Mare Fecunditatis

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Mare Fecunditatis

Mare Fecunditatis (Latijn: zee der vruchtbaarheid) is een mare in het oostelijk gebied van de naar de Aarde toegekeerde kant van de Maan. De diameter is 909 km. Mare Fecunditatis ligt ten oosten van Mare Nectaris.

Loena 16 is in Mare Fecunditatis geland; Chang'e 1 is er neergestort.

Locatie[bewerken | brontekst bewerken]

Het inslagbekken waarin de mare ligt overlapt met de inslagbekkens van de Mare Nectaris, de Mare Tranquillitatis en de Mare Crisium. De plek waar de Mare Fecunditatis en Mare Nectaris samenkomen ligt vol met breuken en grabens vanwege het samenvallen van de twee inslagbekkens. Het inslagbekken van de Mare Fecunditatis werd gevormd in het Prenectarium, terwijl het marebasalt dat het bekken opvulde uit het Nectarium komt.

Ten oosten van de Mare Fecunditatis liggen de inslagkrater Langrenus en de "baai" Sinus Successus. In het midden van de mare liggen de tweelingkraters Messier en Messier A.

Naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]

De benaming Mare Fecunditatis is afkomstig van Giovanni Battista Riccioli [1]. Eerder gaven Michael van Langren en Johannes Hevelius er respectievelijk de benamingen Mare Langrenianum [2] en Mare Caspium [3] aan.

Onregelmatige maregebieden[bewerken | brontekst bewerken]

Mare Fecunditatis bezit enkele onregelmatige maregebieden. Deze gebieden bevinden zich ten oostnoordoosten van de krater Lubbock H in het westelijk gedeelte van de mare. In de lijst van genummerde onregelmatige maregebieden kregen de exemplaren in Mare Fecunditatis de nummers 58, 62, en 107.

Literatuur en maanatlassen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Mary Adela Blagg: Named Lunar Formations.
  • T.W. Webb: Celestial Objects for Common Telescopes, Volume One: The Solar System (met beschrijvingen van telescopisch waarneembare oppervlaktedetails op de maan).
  • Tj.E. De Vries: De Maan, onze trouwe wachter (1960)
  • Tj.E. De Vries: De Wereld van de Maan (1968)
  • A.J.M. Wanders: Op Ontdekking in het Maanland.
  • Hugh Percy Wilkins, Patrick Moore: The Moon.
  • Times Atlas of the Moon, edited by H.A.G. Lewis.
  • Patrick Moore: New Guide to the Moon.
  • Harold Hill: A Portfolio of Lunar Drawings.
  • Antonin Rukl: Moon, Mars and Venus (pocket-maanatlasje, de voorganger van Rukl's Atlas of the Moon).
  • Antonin Rukl: Atlas of the Moon.
  • Harry de Meyer: Maanmonografieën (Vereniging Voor Sterrenkunde, 1969).
  • Tony Dethier: Maanmonografieën (Vereniging Voor Sterrenkunde, 1989).
  • Ewen A. Whitaker: Mapping and Naming the Moon, a history of lunar cartography and nomenclature.
  • The Hatfield Photographic Lunar Atlas, edited by Jeremy Cook.
  • William P. Sheehan, Thomas A. Dobbins: Epic Moon, a history of lunar exploration in the age of the telescope.
  • Ben Bussey, Paul Spudis: The Clementine Atlas of the Moon, revised and updated edition.
  • Charles A. Wood, Maurice J.S. Collins: 21st Century Atlas of the Moon.
  • John Moore: Irregular Mare Patches on the Moon.

Maankaarten[bewerken | brontekst bewerken]

Kort na het beëindigen van het Apolloprogramma (NASA) werd een reeks gedetailleerde maankaarten gemaakt aan de hand van honderden orbitale hogeresolutiefoto's van het maanoppervlak, genomen tijdens de drie wetenschappelijke missies Apollo 15, Apollo 16 en Apollo 17. Een aantal van deze kaarten tonen kleine en uiterst kleine segmenten van Mare Fecunditatis.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Ewen A. Whitaker: Mapping and Naming the Moon, a history of lunar cartography and nomenclature, page 215
  2. Ewen A. Whitaker: Mapping and Naming the Moon, a history of lunar cartography and nomenclature, page 198
  3. Ewen A. Whitaker: Mapping and Naming the Moon, a history of lunar cartography and nomenclature, page 203