Naar inhoud springen

Magellan-telescopen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit artikel behandelt de beide Magellan-telescopen. Deze dienen niet verward te worden met de veel grotere Giant Magellan Telescope (GMT).
Magellan-telescopen
Vernoemd naar Ferdinand Magellaan
De Magellan-telescopen
De Magellan-telescopen
Organisatie Carnegie Institution for Science, Universiteit van Arizona, Harvard-universiteit, Universiteit van Michigan, Massachusetts Institute of Technology
Locatie Las Campanas-observatorium
Coördinaten 29° 1′ ZB, 70° 42′ WL
Hoogte 2516 m
Golflengte optisch, nabij-infrarood
Eerste licht 15 september 2000, 7 september 2002
Type telescoop Spiegeltelescoop
Diameter 2x 650 cm
Website Website
Magellan-telescopen (Chili)
Magellan-telescopen
Portaal  Portaalicoon   Astronomie
Het Las Campanas-observatorium in de sneeuw, met rechts de Magellan-telescopen

De Magellan-telescopen zijn twee optische telescopen op het Las Campanas-observatorium in de buurt van La Serena in Chili. Zij hebben ieder een spiegeldiameter van 6,5 m. Samen zijn zij genoemd naar de Portugese ontdekkingsreiziger Ferdinand Magellaan. Daarnaast is de Magellan-1 genoemd naar de Duitse astronoom Walter Baade en de Magellan-2 naar de filantroop Landon Clay.

In tegenstelling tot andere telescopen van vergelijkbare grootte zijn de Magellan-telescopen niet als Cassegraintelescoop uitgevoerd, maar als Gregoriaanse telescoop. De primaire spiegel is gemaakt van boriumsilicaatglas en heeft de vorm van een omwentelingsparaboloïde met een openingsverhouding van 1:1,25. De secundaire spiegel heeft een diameter van bijna 1,8 m. Gezamenlijk hebben zij een openingsverhouding van 1:11 voor het Cassegrainbrandpunt en 1:15 voor de twee Nasmythbrandpunten. De telescoop beschikt over actieve optiek en over een systeem om atmosferische storingen te compenseren, dat ook gebruikt kan worden om de beeldhoek van 6' te vergroten tot 24'. De telescopen hebben een alt-azimutale montering.

De Baadetelescoop ontving het eerste licht op 15 september 2000, en de Claytelescoop op 7 september 2002.[1]

De telescopen zijn gebouwd door en worden beheerd door het Carnegie Institution for Science, de Universiteit van Arizona, de Harvard-universiteit, de Universiteit van Michigan en het Massachusetts Institute of Technology.

Voor de Baade-telescoop (Magelan-1) zijn de volgende instrumenten beschikbaar:

  • PANIC, Persson’s Auxiliary Nasmyth Infrared Camera, een infraroodcamera;
  • IMACS, Inamori Magellan Areal Camera and Spectrograph, een breedbeeldcamera en spectrometer voor meerdere objecten.

De Clay-telescoop (Magellan-2) beschikt over een reeks beeldvormende en spectrografische instrumenten:

  • MagIC, Magellan Instant Camera, een rechtstreekse CCD-beeldsensor;
  • LDSS3, Low Dispersion Survey Spectrograph, een efficiënte breedbeeld-meerspleets-spectrograaf;
  • MIKE, Magellan Inamori Kyocera Echelle, een verliesarme dubbele-échellespectrograaf;
  • MIKE Fibers, Glasvezelkoppeling voor MIKE voor het waarnemen van meerdere objecten.
[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie Magellan Telescopes van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Optische telescopen groter dan 4 meter
Naam Diameter (m) Spiegel Nationaliteit van de sponsors Locatie In gebruik
A. "Extreem grote telescopen" (diameter > 20 m):
Extremely Large Telescope (ELT) 39,3 798 segm. à 1,45 m ESO-landen Cerro Armazones, Chili gepland ca. 2024
Thirty Meter Telescope (TMT) 30 492 segm. à 1,4 m VS, Canada, Japan, China Mauna Kea-observatorium, Hawaï gepland ca. 2029
Giant Magellan Telescope (GMT) 24,5 7 spiegels à 8,4 m VS, Australië, Korea Las Campanas-observatorium, Chili gepland ca. 2024
B. Overige telescopen groter dan 4 meter:
Very Large Telescope 1 t/m 4 4 × 8,2 = 32,8 4 × enkel ESO-landen + Chili Paranal-observatorium, Chili 1998-2001
Keck-telescopen I en II 2 × 10 = 20 gesegmenteerd VS Mauna Kea-observatorium, Hawaï 1993, 1996
Large Binocular Telescope (LBT) 2 × 8,4 = 11,8 2 × enkel VS, Italië, Duitsland Mount Graham Int.-obs., Arizona 2007
Gran Telescopio Canarias (GTC) 10,4 gesegmenteerd Spanje, Mexico, VS Obs. R. de los Muchachos, Can. Eil. 2006
Southern African Large Telescope (SALT) 9,5 gesegmenteerd Zd.-Afrika, VS, VK, Duitsland, Polen, Nw.-Zeeland South African Astron. Obs., Zd.-Afrika 2005
Hobby-Eberly-telescoop (HET) 9,2 gesegmenteerd VS, Duitsland McDonald-observatorium, Texas 1997
Subaru-telescoop (JNLT) 8,3 enkel Japan Mauna Kea-observatorium, Hawaï 1999
Gemini North 8,1 enkel VS, VK, Canada, Chili, Australië, Argentinië, Brazilië Mauna Kea-observatorium, Hawaï 1999
Gemini South 8,1 enkel VS, VK, Canada, Chili, Australië, Argentinië, Brazilië Cerro Pachón, Chili 2001
Atacama-obs. v.d. Univ. van Tokio (TAO) 6,5 enkel Japan Cerro Chajnantor, Chili 2011?
Multiple/Magnum Mirror Telescope (MMT) 6,5 enkel VS Fred L. Whipple Obs., Arizona 1987, 2002
Magellan-1 (‘W. Baade’) en -2 (‘L. Clay’) 6,5 enkel VS Las Campanas-observatorium, Chili 2000, 2002
Bolshoi Teleskop Alt-azimutalnyi (BTA-6) 6 enkel Rusland Zelentsjoekskaja, Karatsjaj-Tsjerk. (Rusl.) 1976
Large Zenith Telescope (LZT) 6 vloeibaar Canada, Frankrijk M. Knapp Research Forest, Brits-Columbia 2003
Haletelescoop 5 enkel VS Palomar-observatorium, Californië 1948
William Herschel-telescoop 4,2 enkel VK, Nederland, Spanje Obs. R. de los Muchachos, Can. Eil. 1987
Southern Astrophys. Res. Telescope (SOAR) 4,1 enkel VS, Brazilië Cerro Pachón, Chili 2002
Niet opgenomen zijn telescopen die nog overwogen worden (zoals de Overwhelmingly Large Telescope (OWL), voorlopig opgeschort, zie ESO).