Marja Pruis
| Marja Pruis | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Marja Pruis (2019)
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 26 oktober 1959 | |||
| Geboorteplaats | Amsterdam | |||
| Geboorteland |  Nederland
| |||
| Beroep | schrijfster, journaliste | |||
| Dbnl-profiel | ||||
| ||||
Marja Pruis (Amsterdam, 26 oktober 1959) is een Nederlands journalist, columnist en schrijver.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Marja Pruis studeerde Neerlandistiek en Algemene Taalwetenschap aan de Universiteit van Amsterdam. Daarna ging zij vanaf 1998[1] aan de slag als literatuurredactrice bij De Groene Amsterdammer, waar zij deel uitmaakt van de redactie.[2]
Sinds 1999 schrijft ze romans. In 2002 debuteerde ze met Bloem, een experimentele, impressionistische novelle over lust, seks en de afstand tussen twee mensen in een liefdesrelatie. In 2005 kwam De Vertrouweling uit, een tweede roman over de afstand tussen mensen in een intieme relatie - tussen moeder en dochter, tussen vriendinnen en tussen man en vrouw. De Vertrouweling leverde Pruis nominaties op voor de AKO Literatuurprijs en de Anna Bijns Prijs. In 2008 verscheen Atoomgeheimen, een meer thriller-achtige roman over een succesvolle lingerieontwerpster die wordt geconfronteerd met haar jaren 80 actieverleden. Atoomgeheimen kwam op de longlist van de AKO Literatuurprijs.
In 2011 publiceerde Pruis het literatuurkritische werk Kus me, straf me. Op 30 september 2011 kwam ze ermee op de shortlist van de AKO Literatuurprijs en in mei 2013 won ze er de tweejaarlijkse Jan Hanlo Essayprijs mee. In 2013 schreef Pruis Als je weg bent, een persoonlijke zoektocht naar het leven en werk van de Vlaamse filosofe Patricia De Martelaere (1957-2009). In 2016 publiceerde ze de roman Zachte riten, waarmee ze de shortlist haalde van zowel de Libris Literatuur Prijs als de ECI Literatuurprijs.
Erkenning
[bewerken | brontekst bewerken]- 2013: Jan Hanlo Essayprijs voor het literatuurkritische werk Kus me, straf me. Over lezen en schrijven, liefde en verraad (2011)[1]
- 2016: Heldringprijs (beste columnist van Nederland) voor haar literaire columns in De Groene Amsterdammer[1]
- 2018: J. Greshoff-prijs voor Genoeg nu over mij. Confessies van een ervaren schamer (2017)[3]
- 2024: Dr. Wijnaendts Francken-prijs voor de essaybundel Boos meisje. Over vrouwen en frictie (2022)[4]
Bibliografie
[bewerken | brontekst bewerken]| Jaar | Titel | Uitgever | ISBN | Notitie |
|---|---|---|---|---|
| 1991 | Alert en vasthoudend: de uitdagingen van de Algemene Rekenkamer | |||
| 1994 | De lieflijke hel van het Hollandse binnenhuisje: leven en werk van A.H. Nijhoff | Over de Nederlandse auteur A.H. Nijhoff. | ||
| 1994 | Wie is wie in Anton Wachter. Een kennismaking met de personages uit de romancyclus van S. Vestdijk | Nijgh & Van Ditmar | 9789038875828 | |
| 1999 | De Nijhoffs, of De gevolgen van een huwelijk | Over het huwelijk van A.H. Nijhoff en Martinus Nijhoff. | ||
| 2001 | Gouden fictie: het fenomeen everseller | |||
| 2002 | Bloem | |||
| 2005 | De vertrouweling | Roman met 'schrijven' als thema.[5] | ||
| 2008 | Atoomgeheimen | [6] | ||
| 2011 | Kus me, straf me. Over lezen en schrijven, liefde en verraad | |||
| 2013 | Als je weg bent | Over de Vlaamse auteur Patricia de Martelaere. | ||
| 2016 | Zachte riten | |||
| 2017 | Genoeg nu over mij. Confessies van een ervaren schamer | |||
| 2017 | Omdat je het waard bent - Nieuw licht op eigenliefde | Ambo|Anthos | 9789026338441 | In de serie Nieuw Licht. Essay met fragmenten uit Maximes et Réflections diverses (Maximen, Bespiegelingen over menselijk gedrag) van François de La Rochefoucauld. |
| 2017 | Voorwoord | Voorwoord voor de Nederlandse versie van Mannen leggen me altijd alles uit (Engels: Men explain things to me, 2014) van Rebecca Solnit. | ||
| 2018 | De Nijhoffs en ik, of de gevolgen van een genre | |||
| 2019 | Hete vuren. Seks, macht en #MeToo | Atlas Contact | 9789045037837 | Essay in de bundel Wolf: Dertien essays over de vrouw, samengesteld door Maartje Laterveer |
| 2019 | De nieuwe feministische leeslijst | Een door Pruis samengestelde verzameling essays van auteurs als Marja Pruis zelf, Niña Weijers, Mounir Samuel, Bregje Hofstede, Franca Treur, Fiep van Bodegom, Roos van Rijswijk en Clarice Gargard. | ||
| 2019 | Oplossingen. Het leven, mijn handreiking | Essays | ||
| 2022 | De buitenkant - Vrouwen over de rol van het uiterlijk | Uitgeverij Pluim | 9789493256569 | Samengesteld door Milou van Rossum, met bijdragen van Dilara Bilgiç, Daan Borrel, Machteld van Gelder, Dalilla Hermans, Bregje Hofstede, Yvonne Kroonenberg, Anja Meulenbelt, Ileen Montijn, Anousha Nzume, Marja Pruis, Joyce Roodnat, Xandra Schutte, Mieke van Stigt en Manon Uphoff. |
| 2022 | Boos meisje - Over vrouwen en frictie | Nijgh & Van Ditmar | 9789038811123 | Essays |
| 2023 | Huiswerk | Nijgh & Van Ditmar | 9789038809250 | Roman |
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- Informatie over Marja Pruis via haar uitgeverij, Singel Uitgeverijen.
- Lijst artikelen door Marja Pruis op de website van De Groene.
- ↑ a b c Wilfred Takken, Groene-columnist Marja Pruis wint J.H. Heldringprijs 2016
. NRC (29 oktober 2016). Gearchiveerd op 12 februari 2023. Geraadpleegd op 12 februari 2023.
- ↑ Over ons. De Groene Amsterdammer. Gearchiveerd op 12 februari 2023. Geraadpleegd op 12 februari 2023. “De boekbesprekingen worden veelal verzorgd door literaire auteurs met kennis van zaken, zoals onze redacteuren Marja Pruis en (...)”
- ↑ Marja Pruis - J. Greshoff-prijs 2018. J. Greshoff-prijs - Literatuurmuseum. Gearchiveerd op 26 september 2024. Geraadpleegd op 26 september 2024.
- ↑ Peppelenbos, Coen, Nieuws: Marja Pruis wint Dr. Wijnaendts Franckenprijs 2024 met Boos meisje. Tzum (12 juni 2024). Geraadpleegd op 25 september 2024.
- ↑ Elsbeth Etty, Diep in het puin van de liefde . NRC (14 oktober 2005). Gearchiveerd op 12 februari 2023. Geraadpleegd op 12 februari 2023. “De vertrouweling is, evenals Atonement duidelijk ook een boek over schrijven. (...) Zonder Marja Pruis die bijzonder vloeiend schrijft en nooit in ergerlijke vlotheid vervalt, nu onmiddellijk met top-schrijver Ian McEwan te willen vergelijken, is haar nieuwe roman wel degelijk in de rijke Angelsaksische verteltraditie te plaatsen.”
- ↑ Serdijn Danielle, Atoomgeheimen . de Volkskrant (18 april 2008). Gearchiveerd op 12 februari 2023. Geraadpleegd op 12 februari 2023.
