Luis de la Fuente
Luis de la Fuente | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Persoonlijke informatie | ||||||||
Volledige naam | Luis de la Fuente Castillo | |||||||
Geboortedatum | 21 juni 1961 | |||||||
Geboorteplaats | Haro, ![]() | |||||||
Lengte | 172[1] cm | |||||||
Been | Links[1] | |||||||
Positie | Verdediger | |||||||
Clubinformatie | ||||||||
Huidige club | ![]() | |||||||
Functie | Bondscoach | |||||||
Jeugd | ||||||||
| ||||||||
Senioren | ||||||||
| ||||||||
Interlands | ||||||||
| ||||||||
Getrainde teams | ||||||||
| ||||||||
|
Luis de la Fuente Castillo (Haro, 21 juni 1961) is een Spaans voetbaltrainer en oud-voetballer die als verdediger speelde. Op 8 december 2022 werd hij aangesteld als bondscoach van het Spaans voetbalelftal.
Spelerscarrière[bewerken | brontekst bewerken]
De la Fuente speelde in de jeugd van Athletic Bilbao en maakte in 1978 zijn debuut voor het tweede elftal van de club, Bilbao Athletic. In 1981 werd hij voor het eerst bij de hoofdmacht betrokken. Hij zou in totaal in zes jaar bijna 150 competitieduels voor de club spelen, werd twee keer landskampioen en won eenmaal de Copa del Rey. Tussen 1987 en 1991 kwam De la Fuente uit voor Sevilla FC, waarna hij weer zonder veel succes terugkeerde bij Athletic Bilbao. Hij sloot zijn carrière af bij Deportivo Alavés in de Spaanse derde divisie.
Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]
De la Fuente speelde verschillende duels voor Spanje onder 18, Spanje onder 21 en Spanje onder 23. Hij speelde nooit voor het Spaans voetbalelftal.
Trainerscarrière[bewerken | brontekst bewerken]
De la Fuente begon zijn trainersloopbaan bij de regionale clubs Club Portugalete en CD Aurrerá de Vitoria tussen 1999 en 2001.[2] Na een tijd zonder trainersklus dook hij in 2006 weer op bij Bilbao Athletic. Daar zou hij twee verschillende periodes de eindverantwoordelijke zijn. In 2011 was hij kortstondig trainer bij Deportivo Alavés. In 2013 begon De la Fuente bij de Spaanse voetbalbond, ten eerste als coach van de spelers onder 19. Na vijf jaar promoveerde hij naar Jong Spanje.
Op 8 juni 2021 stond De la Fuente eenmalig ad-interim langs de zijlijn bij een interland van het Spaanse nationale elftal tegen Litouwen. De gehele Spaanse A-selectie inclusief bondscoach Luis Enrique moest de wedstrijd tegen Litouwen vanwege een positieve coronatest van speler Sergio Busquets overslaan. Spanje stelde voor deze wedstrijd dus enkel jeugdspelers op, die een paar dagen eerder de halve finale van het EK onder 21 hadden gespeeld.[3] De la Fuente won de interland met 4–0.[4]
Later in de zomer van 2021 was hij tijdens de Olympische Spelen in Tokio de bondscoach van het Spaans olympisch voetbalelftal. Onder zijn leiding behaalde Spanje de zilveren medaille. In de finale werd verloren van Brazilië.[5]
Na het teleurstellend verlopen WK 2022, waarin Spanje in de achtste finale na strafschoppen van Marokko verloor, werd Luis Enrique ontslagen.[6] De la Fuente volgde Enrique daarna op als bondscoach van Spanje.[7] Daarmee werd zijn termijn als jeugdbondscoach beëindigd.
Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]
Als speler
Competitie | Aantal | Jaren |
---|---|---|
![]() | ||
Landskampioen | 2x | 1983, 1984 |
Copa del Rey | 1x | 1984 |
Als trainer
Competitie | Aantal | Jaren |
---|---|---|
![]() | ||
EK onder 19 | 1x | 2015 |
![]() | ||
EK onder 21 | 1x | 2019 |
![]() | ||
Olympische Zomerspelen | ![]() |
2020 |
Referenties[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ a b Spelersprofiel, bij Transfermarkt.
- ↑ Trainersprofiel, bij Transfermarkt
- ↑ Spanje wint met onder 21-team ruim van Litouwen, NU.nl, 8 juni 2021.
- ↑ (en) Wedstrijdverslag Spanje–Litouwen, bij European Football
- ↑ Brazilië is opnieuw olympisch kampioen voetbal: invaller Malcom maakt in verlengingen verschil tegen Spanje, het Nieuwsblad, 7 augustus 2021.
- ↑ Luis Enrique weg bij Spanje, De La Fuente opvolger: 'Tiki-taka leverde te weinig op', NOS, 8 december 2022.
- ↑ (es) La RFEF confía en Luis de la Fuente como nuevo seleccionador nacional De RFEF vertrouwt Luis de la Fuente toe als de nieuwe bondscoach, RFEF, 8 december 2022.