Ludo Abicht
Ludo Abicht | ||||
---|---|---|---|---|
Ludo Abicht (2008)
| ||||
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Ludo Anton Abicht | |||
Geboren | 5 juni 1936 | |||
Land | België | |||
Werk | ||||
Jaren actief | sinds 1962 | |||
Uitgeverij | Pelckmans | |||
Dbnl-profiel | ||||
|
Ludo Anton Abicht (Oostende, 5 juni 1936) is een Belgisch filosoof, publicist en dichter.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Abicht groeide op in Antwerpen en liep school in het Xaveriuscollege in Borgerhout. In 1954 trad hij in bij de jezuïeten. Hij studeerde filosofie en taalkunde. In 1961 trad hij uit de jezuïetenorde. In 1971 haalde Abicht zijn doctoraat Germaanse letterkunde aan de Universiteit van Cincinnati. Hij doceerde literatuur en filosofie aan de universiteiten van New Brunswick (Canada), Antioch (Ohio) en Berkeley (Californië). In 1984 werd hij hoogleraar aan de faculteit politieke wetenschappen van de Universitaire Instelling Antwerpen en doceerde ook aan het Antwerpse HIVT-RUCA en de Plantijn Hogeschool. In oktober 2001 ging hij op emeritaat maar bekleedde in het academiejaar 2004-2005 de Calewaert-leerstoel aan de Vrije Universiteit Brussel.[1] Van 2005 tot 2006 was hij lid van de commissie-Bossuyt voor normen en waarden. Tot het academiejaar 2023-2024 doceerde hij het seminarie Midden-Oosten over het Israëlisch-Palestijnse conflict aan de masteropleiding Internationale Betrekkingen en Diplomatie van Universiteit Antwerpen
Hij publiceerde over filosofie, ethiek, joodse cultuur, interculturaliteit en het Midden-Oosten.[2] Begin jaren 90 werd hij lid van een gemengde vrijmetselaarsloge binnen het genootschap Le Droit Humain en omschrijft zichzelf als een positief atheïst.[3] In 1995 werd hij voorzitter van het Masereelfonds en bleef aan tot 2002. Abicht is actief in de Vlaamse Beweging en levert zowel bijdrages voor het linkse tijdschrift Meervoud en het rechtse opinieblad Doorbraak. In 1998 werd aan Abicht de Orde van de Vlaamse Leeuw uitgereikt.[4] In 2001 ontving hij voor Intelligente emotie zowel de Arthur Cornetteprijs als de Arkprijs van het Vrije Woord.
In 2008 ondertekende hij het eerste manifest van de Gravensteengroep. In 2012 is hij opgekomen bij de Antwerpse gemeenteraadsverkiezingen voor de linkse partij Rood!.[5]
Bibliografie
[bewerken | brontekst bewerken]- Dialoog, gedichten, 1962.
- Paul Adler, ein Dichter aus Prag, 1972.
- De joden van Antwerpen, 1986.
- Oorlogskinderen hebben grote ogen, 1987.
- De put van Babel, 1989.
- Mensen in Israël en Palestina: één maat en één gewicht , Pelckmans, 1990.
- Filosofie is voor iedereen, 1992.
- Humor, vrijheid en wijsheid van de joden, 1992.
- Goed leven is goed samenleven, 1993.
- Brood, rozen en utopie, 1994.
- De joden van België, 1994.
- De zure druiven van de oorlog, 1994.
- De tocht door de woestijn: het vredesproces in het Beloofde Land, 1996.
- Hoe Vlaams zijn de Vlamingen?: over identiteit, 2000.
- Intelligente emotie, 2001.
- Vlaamse Beweging: welke toekomst?, 2002.
- Eén maat en één gewicht. Een kritisch essay over Israël-Palestina, Pelckmans, 2002.
- Ware Geuzen zijn Turks noch Paaps: het vrijzinnige humanisme vandaag, 2005.
- Geschiedenis van de Joden van de Lage Landen, 2006
- De Verlichting vandaag, 2007.
- Het lunapark en andere plekken. Autobiografisch materiaal, Pelckmans, 2008.
- Israël-Palestina. Tweespraak over oorzaken en oplossingen, Pelckmans, 2009.
- De haan van Asklepios, Meulenhoff|Manteau, 2010.
- Voorbij het atheïsme, 2011.
- Interculturaliteit, 2011.
- Gewoon volk eerst, 2012.
- Mijn Amerika, 2012.
- Democratieën sterven liggend. Kritiek van de tactische rede, 2014.
- Patriottisme kent geen grenzen, 2014.
- De Bijbel. Een vrij zinnige lezing, Antwerpen, Uitgeverij Vrijdag, 2016, 255 bladzijden.
- De eeuwige kop van Jood, Antwerpen, Uitgeverij Vrijdag, 2020.
- desalniettemin over Joodse wijsheid en humor
- Over de aanspraken van den mensch op geluk, ASP Editions, 2021
- Anarchisme - van Bakoenin tot de commons, Uitgeverij Ertsberg, 2021
- Israël/Palestina, Tweespraak over oorzaken en oplossingen, Uitgeverij Ertsberg, 2023
Literatuur
[bewerken | brontekst bewerken]- Henk CUYPERS & Nico VAN CAMPENHOUT, Ludo Abicht, in: Encyclopedie van de Vlaamse beweging, 2023.
- Christiaan GERMONPRÉ, Ludo Abicht, in: Lexicon van West-Vlaamse schrijvers, Deel 5, Torhout, 1988.
- Johan DE ROEY, Ludo Abicht, VWS-cahiers nr. 178, 1996.
- ↑ Ludo Abicht (filosoof) en Walter Lotens (journalist-auteur) versterken lijst Rood! in Antwerpen. Rood! Antwerpen (10 mei 2012). Gearchiveerd op 27 augustus 2016. Geraadpleegd op 13 oktober 2020.
- ↑ Overzicht werken, WorldCat
- ↑ Benoit Lannoo, Positief atheïst Ludo Abicht schrijft essay over Bijbel. Kerknet.be (17 oktober 2016). Gearchiveerd op 4 september 2018. Geraadpleegd op 13 oktober 2020.
- ↑ Motiveringsrede bij de uitreiking van de Orde van de Vlaamse Leeuw aan Ludo Abicht te Gent op 13 juni 1998 door prof. Matthias Storme, Voorzitter van de Orde.
- ↑ De Standaard, Ludo Abicht “Er moet een zweeppartij komen, links van de sociaaldemocratie”. Rood! Antwerpen (24 mei 2012). Gearchiveerd op 9 mei 2024. Geraadpleegd op 13 oktober 2020.
Voorganger: Antoon Roosens |
Voorzitter van het Masereelfonds 1995–2002 |
Opvolger: Gerlinda Swillen |