Naar inhoud springen

Lucky Dube

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Lucky Dube
Lucky Dube
Algemene informatie
Geboortedatum 3 augustus 1964
Geboorteplaats Ermelo
Overlijdensdatum 18 oktober 2007
Overlijdensplaats Johannesburg
Land Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika
Land(en) van nationaliteit Zuid-Afrika
Werk
Genre(s) reggae, mbaqanga
Beroep zanger, songwriter
Instrument(en) stem, gitaar
Label(s) Rykodisc
Officiële website
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Lucky Philip Dube (Ermelo, 3 augustus 1964 - Johannesburg 18 oktober 2007), beter bekend als Lucky Dube, was een Zuid-Afrikaans reggaezanger en songwriter.[1]

Dube groeide op in een arm gezin op een boerderij. Zijn vader had het gezin verlaten voordat Dube geboren was, zijn moeder verhuisde vanwege de armoede naar Johannesburg om daar werk te vinden. Dube werd daarom opgevoed door zijn oma.[1][2]

In zijn schooltijd zat Dube in een schoolkoor dat hij ook een tijdje dirigeerde. Hij zat in zijn schooltijd ook in een paar bandjes. Met een van die bands, de Love Brothers, nam Dube begin jaren 1980 zijn eerste album op.[1][3]

Dube en zijn band brachten in de jaren 1980 meerdere albums uit in de Zuid-Afrikaanse mbaqanga-stijl. Daarnaast bracht Dube satirisch werk uit in het Afrikaans onder de artiestennaam Oom Hansie.[1]

In 1984 bracht Dube voor het eerst een reggae-album uit, Rastas Never Dies. Zijn album werd verboden door de Zuid-Afrikaanse censuur en mocht niet op de radio gedraaid worden. De plaatverkoop viel tegen en Dube's label wilde dat Dube zou terugkeren naar de mbaqanqa-stijl. Dube koos er toch voor een nieuw reggae-album uit te brengen. Dit album bereikte de gouden status in Zuid-Afrika. Van zijn derde reggae-album, Slave, werden uiteindelijk 500.000 exemplaren verkocht. Dit album werd gevolgd door optredens in Frankrijk en de Verenigde Staten.[1][2][3][4]

Dube wist een internationaal publiek te bereiken, mede dankzij platen- en distributiedeals met Motown, Shanachie Records en Warner Music.[1][2][5] Hij toerde door onder meer Afrika, Europa, Noord-Amerika, Australië en Japan. Hij gaf optredens op internationale festivals en evenementen als Live 8, Roskilde Festival, WOMAD, Reggae Sunsplash in Jamaica en het African Music Festival in Delft.[1][2][6][7]

Dube werd sterk geïnspireerd door de rastafari levensbeschouwing, hoewel hij als geheelonthouder (hij dronk en rookte niet) niet voldeed aan het stereotype van een rasta.[1][2]

Dube overleed op 18 oktober 2007 op 43-jarige leeftijd. Hij werd doodgeschoten tijdens een mislukte poging om zijn auto te stelen. Dube liet een vrouw en zeven kinderen na.[1][2]

Muziekstijl en thematiek

[bewerken | brontekst bewerken]

Op zijn eerste albums maakte Dube muziek in de Zuid-Afrikaanse mbaqanga-stijl, met sterke invloeden van The Mahotella Queens en The Soul Brothers.[1] Daarna ging Dube over op reggae.

Zijn muziek was een mix van traditionele rootsreggae en traditionale Zuid-Afrikaanse stijlen als mbaqanga, met invloeden van gospel en soul.[1][2][8][9] Belangrijke invloeden en inspiratiebronnen waren Peter Tosh, Jimmy Cliff en Bob Marley.[1] De (bariton)stem van Dube werd wel vergeleken met de stem van Peter Tosh.[2][10]

De teksten van Dube gingen vaak over politieke en maatschappelijke thema's en het leven in Zuid-Afrika tijdens en na de apartheid. Hij zong bijvoorbeeld over onderwerpen als apartheid en onderdrukking, racisme, corruptie, armoede, aids, alcoholisme, families die uit elkaar vielen door de apartheid, en de zware omstandigheden van armen, daklozen en werklozen. Maar hij zong ook positieve songs over onderwerpen als genezing, verlossing en raciale eenheid, verbroedering en hoop, en de nieuwe vrijheid na de afschaffing van de apartheid.[3][11][9][12][13][14][15]

Dube won diverse prijzen, waaronder South African Music Awards en een KORA Award.[11][14][16]

Hij verkocht meer dan 500.000 exemplaren van het album Slave en meer dan een miljoen stuks van de albums Prisoner en Victim.[1][2]

Dube werd omschreven als een van de meest succesvolle artiesten van Zuid-Afrika en een van de meest succesvolle reggae-artiesten uit Afrika.[1][3][10][17]

  • Lengane Ngeyethu (1981, Gallo)
  • Kudala Ngikuncenga (1982, Gallo)
  • Kukuwe (1983, Gallo)
  • Abathakathi (1984, Gallo)
  • Rastas Never Dies (1984, Gallo)
  • Ngikwethembe Na? (1985, Gallo)
  • Think About the Children (1986, Gallo)
  • Umadakeni (1987, Gallo)
  • Slave (1990, Shanachie)
  • Captured Live (1991, Shanachie)
  • Prisoner (1991), Shanachie
  • House of Exile (1992, Shanachie)
  • Victims (1993, Shanachie)
  • Together as One (1994, Celluloid)
  • Trinity (1995, Motown)
  • Serious Reggae Business (1996, Shanachie)
  • Taxman (1997, Shanachie)
  • The Way It Is (1999, Shanachie)
  • Soul Taker (2002, Shanachie)
  • The Other Side (2004, Heartbeat)
  • Respect (Gallo, 2006)