Louis van der Noordaa

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Louis van der Noordaa
Persoonsgegevens
Volledige naam Louis Simon Willem van der Noordaa
Geboren Den Haag, 14 februari 1894
Overleden Batavia, 19 november 1945
Geboorteland Nederland
Beroep(en) beeldhouwer, illustrator
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Louis Simon Willem van der Noordaa (Den Haag, 14 februari 1894Batavia, 19 november 1945) was een Nederlands beeldhouwer en illustrator.[1]

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Van der Noordaa was een zoon van Simon Willem van der Noordaa en Maria Elisabeth Terwogt. Zijn vader was rijksbetaalmeester en werd gestationeerd in verschillende plaatsen, waardoor Van der Noordaa in zijn jeugd onder andere in Valkenburg, Hoorn, Breda, Assen en Den Haag heeft gewoond. Hij werd opgeleid aan de Academie Minerva in de stad Groningen, als leerling van Johan Peddemors, aan de Industrieschool voor de Werkende Stand in Amsterdam, als leerling van Klaas van Leeuwen en aan de Rijksakademie van beeldende kunsten als leerling van Carel Dake en Nicolaas van der Waay. Hij kreeg daarnaast privélessen van Abraham Hesselink.[2] Van der Noordaa behaalde in 1921 de zilveren medaille voor beeldhouwkunst bij de Prix de Rome.

Hij was lid van de Pulchri Studio en Arti et Amicitiae. Van der Noordaa maakte studiereizen naar Frankrijk en Italië (1919-1920) en woonde en werkte onder meer in Kopenhagen (tot 1923), Amsterdam (tot 1929), Den Haag (tot 1938) en vanaf 1938 in Nederlands-Indië.[3] Hij trouwde in 1922 met de Zweedse Gerda Johanne Cathrine Wedel Madsen (1890-1964).

Van der Noordaa was tijdens de Tweede Wereldoorlog geïnterneerd in een jappenkamp. Hij overleed op 51-jarige leeftijd in het Sint-Carolusziekenhuis in Batavia.[4]

Werken (selectie)[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Louis van der Noordaa van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.