Møns Klint

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Møns Klint

De Møns Klint zijn de kliffen van het Deense eiland Møn.

Over een lengte van acht kilometer eindigen de bossen van Møn abrupt met krijtrotsen in de Oostzee. Deze krijtrotsen vormen Møns Klint. De rotsen bereiken op hun hoogste punt een hoogte van 143 meter. Het kiezelstrand is bereikbaar via een aantal steile trappen, ieder met enkele honderden treden. Het strand betreden is niet geheel zonder risico, want regelmatig breken er grote stukken krijtrots af en verdwijnen in de zee.

Afkalving in de 20e eeuw:

  • 1905: Een derde deel van het park Liselund verdween in zee.
  • 1914: Grote delen van de noordelijke Dronningestolen ("De Koninginnenstoel") spoelden weg.
  • 1952: Grote stukken van Vitmunds Nakke en Puggards Klint verdwenen. Enkele duizenden tonnen krijt, leem en kiezels stortten naar beneden en vormden een schiereiland dat zich tot 500 meter in zee uitstrekte.
  • 1980: Een groot deel van het noordelijke Sommerspiret ("De Zomerspits") stortte naar beneden.
  • 1988: "Sommerspiret" verdween in zijn geheel.
Zie de categorie Møns Klint van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.