Linda Wild

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Linda Wild
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Amerikaanse
Geboorteplaats Arlington Heights (Illinois)
Geboortedatum 11 februari 1971
Profdebuut 1987
Met pensioen 2000
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 1.237.931 US dollar
Coach Steve Wild
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 239–201
Titels 5 WTA, 2 ITF
Hoogste positie 23e (9 september 1996)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1992, 1994–1996)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1991, 1996)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1991, 1994, 1996)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (1996)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 175–157
Titels 5 WTA, 0 ITF
Hoogste positie 17e (8 juli 1996)
WTA Finals 1e ronde (1996)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (1993, 1995–1997)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1992, 1996)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon halve finale (1996)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1995, 1999)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 8 - 20
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (1995)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1995, 1996)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1995)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (1993–1997)
Laatst bijgewerkt op: september 2014
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Linda Wild (Arlington Heights (Illinois), 11 februari 1971) is een voormalig tennisspeelster uit de Verenigde Staten. Geboren als Linda Harvey nam zij later de achternaam aan van haar stiefvader en coach, Steve Wild. Zij begon met tennis toen zij tien jaar oud was. Zij speelt rechtshandig. Zij was actief in het proftennis van 1987 tot en met 2000.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Wild debuteerde in 1987 op het ITF-toernooi van Chicago (VS). Zij stond in 1989 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Niceville (VS) – zij verloor van landgenote Karen Shin. De week erop veroverde Wild haar eerste titel, op het ITF-toernooi van St. Simons (VS), door landgenote Ginger Helgeson te verslaan. In totaal won zij twee ITF-titels, de tweede weer een week later in Seabrook (VS).

In 1989 kwalificeerde Wild zich voor het eerst voor een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Miami. Zij stond in 1992 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Eastbourne – zij verloor van landgenote Lori McNeil. In 1993 veroverde Wild haar eerste WTA-titel, op het toer­nooi van San Juan, door landgenote Ann Grossman te verslaan. In totaal won zij vijf WTA-titels, de laatste in 1996 in Jakarta.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale, op de US Open 1996. Daardoor bereikte zij in september 1996 haar hoogste positie op de WTA-ranglijst: de 23e plaats.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Wild behaalde in het dubbelspel iets betere resultaten dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 1987 op het ITF-toernooi van Tucson (VS) samen met landgenote Amy Frazier. ITF-titels won zij niet.

In 1989 speelde Wild voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Newport, samen met landgenote Jennifer Goodling. Zij stond in 1992 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Boca Raton, samen met de Spaanse Conchita Martínez – zij verloren van het koppel Larisa Neiland en Natallja Zverava. In 1994 veroverde Wild haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Hobart, samen met landgenote Chanda Rubin, door het Australische koppel Jenny Byrne en Rachel McQuillan te verslaan. In totaal won zij vijf WTA-titels, de laatste in 1996 in Birmingham, samen met de Australische Elizabeth Smylie.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de halve finale, op Wimbledon 1996. Haar hoogste positie op de WTA-ranglijst is de 17e plaats, die zij bereikte in juli 1996.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaartal ranking
enkelspel
ranking
dubbelspel
2000 255 162
1999 196 63
1997 222 41
1996 29 23
1995 59 34
1994 49 42
1993 45 45
1992 49 71
1991 41 91
1990 86 268
1989 155 424
1988 434 289
1987 395

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finaledatum toernooi ondergrond tegenstandster score
Gewonnen finales
1. 1993-08-01 Vlag van Puerto Rico WTA San Juan hardcourt Vlag van Verenigde Staten Ann Grossman 6-3, 5-7, 6-3 details
2. 1993-10-03 Vlag van Japan WTA Sapporo tapijt (i) Vlag van Roemenië Irina Spîrlea 6-4, 6-3 details
3. 1995-09-17 Vlag van Japan WTA Nagoya tapijt (i) Vlag van Tsjechië Sandra Kleinová 6-4, 6-2 details
4. 1995-09-30 Vlag van China WTA Peking hardcourt Vlag van Chinees Taipei Wang Shi-ting 7-5, 6-2 details
5. 1996-04-14 Vlag van Indonesië WTA Jakarta hardcourt Vlag van Indonesië Yayuk Basuki walk-over details
Verloren finales
1. 1992-06-20 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Eastbourne gras Vlag van Verenigde Staten Lori McNeil 4-6, 4-6 details
2. 1992-11-14 Vlag van Verenigde Staten WTA Indianapolis hardcourt (i) Vlag van Tsjecho-Slowakije Helena Suková 4-6, 3-6 details
3. 1993-10-10 Vlag van Taiwan WTA Taipei hardcourt Vlag van Chinees Taipei Wang Shi-ting 1-6, 6-7 details
4. 1994-06-18 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Eastbourne gras Vlag van Verenigde Staten Meredith McGrath 2-6, 4-6 details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finaledatum toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
Gewonnen finales
1. 1994-01-15 Vlag van Australië WTA Hobart hardcourt Vlag van Verenigde Staten Chanda Rubin Vlag van Australië Jenny Byrne
Vlag van Australië Rachel McQuillan
7-5, 4-6, 7-6 details
2. 1994-05-15 Vlag van Tsjechië WTA Praag gravel Vlag van Zuid-Afrika Amanda Coetzer Vlag van Nederland Kristie Boogert
Vlag van Italië Laura Golarsa
6-4, 3-6, 6-2 details
3. 1995-05-14 Vlag van Tsjechië WTA Praag gravel Vlag van Verenigde Staten Chanda Rubin Vlag van Zweden Maria Lindström
Vlag van Zweden Maria Strandlund
6-7, 6-3, 6-2 details
4. 1995-09-30 Vlag van China WTA Peking hardcourt Vlag van Duitsland Claudia Porwik Vlag van Nederland Stephanie Rottier
Vlag van Chinees Taipei Wang Shi-ting
6-1, 6-0 details
5. 1996-06-16 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Birmingham gras Vlag van Australië Elizabeth Smylie Vlag van Verenigde Staten Lori McNeil
Vlag van Frankrijk Nathalie Tauziat
6-3, 3-6, 6-1 details
Verloren finales
1. 1992-03-08 Vlag van Verenigde Staten WTA Boca Raton hardcourt Vlag van Spanje Conchita Martínez Vlag van Letland Larisa Neiland
Vlag van Wit-Rusland van 1991-1995 Natallja Zverava
2-6, 2-6 details
2. 1993-09-26 Vlag van Japan WTA Nichirei hardcourt Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Amanda Coetzer Vlag van Verenigde Staten Lisa Raymond
Vlag van Verenigde Staten Chanda Rubin
4-6, 1-6 details
3. 1994-11-06 Vlag van Canada WTA Quebec tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Chanda Rubin Vlag van Zuid-Afrika Elna Reinach
Vlag van Frankrijk Nathalie Tauziat
4-6, 3-6 details
4. 1995-03-05 Vlag van Puerto Rico WTA San Juan hardcourt Vlag van Italië Laura Golarsa Vlag van Duitsland Karin Kschwendt
Vlag van Canada Rene Simpson
2-6, 6-0, 4-6 details
5. 1995-09-24 Vlag van Japan WTA Nichirei hardcourt Vlag van Zuid-Afrika Amanda Coetzer Vlag van Verenigde Staten Lindsay Davenport
Vlag van Verenigde Staten Mary Joe Fernandez
3-6, 2-6 details
6. 1997-06-15 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Birmingham gras Vlag van Frankrijk Nathalie Tauziat Vlag van Verenigde Staten Katrina Adams
Vlag van Letland Larisa Neiland
2-6, 3-6 details

Prestatietabel grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1999 2000
Vlag van Australië Australian Open 1R 2R 1R 2R 2R 2R 1R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 3R 2R 2R 1R 2R 3R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 3R 2R 1R 3R 1R 3R 1R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 1R 2R 2R 1R KF 1R

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1999 2000
Vlag van Australië Australian Open 1R 2R 3R 2R 3R 3R 3R 1R 2R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 3R 1R 1R 2R 3R 2R 1R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 2R KF 2R HF 3R KF 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 1R 3R 1R 1R 3R 1R

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1999
Vlag van Australië Australian Open 1R KF 1R 1R 2R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 2R 2R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 1R 1R 3R 2R 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 1R 1R 1R

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]