Margaretha Cornelia Boellaard

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Margaretha Cornelia Boellaard
Portret van Margaretha Cornelia Boellaard (circa 1825) door Pieter Christoffel Wonder
Persoonsgegevens
Geboren Utrecht, 9 februari 1795
Overleden Utrecht, 5 november 1872
Geboorteland Nederland
Beroep(en) kunstschilderes
Oriënterende gegevens
Jaren actief 1810-1872
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Margaretha Cornelia Boellaard (Utrecht, 9 februari 1795 - aldaar, 5 november 1872) was een Nederlandse kunstschilder, lithograaf en kunstverzamelaar.

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Boellaard werd in 1795 in Utrecht geboren als dochter van Johan Diderick Boellaard, heer van Zuilichem, en Margaretha Cornelia van Soesdijk. Haar moeder overleed zes dagen na haar geboorte in het kraambed. Boellaard behoorde tot een welgestelde familie en was verzekerd van een inkomen uit het familievermogen. Zij bekwaamde zich als kunstschilder in het schilderen van portretten, genre- en figuurvoorstellingen. Zij werd opgeleid door schilders als Christiaan van Geelen en zijn gelijknamige zoon en door Cornelis van Hardenbergh. Ook volgde zij lessen aan de Amsterdamse Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten. Haar werk werd in diverse Nederlandse steden geëxposeerd. In 1834 werd haar inzending naar de Academie Minerva in Groningen - Meisje met bloemen - bekroond. Boellaard was de eerste vrouwelijke schilder die toegelaten werd tot het kunstenaarsgenootschap Kunstliefde in Utrecht. Nadat haar gezichtsvermogen afnam stopte ze met schilderen en legde zij zich toe op het verzamelen van kunst. De door haar verzamelde werken stond zij regelmatig af om te worden besproken in kunstenaarsgenootschappen als Kunstliefde in Utrecht, Arti et Amicitiae in Amsterdam, Pulchri Studio in Den Haag en Pictura in Dordrecht.

Boellaard was voor haar verdiensten voor het genootschap Kunstliefde in Utrecht benoemd tot erelid. Bij testament vermaakte zij een deel van haar vermogen aan Kunstliefde. Zo verkreeg het genootschap na haar overlijden in 1872 haar woonhuis aan de Oudegracht in Utrecht, waar in 1905 een museum van werd gemaakt. Uit de huuropbrengsten van dit pand werd een fonds gevormd om noodlijdende kunstenaars ouder dan 50 jaar te ondersteunen. Met behulp van het verkregen kapitaal werd in 1984 de Boellaardprijs ingesteld, waarmee beeldend kunstenaars van 50 jaar en ouder beloond kunnen worden.[1]

Werken van Boellaard bevinden zich onder andere in de collecties van het Centraal Museum in Utrecht, het Museum Boijmans Van Beuningen in Rotterdam en in het Westfries Museum in Hoorn.

Zie de categorie Margaretha Cornelia Boellaard van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.