Marie Henriëtte van Oostenrijk

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Maria Hendrika van Oostenrijk)
Maria Henriëtta,
Aartshertogin van Oostenrijk
1836-1902
Marie Henriëtte van Oostenrijk
Tweede koningin der Belgen
Periode 1865-1902
Voorganger Louise van Orléans
Opvolger Elisabeth in Beieren
Vader Jozef, aartshertog van Oostenrijk
Moeder Maria Dorothea van Württemberg

Marie Henriëtte Anne, in het Nederlands vaak Maria Hendrika genoemd (Pest, 23 augustus 1836Spa, 19 september 1902), hertogin van Brabant, prinses van België, aartshertogin van Oostenrijk, was de tweede koningin der Belgen.

Leven[bewerken | brontekst bewerken]

Marie Henriëtte van Oostenrijk, Granzella, collectie Felixarchief
De koning en de koningin van België, gravure (1870)
Presentatie van het geschenk aan de koningin tijdens de vijfentwintigste huwelijksverjaardag van koning Leopold II en koningin Marie Henriëtte, Koninklijk Paleis (Brussel), 22 augustus 1878.

Zij was de dochter van aartshertog Jozef van Oostenrijk en Maria Dorothea van Württemberg en de kleindochter van keizer Leopold II en Maria Louisa van Bourbon. De Franse koningin Marie Antoinette (echtgenote van koning Lodewijk XVI) was haar oudtante. Via haar moeder was ze familie van hertog Frederik Eugenius van Württemberg. En omdat haar moeder een kleindochter was van prinses Carolina van Oranje-Nassau was Maria Henriëtta ook een nakomeling van Willem IV, erfstadhouder der Verenigde Nederlanden.

Op 22 augustus 1853 trad zij in het huwelijk met de Belgische kroonprins Leopold, de latere koning Leopold II. Het huwelijk was gearrangeerd door diens vader, koning Leopold I, die op deze wijze hoopte de banden met Oostenrijk te verstevigen. Het was geen gelukkige verbintenis en na de dood van hun zoon, kroonprins Leopold, begon hun huwelijk te verzuren. Na de geboorte van de jongste dochter Clementine, ontstond er een breuk tussen het echtpaar.

Uit het huwelijk kwamen vier kinderen voort:

Omdat hun enige zoon Leopold op 9-jarige leeftijd verongelukte, werd haar zwager Filips de aangewezen troonopvolger. Diens zoon Albert zou uiteindelijk in 1909 de troon overnemen. De koningin was ongelukkig aan het Belgische hof en toen de koning naar een maîtresse ging, trok de vorstin, samen met een deel van haar hofhouding, naar haar buitenverblijf in Spa, waar ze vanaf 1895 definitief woonde. Daar kon ze rustig alleen in het kuuroord verblijven. De vorstin was een uitstekende amazone en zou volgens sommigen het talent hebben gehad om zelf paarden te dresseren.[bron?] De koningin stierf alleen en ongelukkig in haar kasteel te Spa aan de gevolgen van een hartaanval. Zij werd begraven in de Onze-Lieve-Vrouwekerk te Laken.

Onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Dame Orde van de Heilige Michaël Beieren,
  • Dame van de Nobele Orde van het Sterrenkruis Oostenrijk
  • Dame van de Koninklijke Orde van de Heilige Isabella Portugal,
  • Dame Louise Orde Pruisen
  • Dame van de Koninklijke en Nobele Orde van Koningin Marie-Louise Spanje
  • Grootkruis Chefakat Orde Turkije
  • Grootkruis Leopoldsorde
  • Gouden Roos, door Leo XIII 1893

Vernoemingen[bewerken | brontekst bewerken]

Voorouders[bewerken | brontekst bewerken]

Voorouders van Marie Henriëtte van Oostenrijk
Overgrootouders Maria Theresia (1717–1780)
∞ 1736
Keizer Frans I Stefan (1708–1765)
Karel III van Spanje (1716–1788)
∞ 1738
Maria Amalia van Saksen (1724–1760)
Frederik Eugenius van Württemberg (1732-1797)

Frederika van Brandenburg-Schwedt (-)
Karel Christiaan van Nassau-Weilburg (1735-1788)

Carolina van Oranje-Nassau (1743-1787)
Grootouders Keizer Leopold II (1747-1792)
∞ 1764
Marie Louise van Spanje (1745–1792)
Lodewijk van Württemberg (1756-1817)
∞ 1754
Henriëtte van Nassau-Weilburg (1780-1857)
Ouders Jozef Anton Johan van Oostenrijk (1776-1847)

Maria Dorothea van Württemberg (1757-1855)
Marie Henriëtte van Oostenrijk (1836-1902)
Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Maria-Hendrika of Austria op Wikimedia Commons.