Lucas Franchoys de Jongere

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Lucas Franchoys (II)

Lucas Franchoys de Jongere (Mechelen, gedoopt 28 juni 1616 - aldaar, 3 april 1681) was een Zuid-Nederlands schilder.

Hij leerde het schilderen van zijn vader Lucas Franchoys de Oudere (1574–1643) waarna hij meer van het vak leerde in Antwerpen. Daar verbleef hij op de hetzelfde moment als zijn neef Lucas Faydherbe. In 1655 werd Lucas Franchoys de Jongere meester in de Mechelse Sint-Lucasgilde. Ook zijn broer Peter Franchoys was schilder.

Hij werkte een tijd in Frankrijk waar hij verschillende hovelingen portretteerde. Hij schilderde ook altaarstukken. Zijn Tenhemelopneming van Maria bevindt zich in de Begijnhofkerk van Mechelen, en hij schilderde de zijluiken van een triptiek waarvoor zijn vader het centrale luik schilderde en dat in de Sint-Janskerk in Mechelen hangt.[1]

Zie de categorie Lucas Franchoys (II) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.