van Duitsland GER Hanka Kupfernagel Vlag van Litouwen LTU Diana Žiliūtė
2004 Vlag van Australië AUS Sara Carrigan Vlag van Duitsland GER Judith Arndt Vlag van Rusland RUS Olga Sljoesarjova
2008 Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Nicole Cooke Vlag van Zweden SWE Emma Johansson Vlag van Italië ITA Tatiana Guderzo
2012 Vlag van Nederland NED Marianne Vos Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Elizabeth Armitstead Vlag van Rusland RUS Olga Zabelinskaja
2016 Vlag van Nederland NED Anna van der Breggen Vlag van Zweden SWE Emma Johansson Vlag van Italië ITA Elisa Longo Borghini
2020 Vlag van Oostenrijk AUT Anna Kiesenhofer Vlag van Nederland NED Annemiek van Vleuten Vlag van Italië ITA Elisa Longo Borghini
Medaillespiegel
Land Goud Zilver Brons
Vlag van Nederland NED 4 1 1
Vlag van Australië AUS 2 0 0
Vlag van Frankrijk FRA 1 1 0
Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 1 1 0
Vlag van Verenigde Staten USA 1 1 0
Vlag van Oostenrijk AUT 1 0 0
Vlag van Duitsland GER 0 2 0
Vlag van Zweden SWE 0 2 0
Vlag van Italië ITA 0 1 3
Vlag van Duitsland FRG 0 1 1
Vlag van Rusland RUS 0 0 2
Vlag van Canada CAN 0 0 1
Vlag van Litouwen LTU 0 0 1
Vlag van Sovjet-Unie URS 0 0 1
Meervoudige medaillewinnaars
Succesvolste Meervoudige
1-1-0 Vlag van Frankrijk Jeannie Longo-Ciprelli
1-0-1 Vlag van Nederland Monique Knol
0-2-0 Vlag van Zweden Emma Johansson
0-0-2 Vlag van Italië Elisa Longo Borghini

Afgevoerde onderdelen[bewerken | brontekst bewerken]

Beide onderdelen waren voor mannen.

Tijdrit, team[bewerken | brontekst bewerken]

Medaillewinnaars
Editie Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons
1960 Vlag van Italië ITA Antonio Bailetti
Ottavio Cogliati
Giacomo Fornoni
Livio Trapè
Vlag van Duitsland EUA Egon Adler
Erich Hagen
Günter Lörke
Gustav-Adolf Schur
Vlag van Sovjet-Unie URS Viktor Kapitonov
Jevgeni Klevtsov
Joeri Melikhov
Aleksej Petrov
1964 Vlag van Nederland NED Evert Dolman
Gerben Karstens
Jan Pieterse
Bart Zoet
Vlag van Italië ITA Severino Andreoli
Luciano Dalla Bona
Pietro Guerra
Feruccio Manza
Vlag van Zweden SWE Sven Hamrin
Erik Pettersson
Gösta Pettersson
Sture Pettersson
1968 Vlag van Nederland NED Fedor den Hertog
Jan Krekels
René Pijnen
Joop Zoetemelk
Vlag van Zweden SWE Erik Pettersson
Gösta Pettersson
Sture Pettersson
Tomas Pettersson
Vlag van Italië ITA Giovanni Bramucci
Vittorio Marcelli
Mauro Simonetti
Pierfranco Vianelli
1972 Vlag van Sovjet-Unie URS Valeri Jardi
Gennadi Komnatov
Valeri Lichatsjov
Boris Sjoekov
Vlag van Polen POL Edward Barcik
Lucjan Lis
Stanisław Szozda
Ryszard Szurkowski
niet uitgereikt[a]
1976 Vlag van Sovjet-Unie URS Vladimir Kaminski
Aavo Pikkuus
Valeri Tsjaplygin
Anatoli Tsjoekanov
Vlag van Polen POL Tadeusz Mytnik
Mieczysław Nowicki
Stanisław Szozda
Ryszard Szurkowski
Vlag van Denemarken DEN Verner Blaudzun
Gert Frank
Jørgen Hansen
Jørn Lund
1980 Vlag van Sovjet-Unie URS Anatoli Jarkin
Joeri Kasjirin
Oleg Logvin
Sergej Sjelpakov
Vlag van de DDR GDR Falk Boden
Bernd Drogan
Hans-Joachim Hartnick
Olaf Ludwig
Vlag van Tsjecho-Slowakije TCH Michal Klasa
Vlastibor Konečný
Alipi Kostadinov
Jiří Škoda
1984 Vlag van Italië ITA Marcello Bartalini
Marco Giovannetti
Eros Poli
Claudio Vandelli
Vlag van Zwitserland SUI Alfred Achermann
Richard Trinkler
Laurent Vial
Benno Wiss
Vlag van Verenigde Staten USA Ron Kiefel
Clarence Knickman
Davis Phinney
Andrew Weaver
1988 Vlag van de DDR GDR Uwe Ampler
Mario Kummer
Maik Landsmann
Jan Schur
Vlag van Polen POL Joachim Halupczok
Zenon Jaskuła
Marek Leśniewski
Andrzej Sypytkowski
Vlag van Zweden SWE Anders Jarl
Björn Johansson
Jan Karlsson
Michel Lafis
1992 Vlag van Duitsland GER Bernd Dittert
Christian Meyer
Uwe Peschel
Michael Rich
Vlag van Italië ITA Flavio Anastasia
Luca Colombo
Gianfranco Contri
Andrea Peron
Vlag van Frankrijk FRA Hervé Boussard
Didier Faivre-Pierret
Philippe Gaumont
Jean-Louis Harel
Medaillespiegel
Land Goud Zilver Brons
Vlag van Sovjet-Unie URS 3 0 1
Vlag van Italië ITA 2 2 1
Vlag van Nederland NED 2 0 0
Vlag van de DDR GDR 1 1 0
Vlag van Duitsland GER 1 0 0
Vlag van Polen POL 0 3 0
Vlag van Zweden SWE 0 1 2
Vlag van Duitsland EUA 0 1 0
Vlag van Zwitserland SUI 0 1 0
Vlag van Denemarken DEN 0 0 1
Vlag van Frankrijk FRA 0 0 1
Vlag van Tsjecho-Slowakije TCH 0 0 1
Vlag van Verenigde Staten USA 0 0 1
  1. 1972: De Nederlanders Fedor den Hertog, Aad van den Hoek, Hennie Kuiper en Cees Priem eindigden als derde (tijd 2:12.27,1) maar werden gediskwalificeerd wegens een positieve dopingtest.
Meervoudige medaillewinnaars
Meervoudige
0-1-1 Vlag van Zweden Erik Pettersson
0-1-1 Vlag van Zweden Gösta Pettersson
0-1-1 Vlag van Zweden Sture Pettersson
0-2-0 Vlag van Polen Stanisław Szozda
0-2-0 Vlag van Polen Ryszard Szurkowski

Wegwedstrijd, team[bewerken | brontekst bewerken]

Medaillewinnaars
Editie Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons
1912 Vlag van Zweden SWE Erik Friborg
Algot Lönn
Ragnar Malm
Axel Persson
Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Frederick Grubb
William Hammond
Leon Meredith
Charles Moss
Vlag van Verenigde Staten USA Albert Kruschel
Alvin Loftes
Walter Martin
Carl Schutte
1920 Vlag van Frankrijk FRA Fernand Canteloube
Georges Detreille
Marcel Gobillot
Achille Souchard
Vlag van Zweden SWE Sigfrid Lundberg
Ragnar Malm
Axel Persson
Harry Stenqvist
Vlag van België BEL Albert De Bunné
Jean Jeanssens
André Vercruysse
Albert Wyckmans
1924 Vlag van Frankrijk FRA Armand Blanchonnet
René Hamel
Georges Wambst
Vlag van België BEL Henri Hoevenaers
Alphonse Parfondry
Jean Van den Bosch
Vlag van Zweden SWE Eric Bohlin
Ragnar Malm
Gunnar Sköld
1928 Vlag van Denemarken DEN Henry Hansen
Orla Jørgensen
Leo Nielsen
Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Jack Lauterwasser
John Middleton
Frank Southall
Vlag van Zweden SWE Gösta Carlsson
Erik Jansson
Georg Johnsson
1932 Vlag van Italië ITA Giuseppe Olmo
Attilio Pavesi
Guglielmo Segato
Vlag van Denemarken DEN Henry Hansen
Leo Nielsen
Frode Sørensen
Vlag van Zweden SWE Arne Berg
Bernhard Britz
Sven Höglund
1936 Vlag van Frankrijk FRA Robert Charpentier
Robert Dorgebray
Guy Lapébie
Vlag van Zwitserland SUI Edgar Buchwalder
Ernst Nievergelt
Kurt Ott
Vlag van België BEL Auguste Garrebeek
Armand Putzeys
François Vandermotte
1948 Vlag van België BEL Léon De Lathouwer
Eugène Van Roosbroeck
Lode Wouters
Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Robert Maitland
Ian Scott
Gordon Thomas
Vlag van Frankrijk FRA José Beyaert
Jacques Dupont
Alain Moineau
1952 Vlag van België BEL Robert Grondelaers
André Noyelle
Lucien Victor
Vlag van Italië ITA Dino Bruni
Gianni Ghidini
Vincenzo Zucconelli
Vlag van Frankrijk FRA Jacques Anquetil
Claude Rouer
Alfred Tonello
1956 Vlag van Frankrijk FRA Arnaud Geyre
Maurice Moucheraud
Michel Vermeulin
Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Arthur Brittain
William Holmes
Alan Jackson
Vlag van Duitsland EUA Reinhold Pommer
Gustav-Adolf Schur
Horst Tüller
Medaillespiegel
Land Goud Zilver Brons
Vlag van Frankrijk FRA 4 0 2
Vlag van België BEL 2 1 2
Vlag van Zweden SWE 1 1 3
Vlag van Denemarken DEN 1 1 0
Vlag van Italië ITA 1 1 0
Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 0 4 0
Vlag van Zwitserland SUI 0 1 0
Vlag van Duitsland EUA 0 0 1
Vlag van Verenigde Staten USA 0 0 1
Meervoudige medaillewinnaars
Succesvolste Meervoudige
1-1-1 Vlag van Zweden Ragnar Malm
1-1-0 Vlag van Denemarken Henry Hansen
1-1-0 Vlag van Denemarken Leo Nielsen
1-1-0 Vlag van Zweden Axel Persson