Ljoeboslav Penev

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Lyuboslav Penev)
Ljoeboslav Penev
Ljoeboslav Penev
Persoonlijke informatie
Volledige naam Ljoeboslav Mladenov Penev
Geboortedatum 31 augustus 1966
Geboorteplaats Dobritsj, Bulgarije
Lengte 188 cm
Positie Spits
Clubinformatie
Huidige club Gestopt in 2002
Huidige club Tsarsko Selo
Functie Trainer
Senioren
Seizoen Club W (G)
1984–1989
1989–1995
1995–1996
1996–1998
1998–1999
2001–2002
2002
CSKA Sofia
Valencia
Atlético Madrid
Compostela
Celta de Vigo
CSKA Sofia
Lokomotiv Plovdiv
121(77)
167(67)
44(32)
69(32)
32(14)
22(8)
4(0)
Interlands
1987–1998 Vlag van Bulgarije Bulgarije 62(13)
Getrainde teams
1999–2002
2008
2009–2010
2010–2011
2011–2014
2014
2015
2016
2016
2017
2019
2020–2021
2021
2021-
CSKA Sofia (voorzitter)
Bulgarije (assistent)
CSKA Sofia
Litex Lovetsj
Bulgarije
Botev Plovdiv
CSKA Sofia
Litex Lovetsj
Litex Lovetsj II
Valencia B
CSKA Sofia
Tsarsko Selo
CSKA Sofia
Tsarsko Selo
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Ljoeboslav Mladenov Penev (Bulgaars: Любослав Младенов Пенев) (Dobritsj, 31 augustus 1966) is een Bulgaarse voetbalcoach en voormalig voetballer.

Hij is de neef van oud-voetballer en voetbalcoach Dimitar Penev.

Spelerscarrière[bewerken | brontekst bewerken]

CSKA Sofia[bewerken | brontekst bewerken]

Penev debuteerde in 1984 in het betaald voetbal in het shirt van CSKA Sofia, waarvan zijn oom Dimitar Penev een jaar later hoofdcoach werd. De toen achttienjarige aanvaller maakte deel uit van een generatie bestaande uit onder anderen Christo Stoitsjkov, Emil Kostadinov en Trifon Ivanov. Penev veroverde in 1987 zijn eerste landstitel met Sofia en werd dat jaar ook voor het eerst geselecteerd voor de nationale ploeg van Bulgarije. Een jaar later werd hij verkozen tot Bulgaars voetballer van het jaar. In 1989 werd Penev opnieuw kampioen met CSKA.

Valencia[bewerken | brontekst bewerken]

Aan het einde van het decennium trok hij zoals de meeste van zijn ploeggenoten naar de Spaanse Primera División. Na het behalen van de landstitel in 1989 verhuisde Penev naar Valencia, waarmee hij meteen vicekampioen werd. De Spaanse club kwam begin jaren 90 onder leiding te staan van coach Guus Hiddink en beschikte naast Penev over spelers als Quique Flores, Leonardo, Miodrag Belodedici, Gaizka Mendieta en Predrag Mijatović. In de door FC Barcelona en Real Madrid gedomineerde competitie eindigde Valencia in zowel 1992 als 1993 op de vierde plaats. In 1993 werd Penev derde op de topsorerslijst met 20 doelpunten, evenveel als zijn landgenoot en vroegere ploegmaat Stoitsjkov. Aan het begin van 1994 werd er bij Penev teelbalkanker vastgesteld, waardoor hij een groot deel van het seizoen miste en niet naar het WK in de Verenigde Staten kon.

Atlético Madrid[bewerken | brontekst bewerken]

In 1995 stapte Penev over naar het Atlético Madrid van trainer Radomir Antić. De Bulgaar vormde in Madrid een aanvalsduo met Francisco "Kiko" Narváez. Atlético won dat seizoen voor het eerst in 19 jaar de landstitel en daarbij ook de Copa del Rey. In de halve finale van het bekertoernooi versloeg Atlético Penevs vorige werkgever. Na het duel raakte Penev slaags met Francisco Roig, de toenmalige voorzitter van Valencia. Roig had enkele jaren eerder geprobeerd om het contract van Penev te ontbinden toen bleek dat de spits ernstig ziek was. De voorzitter hield aan het vuistgevecht een neus- en oogletsel over. In de finale van de Copa del Rey won Atlético na verlengingen met het kleinste verschil van FC Barcelona.

Compostela en Celta[bewerken | brontekst bewerken]

Na het veroveren van de dubbel belandde de inmiddels 30-jarige Bulgaar bij Compostela. Bij de Spaanse middenmoter was hij twee seizoenen op rij goed voor 16 competitiedoelpunten. In 1998 eindigde de club op de 17e plaats in de Primera División. In de play-offs om het behoud werd Compostela vervolgens uitgeschakeld door Villarreal.

Penev degradeerde niet mee naar de Segunda División. De Bulgaarse spits versierde in 1998 een transfer naar Celta de Vigo, waar hij een ploegmaat werd van onder anderen Jordi Cruijff, Claude Makélélé, Aleksandr Mostovoj en Míchel Salgado. Het team van coach Víctor Fernández eindigde in de competitie op de vijfde plaats. In de UEFA Cup bereikte Celta de kwartfinale, waarin het werd uitgeschakeld door latere finalist Olympique Marseille.

Terug naar Bulgarije[bewerken | brontekst bewerken]

Na tien seizoenen in de Primera División keerde Penev terug naar zijn geboorteland. De spits werd in 1999 voorzitter van zijn ex-club CSKA Sofia.[1] Na twee jaar ging hij ook opnieuw deel uitmaken van het elftal. Net als zijn vroegere ploegmaat, de 35-jarige Jordan Lechkov, maakte hij in het seizoen 2001/02 een comeback bij CSKA. In april 2002 liet de Italiaanse coach Luigi Simoni weten dat hij niet langer rekende op de twee ervaren spelers. Penev en Lechkov mochten vertrekken, waarna Penev opstapte als voorzitter van de club en nog even als speler aan de slag ging bij Lokomotiv Plovdiv.

Statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Wed. Goals
1984/85 Vlag van Bulgarije CSKA Sofia A Grupa 20 2
1985/86 20 2
1986/87 27 19
1987/88 26 21
1988/89 22 21
1989/90 6 12
Vlag van Spanje Valencia Primera División 27 13
1990/91 30 7
1991/92 35 13
1992/93 34 20
1993/94 16 5
1994/95 25 9
1995/96 Vlag van Spanje Atlético Madrid 37 16
1996/97 Vlag van Spanje Compostela 35 16
1997/98 34 16
1998/99 Vlag van Spanje Celta de Vigo 32 14
2001/02 Vlag van Bulgarije CSKA Sofia A Grupa 22 8
Vlag van Bulgarije Lokomotiv Plovdiv 4 0
TOTAAL 452 214

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

In 1987 werd Penev voor het eerst Bulgaars kampioen met CSKA en werd hij door toenmalig bondscoach Stoycho Mladenov voor het eerst geselecteerd voor het Bulgaars voetbalelftal. De targetspits werd in de jaren 90 een vaste waarde bij de nationale ploeg, die toen grotendeels bestond uit spelers die bij CSKA waren opgeleid.

Het eerste grote toernooi waar Bulgarije zich na het debuut van Penev voor plaatste, was het WK 1994 in de Verenigde Staten. Eerder dat jaar was er bij de aanvaller echter teelbalkanker vastgesteld, waardoor hij niet aan het landentoernooi kon deelnemen. Bulgarije bereikte op het WK de halve finale en sloot het toernooi af als nummer vier.

Op het EK 1996 in Engeland was Penev er wel bij. De spits vormde er samen met zijn ex-ploegmaat Christo Stoitsjkov het aanvalsduo van Bulgarije. In tegenstelling tot de drie doelpunten van Stoitsjkov scoorde Penev geen enkele keer op het EK. Bulgarije werd in de groepsfase derde, na een zege tegen Roemenië, een gelijkspel tegen Spanje en een nederlaag tegen Frankrijk.

Twee jaar later mocht Penev ook mee naar het WK in Frankrijk. Bulgarije won in de groepsfase geen enkel duel en mocht na de eerste ronde naar huis.

Trainerscarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Penev als coach van Litex Lovetsj (2010).

Assistent-bondscoach[bewerken | brontekst bewerken]

Penev werd in augustus 2008 voor het eerst voetbalcoach. De gewezen spits werd de assistent van Bulgaars bondscoach Plamen Markov. Na het ontslag van Markov in december 2008 mocht ook Penev opstappen.

CSKA Sofia[bewerken | brontekst bewerken]

Op 5 maart 2009 volgde hij zijn oom Dimitar Penev op als hoofdcoach van CSKA Sofia, de club waar hij in het verleden al actief was als spits en voorzitter. Onder zijn leiding begon de Bulgaarse club beter te presteren. CSKA sloot het seizoen 2008/09 af als vicekampioen.

Een seizoen later wist CSKA zich te plaatsen voor de groepsfase van de UEFA Europa League. De club belandde samen met AS Roma, Fulham en FC Basel in Groep E. De Bulgaren wonnen geen enkel duel en werden laatste met één punt. In de competitie raakte CSKA niet weg van de tweede plaats. Op 13 januari 2010 werd Penev ontslagen en vervangen door de Roemeen Ioan Andone.

Litex Lovetsj[bewerken | brontekst bewerken]

Penev volgde op 2 september 2010 interim-coach Petko Petkov op bij Litex Lovetsj. Acht dagen later maakte hij tegen zijn ex-club zijn officiële debuut voor Litex Lovetsj. Het duel eindigde op een 1-1 gelijkspel. Nadien loodste Penev zijn team naar de landstitel. Het was zijn eerste prijs als coach. Op 24 oktober 2011 verliet hij de club om als bondscoach aan de slag te gaan.

Bondscoach Bulgarije[bewerken | brontekst bewerken]

Tien dagen nadat hij was opgestapt bij Litex Lovetsj kreeg Penev de functie van bondscoach. Hij tekende een contract voor twee seizoenen bij de Bulgaarse voetbalbond. Op 29 februari 2012 maakte hij zijn officiële debuut als bondscoach. Bulgarije speelde toen met 1-1 gelijk tegen Hongarije. Op 26 mei 2012 versloeg hij vice-wereldkampioen Nederland in een vriendschappelijk duel: 1-2. Onder leiding van Penev steeg Bulgarije in 2012 meer dan 50 plaatsen op de FIFA-wereldranglijst.

Penev kreeg op 20 november 2014 zijn ontslag van de Bulgaarse bond, dat niet tevreden was met de prestaties van het Bulgaars voetbalelftal in de kwalificatiereeks in aanloop naar het Europees kampioenschap voetbal 2016. Bulgarije stond op dat moment vierde in de kwalificatiepoule, met vier punten uit vier wedstrijden. Hij werd opgevolgd door Ivaylo Petev.

Interlands Vlag van Bulgarije Bulgarije onder leiding van bondscoach Ljoeboslav Penev
Datum Plaats Competitie Thuis Uitslag Uit
1 29.02.2012 Győr Vriendschappelijk Hongarije Vlag van Hongarije 1–1 Vlag van Bulgarije Bulgarije
2 26.05.2012 Amsterdam Vriendschappelijk Nederland Vlag van Nederland 1–2 Vlag van Bulgarije Bulgarije
3 29.05.2012 Wals-Siezenheim Vriendschappelijk Bulgarije Vlag van Bulgarije 0–2 Vlag van Turkije Turkije
4 15.08.2012 Sofia Vriendschappelijk Bulgarije Vlag van Bulgarije 1–0 Vlag van Cyprus Cyprus
5 07.09.2012 Sofia WK-kwalificatie Bulgarije Vlag van Bulgarije 2–2 Vlag van Italië Italië
6 11.09.2012 Sofia WK-kwalificatie Bulgarije Vlag van Bulgarije 1–0 Vlag van Armenië Armenië
7 12.10.2012 Sofia WK-kwalificatie Bulgarije Vlag van Bulgarije 1–1 Vlag van Denemarken Denemarken
8 16.10.2012 Praag WK-kwalificatie Tsjechië Vlag van Tsjechië 0–0 Vlag van Bulgarije Bulgarije
9 14.11.2012 Sofia Vriendschappelijk Bulgarije Vlag van Bulgarije 0–1 Vlag van Oekraïne Oekraïne
10 22.03.2013 Sofia WK-kwalificatie Bulgarije Vlag van Bulgarije 6–0 Vlag van Malta Malta
11 26.03.2013 Kopenhagen WK-kwalificatie Denemarken Vlag van Denemarken 1–1 Vlag van Bulgarije Bulgarije
12 30.05.2013 Toyota Vriendschappelijk Japan Vlag van Japan 0–2 Vlag van Bulgarije Bulgarije
13 04.06.2013 Almaty Vriendschappelijk Kazachstan Vlag van Kazachstan 1–2 Vlag van Bulgarije Bulgarije
14 14.08.2013 Skopje Vriendschappelijk Macedonië Vlag van Macedonië 2–0 Vlag van Bulgarije Bulgarije
15 06.09.2013 Palermo WK-kwalificatie Italië Vlag van Italië 1–0 Vlag van Bulgarije Bulgarije
16 10.09.2013 Attard WK-kwalificatie Malta Vlag van Malta 1–2 Vlag van Bulgarije Bulgarije
17 11.10.2013 Jerevan WK-kwalificatie Armenië Vlag van Armenië 2–1 Vlag van Bulgarije Bulgarije
18 15.10.2013 Sofia WK-kwalificatie Bulgarije Vlag van Bulgarije 0–1 Vlag van Tsjechië Tsjechië
19 05.03.2014 Sofia Vriendschappelijk Bulgarije Vlag van Bulgarije 2–1 Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland
20 23.05.2014 Ritzing Vriendschappelijk Canada Vlag van Canada 1–1 Vlag van Bulgarije Bulgarije
21 09.09.2014 Bakoe EK-kwalificatie Azerbeidzjan Vlag van Azerbeidzjan 1–2 Vlag van Bulgarije Bulgarije
22 10.10.2014 Sofia EK-kwalificatie Bulgarije Vlag van Bulgarije 0–1 Vlag van Kroatië Kroatië
23 13.10.2014 Oslo EK-kwalificatie Noorwegen Vlag van Noorwegen 2–1 Vlag van Bulgarije Bulgarije
24 16.11.2014 Sofia EK-kwalificatie Bulgarije Vlag van Bulgarije 1–1 Vlag van Malta Malta

Als speler[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie Aantal Jaren
Nationaal
Bulgaars kampioen 2x 1987, 1989
Beker van Bulgarije 4x 1985, 1987, 1988, 1989
Bulgaarse Supercup 1x 1989
Beker van het Sovjetleger 3x 1985, 1986, 1989
Spaans kampioen 1x 1996
Copa del Rey 1x 1996
Individueel
Bulgaars voetballer van het jaar 1x 1988

Als trainer[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie Aantal Jaren
Nationaal
Bulgaars kampioen 1x 2011

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Voorganger:
Nikolay Iliev
Bulgaars voetballer van het jaar
1988
Opvolger:
Christo Stoitsjkov