Madeira Island Open 2013

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Werk aan de winkel Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.

Het Madeira Islands Open is een golftoernooi dat in 2013 deel uitmaakt van de Europese Challenge Tour en de Europese PGA Tour. De 21ste editie van dit toernooi wordt gespeeld van 16-19 mei op de baan van de Santo de Serra Golf Club.

Het prijzengeld is € 600.000. Dat is na het Saint-Omer Open het laagste prijzengeld van het hele jaar, omdat het toernooi geen belangrijke spelers trekt. In dezelfde week wordt het Wereldkampioenschap matchplay gespeeld, dat in 2013 voor het eerst buiten Engeland plaatsvindt. Het is echter een geliefd toernooi bij de subtop, want de winnaar krijgt twee jaar lang speelrecht op de Europese Tour. Dit overkwam Robert-Jan Derksen in 2005.

Titelverdediger is Ricardo Santos, die met -22 de laagste score in de geschiedenis van dit toernooi maakte. Hij was de tweede Portugese speler die een toernooi won op de Europese Tour na Daniel Silva, die in 1992 het Jersey Open won, en werd ten slotte Rookie of the Year.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

De par van de baan is 72, het baanrecord is 59 en staat sinds 2011 op naam van Nuno Henriques die toen nog als amateur lid van deze club was.

Ronde 1[bewerken | brontekst bewerken]

Voormalig Walker Cup-speler Lloyd Saltman, die als eerste afsloeg, had nog geen last van de straffe wind die later opstak. Hij opende met een ronde van 64 (zonder eagle), maakte slechts 25 putts en werd clubhouse leader. Richard Bland maakte een ronde van 66 en werd 2de. Tim Sluiter was de enige Nederlandse speler die onder par bleef. Robert-Jan Derksen behoorde tot de zeven spelers die de meest accurate afslagen produceerde, maar hij had 30 putts nodig en maakte vier bogeys. In het Engels zegt men: "Drive for show, putt for dough"[1].

Ronde 2[bewerken | brontekst bewerken]

Ronde 2 werd al vroeg onderbroken door dichte mist en stopte net voordat alle spelers binnen waren. Het was de hele dag koud, regenachtig en winderig. Craig Lee stond urenlang aan de leiding met -9 totdat Peter Uihlein op hole 12 naar -10 ging (8 birdies en een eagle). Op hole 15 en 16 maakte Uihlein een bogey waarna Craig Lee weer terug aan de leiding was.
Besseling en Saxton hebben de cut niet gehaald, Sluiter staat veilig op -1 en Derksen stond na 11 holes even op -5 en daarmee op een gedeeld 8ste plaats, maar zakte daarna weer iets af.
Chris Doak maakte op hole 11, een par 5 van 523 meter, een albatros. Twee van de drie amateurs hebben de cut gehaald, Gonçalo Pinto staat met -1 op een gedeeld 25ste plaats, net als Sluiter.

Ronde 3[bewerken | brontekst bewerken]

De laatste groep speler bestond uit Craig Lee, Peter Uihlein en Mark Tullo, en om de beurt stonden ze aan de leiding. Ten slotte maakte Tullo een birdie op hole 17 om de derde ronde als leider te eindigen.

Ronde 4[bewerken | brontekst bewerken]

In de laatste partij speelden Craig Lee, Mark Tullo en Peter Uihlein. Tullo maakte een hole-in-one op hole 4, een par 3 van 185 meter maar ze gingen redelijk gelijk op, totdat Lee een dubbel bogey op hole 12 maakte en Tullo en Peter Uihlein na hole 13 met -14 alleen aan de leiding kwamen samen met Morten Ørum Madsen, die in de partij voor hen speelde. Toen Madsen op hole 16 zijn 8ste birdie maakte, nam hij de leiding over, maar op hole 18 maakte hij en dubbelbogey en gaf de leiding weer weg. Peter Uihlein behaalde zijn eerste professionale overwinning en mag twee jaar op de Europese Tour spelen.

Naam Score R1 Nr Score R2 Totaal Nr Score R3 Totaal Nr Score R4 Totaal Nr
Vlag van Verenigde Staten Peter Uihlein
72
par
T39
64
-8
-8
T2
69
-3
-11
T2
68
-4
-15
1
Vlag van Denemarken Morten Ørum Madsen
72
par
T39
69
-3
-3
T11
68
-4
-7
T4
68
-4
-13
T2
Vlag van Chili Mark Tullo
67
-5
T3
69
-3
-8
T2
68
-4
-12
1
71
-1
-13
T2
Vlag van Schotland Craig Lee
67
-5
T3
68
-4
-9
1
70
-2
-11
T2
71
-1
-12
4
Vlag van Engeland Richard Bland
66
-6
2
75
+3
-3
T11
70
-2
-5
T8
68
-4
-9
T5
Vlag van Nederland Robert-Jan Derksen
72
par
T39
69
-3
-3
T11
72
par
-3
T19
71
-1
-4
T19
Vlag van Nederland Tim Sluiter
71
-1
T24
72
par
-1
T25
72
par
-1
T37
69
-3
-4
T19
Vlag van Schotland Lloyd Saltman
64
-8
1
75
+3
-5
T8
74
+2
-3
T19
74
+2
-1
T37
Vlag van Frankrijk Thomas Levet
70
-2
T9
67
-5
-7
4
75
+3
-4
T12
78
+6
+2
T51
Vlag van Nederland Wil Besseling
78
+6
T140
72
par
+6
MC
Vlag van Nederland Reinier Saxton
81
+9
T152
76
+4
+13
MC
Leider Toernooirecord MC = missed cut = cut gemist DQ = disqualified

Spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Voormalige winnaars
Invitaties
Nationale rangorde
Amateurs

* = rookie