Luigi Di Maio
Luigi Di Maio
| ||||
| ||||
Di Maio in 2018
| ||||
| Geboren | 6 juli 1986 Avellino | |||
| Land |  Italië
| |||
| Politieke partij | Vijfsterrenbeweging | |||
| Minister van Buitenlandse Zaken | ||||
| Huidige functie | ||||
| Aangetreden | 5 september 2019 | |||
| Premier | Giuseppe Conte (2019-2021) Mario Draghi (sinds 2021) | |||
| Voorganger | Enzo Moavero Milanesi | |||
| Vicepremier van Italië | ||||
| Aangetreden | 1 juni 2018 | |||
| Einde termijn | 5 september 2019 | |||
| Premier | Giuseppe Conte | |||
| Voorganger | Angelino Alfano | |||
| Opvolger | – | |||
| Minister van Economische Ontwikkeling, Werkgelegenheid en Sociale Zaken | ||||
| Aangetreden | 1 juni 2018 | |||
| Einde termijn | 5 september 2019 | |||
| Premier | Giuseppe Conte | |||
| Politiek leider Vijfsterrenbeweging | ||||
| Aangetreden | 23 september 2017 | |||
| Einde termijn | 22 januari 2020 | |||
| Voorganger | Beppe Grillo | |||
| Opvolger | Vito Crimi | |||
| ||||
Luigi Di Maio (Avellino, 6 juli 1986) is een Italiaans politicus. Hij is lid van de Vijfsterrenbeweging, waarvan hij tussen 2017 en 2020 de partijleider was. Sinds 5 september 2019 is Di Maio minister van Buitenlandse Zaken, nadat hij eerder (2018-2019) al actief was als vicepremier en minister van Economische Ontwikkeling, Werkgelegenheid en Sociale Zaken.
Carrière[bewerken | brontekst bewerken]
Di Maio studeerde engineering en rechten aan de Universiteit van Napels Federico II, maar studeerde niet af. Hij sloot zich in 2007 aan bij de politieke beweging van Beppe Grillo, die zich later zou ontwikkelen tot de Vijfsterrenbeweging. Bij de Italiaanse parlementsverkiezingen van 2013 werd Di Maio namens deze partij gekozen in de Kamer van Afgevaardigden, waar hij aansluitend werd aangesteld als de jongste vicevoorzitter ooit.
In september 2017 werd Di Maio de opvolger van Grillo als leider van de Vijfsterrenbeweging. Bij de Italiaanse parlementsverkiezingen van 2018 leidde hij de partij naar een klinkende verkiezingszege, waarna een regeringscoalitie werd gevormd met de Lega Nord. In het hieruit ontstane kabinet-Conte I, met de onafhankelijke Giuseppe Conte als premier, werd Di Maio minister van Economische Ontwikkeling, Werkgelegenheid en Sociale Zaken en tevens (net als Matteo Salvini) vicepremier. Nadat de Lega Nord in september 2019 de regering verliet, regeerde de Vijfsterrenbeweging in het kabinet-Conte II verder met de Democratische Partij. Di Maio legde zijn eerdere ministerschap en vicepremierschap neer en werd aangesteld als minister van Buitenlandse Zaken.
Na teleurstellende resultaten voor de Vijfsterrenbeweging bij regionale verkiezingen in 2019 begon Di Maio's positie binnen de partij te wankelen. Op 22 januari 2020 nam hij ontslag als partijleider en werd opgevolgd door Vito Crimi.[1] Di Maio bleef wel minister van Buitenlandse Zaken, ook in het kabinet-Draghi dat in februari 2021 aantrad onder leiding van Mario Draghi.
Bronnen, noten en/of referenties
|
Raad Buitenlandse Zaken (RBZ)| Hoge vertegenwoordiger EU: | Josep Borrell (2019-) · Federica Mogherini (2014-2019) · Catherine Ashton (2009-2014) |
| Leden: | Jean Asselborn · Bogdan Aurescu · Evarist Bartolo · Stef Blok · Nikos Christodoulides · Simon Coveney · Nikos Dendias · Luigi Di Maio · Arancha González Laya · Gordan Grlić-Radman · Pekka Haavisto · Jeppe Kofod · Ivan Korčok · Gabrielius Landsbergis · Jean-Yves Le Drian · Eva-Maria Liimets · Ann Linde · Anže Logar · Heiko Maas · Tomáš Petříček · Zbigniew Rau · Edgars Rinkēvičs · Augusto Santos Silva · Alexander Schallenberg · Svetlan Stoev · Péter Szijjártó · Sophie Wilmès |