Marion Bartoli

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Marion Bartoli
US Open 2009
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Frankrijk Française
Geboorteplaats Vlag van Frankrijk Le Puy-en-Velay
Geboortedatum 2 oktober 1984
Woonplaats Vlag van Zwitserland Genève
Lengte 1,70 m
Gewicht 68 kg
Profdebuut 2000
Met pensioen augustus 2013
Slaghand rechts, dubbelhandig beide zijden
Totaal prijzengeld 11.055.114 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 490–299
Titels 8 WTA, 6 ITF
Hoogste positie 7e (30 januari 2012)
WTA Finals groepsfase (2007, 2011)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (2009)
Vlag van Frankrijk Roland Garros halve finale (2011)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon winst (2013)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (2012)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 117–82
Titels 3 WTA, 1 ITF
Hoogste positie 15e (5 juli 2004)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (2004, 2005)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (2005, 2006)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (2004)
Vlag van Verenigde Staten US Open halve finale (2003)
Laatst bijgewerkt op: 24 oktober 2014
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Marion Bartoli (Le Puy-en-Velay, 2 oktober 1984) is een voormalig professioneel tennisspeelster uit Frankrijk. Bartoli betrad het professionele circuit in februari 2000. Zij was toen de enige toptennis­speelster met een dubbelhandige forehand.

Sportieve carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Marion Bartoli werd getraind door haar vader Walter Bartoli die haar introduceerde in de sport toen zij zes jaar oud was. Als juniore won zij het US Open 2001 voor meisjes.

Sterk vermagerde Bartoli in 2016
Bartoli terug op gewicht in 2018

Gedurende haar carrière won Bartoli elf WTA-toernooien, waar­van acht in het enkelspel. Ook heeft zij zeven ITF-titels op haar naam, waarvan zes in het enkelspel.

Op het toernooi van Wimbledon 2007 wist zij de finale te bereiken door onder andere in de vierde ronde Jelena Janković, in de kwartfinale Michaëlla Krajicek en in de halve finale de als nummer 1 geplaatste en tevens titelfavoriete Justine Henin te verslaan. In de finale werd zij uiteindelijk verslagen door Venus Williams met 6-4 en 6-1. Zij won wel de editie van 2013 door in de finale met Sabine Lisicki af te rekenen met 6-1 en 6-4. In de halve finale versloeg zij ook Kirsten Flipkens, met 6-1 en 6-2.

Op 14 augustus 2013 kondigde zij onverwacht haar afscheid van het professioneel tenniscircuit aan. Volgens haar zeggen kon zij het tennisleven fysiek noch mentaal meer aan.

Fysiek[bewerken | brontekst bewerken]

Bartoli was een ongewone atlete omwille van haar relatieve molligheid. Bij haar overwinning op Wimbledon woog zij 68 kg.[1] Nadien werd gemeld dat Bartoli ernstige problemen had en bijzonder mager geworden was. Anno 2016 woog zij slechts 45 kg. Zelf schreef zij dit toe aan een virus. Anno 2018 had zij dit tekort weer ingehaald.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2000 1120
2001 345
2002 106 282
2003 57 20
2004 41 37
2005 40 47
2006 17 33
2007 10 113
2008 17
2009 11
2010 16
2011 9
2012 11
2013 13

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
tot 2009 2009 – 2020 / vanaf 2021
Tier I Premier Mandatory
Tier II Premier Five / WTA 1000
Tier III Premier / WTA 500
Tier IV & V International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. datum toernooi ondergrond tegenstandster score details
gewonnen finales
1. 2006-01-06 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Auckland hardcourt Vlag van Rusland Vera Zvonarjova 6-2, 6-2 details
2. 2006-10-08 Vlag van Japan WTA Japan (Tokio) hardcourt Vlag van Japan Aiko Nakamura 2-6, 6-2, 6-2 details
3. 2006-11-05 Vlag van Canada WTA Quebec hardcourt Vlag van Rusland Olga Poetsjkova 6-0, 6-0 details
4. 2009-03-08 Vlag van Mexico WTA Monterrey hardcourt Vlag van China Li Na 6-4, 6-3 details
5. 2009-08-02 Vlag van Verenigde Staten WTA Stanford hardcourt Vlag van Verenigde Staten Venus Williams 6-2, 5-7, 6-4 details
6. 2011-06-18 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Eastbourne gras Vlag van Tsjechië Petra Kvitová 6-1, 4-6, 7-5 details
7. 2011-10-16 Vlag van Japan WTA Japan (Osaka) hardcourt Vlag van Australië Samantha Stosur 6-3, 6-1 details
8. 2013-07-06 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon gras Vlag van Duitsland Sabine Lisicki 6-1 6-4 details
verloren finales
1. 2006-09-17 Vlag van Indonesië WTA Bali hardcourt Vlag van Rusland Svetlana Koeznetsova 5-7, 2-6 details
2. 2007-05-13 Vlag van Tsjechië WTA Praag gravel Vlag van Japan Akiko Morigami 1-6, 3-6 details
3. 2007-07-07 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon gras Vlag van Verenigde Staten Venus Williams 4-6, 1-6 details
4. 2008-07-20 Vlag van Verenigde Staten WTA Stanford hardcourt Vlag van Canada Aleksandra Wozniak 5-7, 3-6 details
5. 2009-01-10 Vlag van Australië WTA Brisbane hardcourt Vlag van Wit-Rusland Viktoryja Azarenka 3-6, 1-6 details
6. 2009-11-08 Vlag van Indonesië Tournament of Champions hardcourt Vlag van Frankrijk Aravane Rezaï 5-7, opg. details
7. 2011-03-20 Vlag van Verenigde Staten WTA Indian Wells hardcourt Vlag van Denemarken Caroline Wozniacki 1-6, 6-2, 3-6 details
8. 2011-05-21 Vlag van Frankrijk WTA Straatsburg gravel Vlag van Duitsland Andrea Petković 4-6, 0-1 opg. details
9. 2011-07-31 Vlag van Verenigde Staten WTA Stanford hardcourt Vlag van Verenigde Staten Serena Williams 5-7, 1-6 details
10. 2012-02-12 Vlag van Frankrijk WTA Parijs hardcourt Vlag van Duitsland Angelique Kerber 63-7, 7-5, 3-6 details
11. 2012-07-22 Vlag van Verenigde Staten WTA Carlsbad hardcourt Vlag van Slowakije Dominika Cibulková 1-6, 5-7 details

WTA-finaleplaatsen dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. datum toernooi partner tegenstandsters score
gewonnen finales vrouwendubbelspel
1. 2004-04-11 Vlag van Marokko WTA Casablanca Vlag van Frankrijk Émilie Loit Vlag van België Els Callens
Vlag van Slovenië Katarina Srebotnik
6-4, 6-2
2. 2005-02-06 Vlag van Thailand WTA Pattaya Vlag van Duitsland Anna-Lena Grönefeld Vlag van Polen Marta Domachowska
Vlag van Kroatië Silvija Talaja
6-3, 6-2
3. 2006-05-14 Vlag van Tsjechië WTA Praag Vlag van Israël Shahar Peer Vlag van Verenigde Staten Ashley Harkleroad
Vlag van Verenigde Staten Bethanie Mattek
6-4, 6-4
verloren finales vrouwendubbelspel
1. 2003-02-09 Vlag van Frankrijk WTA Parijs Vlag van Frankrijk Stéphanie Cohen-Aloro Vlag van Oostenrijk Barbara Schett
Vlag van Zwitserland Patty Schnyder
6-2, 2-6, 6-7
2. 2003-10-26 Vlag van Oostenrijk WTA Linz Vlag van Italië Silvia Farina-Elia Vlag van Zuid-Afrika Liezel Huber
Vlag van Japan Ai Sugiyama
1-6, 6-7
3. 2004-10-17 Vlag van Oezbekistan WTA Tasjkent Vlag van Italië Mara Santangelo Vlag van Italië Adriana Serra Zanetti
Vlag van Italië Antonella Serra Zanetti
6-1, 3-6, 4-6
4. 2007-01-14 Vlag van Australië WTA Sydney Vlag van Verenigde Staten Meilen Tu Vlag van Verenigde Staten Meghann Shaughnessy
Vlag van Duitsland Anna-Lena Grönefeld
3-6, 6-3, 6-7

Gewonnen ITF-toernooien enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. datum toernooi dotatie tegenstandster in finale score
1. 2001-05-06 Vlag van Verenigd Koninkrijk Hatfield $ 10.000 Vlag van Japan Maki Arai 6-0, 6-2
2. 2001-05-20 Vlag van Italië Turijn $ 10.000 Vlag van Frankrijk Stéphanie Rizzi 6-1, 6-1
3. 2001-08-19 Vlag van België Koksijde $ 10.000 Vlag van Spanje Arantxa Parra Santonja 6-2, 6-1
4. 2002-02-24 Vlag van Verenigde Staten Columbus $ 25.000 Vlag van Canada Maureen Drake 6-2, 6-3
5. 2002-11-03 Vlag van Frankrijk Poitiers $ 50.000 Vlag van Nederland Seda Noorlander 6-1, 6-0
6. 2005-12-17 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Dubai $ 75.000 Vlag van Estland Kaia Kanepi 6-2, 6-0

Gewonnen ITF-toernooien dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. datum toernooi dotatie partner tegenstandsters in finale score
1. 2002-10-13 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cardiff $ 25.000 Vlag van Canada Vanessa Webb Vlag van Argentinië Mariana Díaz Oliva
Vlag van Verenigd Koninkrijk Julie Pullin
6-4, 6-2

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R 2R 2R 2R 2R 1R KF 3R 2R 3R 3R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 2R 1R 1R 2R 4R 1R 2R 3R HF 2R 3R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 3R 2R 2R F 3R 3R 4R KF 2R W
Vlag van Verenigde Staten US Open 3R 1R 2R 3R 3R 4R 4R 2R 2R 2R KF

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 2002 2003 2004 2005 2006 2007
Vlag van Australië Australian Open 2R 3R 3R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 2R 2R 3R 3R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R KF 3R 2R 3R
Vlag van Verenigde Staten US Open HF 1R 1R 2R

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Marion Bartoli.