Marie-Françoise Plissart

Marie-Françoise Plissart
	Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Geboren	Stedelijk gebied Brussel, 13 juli 1954
Land	België
Werk
Beroep	fotograaf
Rechten	oeuvre auteursrechtelijk beschermd
	RKD-profiel
Portaal	Kunst & Cultuur

Marie-Françoise Plissart (Brussel, 13 juli 1954) is een Belgisch fotografe en cineaste.^[1]

Ze heeft veel films, boeken en tentoonstellingen gemaakt samen met schrijver en scenarist Benoît Peeters.^[2]^[3]

Zij is auteur van een reeks albums met als doel het genre van de fotoroman grondig te vernieuwen. Misschien zou het juister zijn om deze werken fotografische vertellingen te noemen, zo ver staan ze in thematiek en stijl van de traditionele fotoroman.

Bekendste werken[bewerken | brontekst bewerken]

Onder haar werken kunnen we noemen:

Fuga's (in samenwerking met Benoît Peeters), éditions de Minuit, 1983
Droit de regards (met een lezing van Jacques Derrida), éditions de Minuit, 1985; nieuwe editie: Les Impressions Nouvelles, 2010
Praag (in samenwerking met Benoît Peeters), Autrement, 1985
Le mauvais œil (in samenwerking met Benoît Peeters), éditions de Minuit, 1986
Aujourd'hui, éditions Arboris, 1993
Brussel, horizon verticaal, éditions Prisme, 1998
Kinshasa, récits de la ville invisible, La Renaissance du Livre/Luc Pire, 2005
Mons (in samenwerking met Caroline Lamarche), Les Impressions Nouvelles, 2009.

De foto's van Marie-Françoise Plissart werden vele malen tentoongesteld. Haar werk over Kinshasa leverde haar de Gouden Leeuw op tijdens de Architectuurbiënnale van Venetië in 2004.^[4] Een retrospectieve tentoonstelling, "Een wereld zonder einde", werd in 2008 aan haar gewijd in het Antwerpse Museum voor Fotografie. Zij is ook de regisseur van verschillende video's die op Arte werden uitgezonden, "L'Occupation des sols" en "Atomium in/out". Ze is ook bekend als architectuurfotograaf.

Filmographie[bewerken | brontekst bewerken]

2000: L'Occupation des sols, korte film van 26 minuten geproduceerd door MDW Productions, RTBF en Arte
2003: L'avenir nous donnera raison, korte film van 5 minuten geproduceerd door Michel de Wouters
2006: Atomium, in/out, korte film van 25 minuten, gecoproduceerd door MDW Productions en de RTBF, over de renovatie van het Atomium

Persoonlijke tentoonstellingen[bewerken | brontekst bewerken]

Droit de regards: Vienne (Musée d'Art Moderne, december 1985), Toulouse (Ombres blanches, maart 1986), Berlijn (Litteraturhaus, oktober 1986), La Haye (Centre culturel français, januari 1987), Amsterdam (Maison Descartes, maart 1987)
À la recherche du roman-photo : Bruxelles (Palais des Beaux-Arts, juin-juillet 1987), Rotterdam (galerie Perspektief, september 1987), Liège (les Chiroux, januari 1989), Genève (Saint-Gervais, november 1989)
Aujourd’hui, Charleroi: Charleroi, Musée de la Photographie, oktober 1993)
Bruxelles brûle-t-il ?: Brussel (KunstenFESTIVALdesArts, Beursschouwburg, mei 1994)
Martini, Martini, Bxl, Beursschouwburg: Brussel (KunstenFESTIVALdesArts, mei 1996)
Photo narrative: Eastern Michigan University (Art department, november 1996)
Brussel’s architecture: Osaka (International House, oktober 1997)
Bruxelles, Horizon vertical: Brussel (Le Botanique, januari 1999)
Kinshasa, the imaginary city: Venetië (Architectuurbiënnale, september 2004), Brussel (Bozar, juni-september 2005), Johannesburg (juni 2006)
A World without end, persoonlijk retrospectief, Fotomuseum Antwerpen (2008).

Collectieve tentoonstellingen[bewerken | brontekst bewerken]

Jacques Dupuis, l'architecte: Le Grand Hornu (februari 2000), Antwerpen (De Singel, september 2000)
Vacant City: Brussel (oktober 2000)
Short stories: Antwerpen (musée de la photographie, maart 2004)
Le transsibérien: Brussel (Musée du Cinquantenaire, september 2005)
Atomium, 9’: Brussel (installation pour la réouverture de l'Atomium, februari 2006)
La trace: Brussel (La Cambre, februari 2006), avec Sammy Baloji

Andere werken[bewerken | brontekst bewerken]

Participation in Under Sieges, Vier Afrikaanse steden, Freetown, Johannesburg, Kinshasa, Lagos, Documenta 11, Platform 4, februari 2003.
Scenografie van Er zit iets op het papier, oktober 2003, met Dito Dito, Mieke Verdun en Iris van Cauwenberg, Brussel, Beursschouwburg.
Docent aan het Atelier de photographie de La Cambre van 2000 tot 2003.
Deelname aan het boek Terug uit Utopia, De uitdaging van de moderne beweging, 010 Publishers, 2002.
Medewerking aan de albums van François Schuiten en Benoît Peeters L'Écho des Cités (Casterman), L'Enfant penchée (Casterman, 1996), Voyages en Utopie (Casterman, november 2000), La maison Autrique (Les impressions nouvelles, 2006.
Samenwerking met Jacques Dupuis, de architect, met Maurizio Cohen en Jan Thomaes, uitgeverij La lettre Volée.

Vertaling

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Marie-Françoise Plissart op de Franstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

Referenties

↑ (fr) La Libre.be, La Bruxelles de M. F. Plissart. LaLibre.be (21 juni 2007). Gearchiveerd op 21 mei 2021. Geraadpleegd op 21 mei 2021.
↑ Intermediality and storytelling. De Gruyter, Berlin (2010). ISBN 978-3-11-023774-0.
↑ (en) Bramlett, Frank, Cook, Roy, Meskin, Aaron (5 augustus 2016), The Routledge Companion to Comics. Routledge. ISBN 978-1-317-91538-6.
↑ België wint Gouden Leeuw. Archined (13 september 2004). Gearchiveerd op 21 mei 2021. Geraadpleegd op 21 mei 2021.

[1] (fr) La Libre.be, La Bruxelles de M. F. Plissart. LaLibre.be (21 juni 2007). Gearchiveerd op 21 mei 2021. Geraadpleegd op 21 mei 2021.

[2] Intermediality and storytelling. De Gruyter, Berlin (2010). ISBN 978-3-11-023774-0.

[3] (en) Bramlett, Frank, Cook, Roy, Meskin, Aaron (5 augustus 2016), The Routledge Companion to Comics. Routledge. ISBN 978-1-317-91538-6.

[4] België wint Gouden Leeuw. Archined (13 september 2004). Gearchiveerd op 21 mei 2021. Geraadpleegd op 21 mei 2021.

[1]

[2]

[3]

[4]