Eurovoyager (schip, 1978)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf MV Eurovoyager)
Eurovoyager
De Eurovoyager tijdens aankomst in de haven van Almería (juli 2010)
Geschiedenis
Werf Cockerill Yards Hoboken, België
In de vaart genomen 1978 (1986 na vergroting)
Uit de vaart genomen 2012
In dienst 1978 (1986 na vergroting)
Status Gesloopt
Eigenaren
Vlag Vlag van Togo (voorheen: Vlag van Cyprus en Vlag van België)
Eigenaar Regie voor Maritiem Transport België (1978-1998)
Hawthorn Shpg.Co. daarvoor resp .Denval Marine Consultants
Charteraar Comarit (voorheen Transeuropa Ferries)
Vroegere namen Prins Albert (1978-1998)
Algemene kenmerken
Type roroferry
Lengte 118,4 m
Breedte 23,32 m (19,9 m)
Diepgang 5,05 m (4,52 m)
Tonnenmaat 6753 (6019 voor vergroting)
Passagiers 1.250
Hutten 80 bedden
Voortstuwing en vermogen 2 * Pielstick 23PC4V400
23.400 pk[1]
Vaart 21 knopen
IMO-nummer 7613882
Capaciteit 1250 passagiers, 354 auto's (250 voor verbouwing)
dan wel 127 auto's + 40 opleggers op 700 opstel-meters[1]
Opmerkingen Waarden tussen haakjes zijn VOOR de verbreding in 1998
Bron: Ferry Site[2]
Portaal  Portaalicoon   Maritiem

De Eurovoyager was een roroveerboot die voer op trajecten tussen Almería in Spanje en havens in Noord-Marokko en eerder tevens op de route Oostende (België) en Ramsgate in Engeland. Het schip werd oorspronkelijk te water gelaten als Prins Albert.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

In 1978 werd het schip gebouwd op de werf van Cockerill Yards met bouwnummer 887. Opdrachtgever was de Belgische staatsrederij Regie voor Maritiem Transport België.

RMT[bewerken | brontekst bewerken]

Het 118,4 meter lange schip was oorspronkelijk 19,9 meter breed en had een diepgang van 4,52 meter. De capaciteit was oorspronkelijk 250 auto's en het had een waterverplaatsing van 6.019 ton. Het schip, de Prins Albert, was vernoemd naar een lid van de Belgische koninklijke familie.

Sally Line[bewerken | brontekst bewerken]

De Eurovoyager vertrekt vanuit Oostende

Rond 1995 ging het schip varen voor Sally Line en na een verbreding herdoopt als Eurovoyager. De ferry bleef op de Noordzee-diensten varen tussen Oostende en Ramsgate.

De verbouwing besloeg een verbreding van het schip. Hierdoor kreeg het de bijzondere vorm met een verbrede bulb boven de waterlijn. De oorspronkelijke breedte van 19,9 meter werd met 3,4 meter vergroot tot 23,32 meter. De diepgang nam met een halve meter toe tot 5,05 meter en de waterverplaatsing nam 730 ton toe tot 6.753 ton. De verbouwing zorgde voor een toename van de capaciteit van het autodek. Waar oorspronkelijk ruimte was voor 250 auto's biedt het schip nu ruimte voor 354 voertuigen.

TransEuropa Ferries[bewerken | brontekst bewerken]

Later is Sally Line overgegaan in Transeuropa Ferries (TEF). De Eurovoyager en de zusterschepen Primrose en Aqaba Express (voorheen Prinses Maria-Esmeralda) bleven het grootste deel van de tijd varen op de lijn Oostende-Ramsgate, maar werden soms ook kortstondig gecharterd door Comarit om in het hoogseizoen te varen op lijndiensten tussen Spanje en Marokko.

Comarit en Comanav[bewerken | brontekst bewerken]

In 2010 voer de Eurovoyager op het traject Almeria - Al Hoceima en in 2011 voer het tussen Algecerias en Tanger Med.[2] In de lente van 2012 ging het via Messina naar Heraklion waar het werd omgedoopt tot Voyager om onder Togolese vlag zijn laatste reis te maken naar de slopers in het Turkse Aliaga.

Zusterschepen[bewerken | brontekst bewerken]

De Primrose in TEF-kleuren in Oostende

De oorspronkelijke Prins Albert had twee zusterschepen:

  • De Prinses Maria Esmaralda is diverse keren herdoopt: het heeft gevaren als Wisteria (voor TEF), Beni Ansar (2000-2007), Wisteria, Bei en ten slotte Aqaba Express en Al Arabia in 2007 toen het voor sloop verkocht werd naar India.[3]
  • De Prinses Marie Christine is in 1998 herdoopt naar Primrose. De Primrose voer in 2010 voor TEF, maar was in 2009 ook verhuurd aan Comarit voor de lijn Almería-Noord-Marokko. De Primrose werd in 2010 verkocht aan Blu Navy en werd onder de naam Elegant I[2] in 2011 gesloopt in India[4]