Meagan Duhamel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Meagan Duhamel
Meagan Duhamel en Eric Radford bij de WK 2015
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 8 december 1985
Geboorteland Vlag van Canada Canada
Sportieve informatie
Specialisatie(s) Kunstrijden op de schaats
Medailles
Portaal  Portaalicoon   Schaatsen

Meagan Duhamel (Sudbury[1], 8 december 1985) is een Canadees voormalig kunstschaatsster. Duhamel en haar partner Eric Radford namen deel aan twee edities van de Olympische Winterspelen: Sotsji 2014 en Pyeongchang 2018. Ze wonnen individueel en met het team olympisch goud, zilver en brons. Duhamel en Radford veroverden twee keer de wereldtitel en twee keer de titel bij de 4CK. Ze was tot 2007 ook actief als soloschaatsster en schaatste eerder met Ryan Arnold (2004-06) en met Craig Buntin (2007-10).

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Duhamel en Craig Buntin (2009)

Duhamel begon als driejarig meisje met schaatsen. De soloschaatsster combineerde haar sport jarenlang met het paarrijden. Duhamel was in 2003 nationaal kampioene bij de meisjes en werd dat jaar dertiende bij de WK junioren. Ze eindigde individueel als vijfde bij de viercontinentenkampioenschappen 2006. In 2004 ging ze een samenwerking aan met Ryan Arnold.[2] Als eerste kunstschaatsers voerden ze naast elkaar succesvol een drievoudige Lutz uit.[3] Ze werden achtste bij de WK junioren 2005. Duhamel boekte ook succes met haar tweede partner Craig Buntin, met wie ze vanaf 2007 schaatste.[4] Zo werd het paar zesde en achtste bij de WK 2008 en 2009 en vierde en derde bij de 4CK in 2009 en 2010. Buntin beëindigde in 2010 zijn sportieve carrière.[5] Duhamel overwoog dat ook te doen, maar ging toch door.[6]

In 2010 vervolgde ze haar carrière met Eric Radford.[7] Ze werden zeven keer Canadees kampioen, wonnen twee keer goud en twee keer zilver bij de 4CK en twee keer goud en twee keer brons bij de WK. Daarnaast namen Duhamel en Radford deel aan twee edities van de Olympische Winterspelen, Sotsji 2014 en Pyeongchang 2018. Hier wonnen ze in totaal drie olympische medailles: goud (2018) en zilver (2014) met het landenteam en brons (2018) bij de paren. Ze voerden in 2014 tijdens een wedstrijd een geworpen viervoudige Salchow uit en oefenden er een geworpen viervoudige Lutz. Duhamel en Radford stopten in april 2018.[8][9]

Duhamel huwde in 2015 met voormalig kunstschaatser Bruno Marcotte.[10] Het stel heeft samen twee dochters.[11]

Persoonlijke records[bewerken | brontekst bewerken]

Duhamel/Radford
records punten datum toernooi
Hoogste totaalscore 231.99 02-04-2016 WK
Hoogste korte kür 78.39 28-10-2016 Skate Canada
Hoogste vrije kür 153.81 02-04-2016 WK

Belangrijke resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

2004-2006 met Ryan Arnold, 2007-2010 met Craig Buntin, 2010-2018 met Eric Radford
Kampioenschap 01/02 02/03 03/04 04/05 05/06 06/07 07/08 08/09 09/10 10/11 11/12 12/13 13/14 14/15 15/16 16/17 17/18
Olympische Spelen 7e
Zilver (team)
Brons
Goud (team)
Wereldkampioenschap 6e 8e 7e 5e Brons Brons Goud Goud 7e
Viercontinentenkampioenschap 5e (*) 4e Brons Zilver 4e Goud Goud t.z.t. Zilver
Grand Prix-finale 5e 4e 5e Goud Zilver Brons Brons
Nationaal kampioenschap 10e (*) 8e
7e (*)
6e
4e (*)
6e (*) Brons Zilver Brons Zilver Goud Goud Goud Goud Goud Goud Goud
WK junioren 13e (*) 8e geen deelname
Junior Grand Prix-finale 5e (*)
NK junioren 4e (*) Goud (*)
(*) solo, bij de vrouwen
Zie de categorie Meagan Duhamel van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.