Medaille van Oesjakov
De Medaille van Oesjakov (Russisch: "Медаль Ушакова") werd op 2 maart 1994 tijdens de hervorming van het van de Sovjet-Unie overgenomen decoratiestelsel aangehouden door de opvolgerstaat, de Russische Federatie. De medaille is bestemd voor onderofficieren en matrozen in de Russische Marine.
De Medaille van Oesjakov in de Sovjet-Unie[bewerken | brontekst bewerken]
De medaille werd op 3 maart 1944 ingesteld door de Opperste Sovjet. In het statuut stond dat de medaille onder oorlogsomstandigheden kon worden verleend en noemde matrozen, soldaten en onderofficieren van marine, mariniers en marine-eenheden en grenstroepen van de KGB. De medaille werd toegekend voor betoonde moed bij het verdedigen van de zeegrenzen van de Sovjet-Unie. Daarbij moest sprake van levensgevaar zijn geweest. Op de regel dat de medaille alleen onder oorlogstijd werd verleend is in 1961 eenmaal een uitzondering gemaakt. Het in 1980 herziene statuut maakte verleningen in vredestijd wel mogelijk.
Tot aan de val van de Sovjet-Unie werden tussen de 14000 en 16000 medailles uitgereikt. Van de corresponderende Orde van Oesjakov werden 47 sterren der Ie klasse en 194 sterren der IIe klasse uitgereikt. Tijdens de Tweede Wereldoorlog ontvingen twee sovjet-militairen de medaille tweemaal. Twee geallieerde matrozen werden door de Russische Federatie in 2012, meer dan zestig jaar na de oorlog, met deze medaille bedacht. Matroos Delbert Dauenbaugh van de Amerikaanse Marine[1] en Frederick Henley van de Britse Koninklijke Marine[2]. De laatste mocht de medaille niet aannemen.
De Medaille van Oesjakov in de Russische Federatie[bewerken | brontekst bewerken]
In het Presidentieel Decreet van 2 maart 1994 werd de medaille uit de Sovjetperiode aangehouden en deel gemaakt van het moderne decoratiestelsel. Het statuut noemt matrozen en soldaten van marine, mariniers en grenstroepen. De medaille wordt toegekend voor betoonde moed bij het verdedigen van de zeegrenzen van de Russische Federatie maar ook voor moed op schepen van marine en kustwacht. Daarbij moet sprake van levensgevaar zijn geweest. Ook voor voortreffelijke dienst tijdens training voor de oorlogsvoering ter zee kan men de medaille verwerven.
De medaille van Oesjakov is de maritieme evenknie van de Medaille van Soevorov van het leger en de Medaille van Nesterov van de luchtmacht.
De vormgeving[bewerken | brontekst bewerken]
De ronde zilveren medaille heeft een diameter van 36 millimeter[3] en is met een bijzonder ophangmechanisme aan het vijfhoekige blauwe lint met witte bies gehangen. Ze hangt op het oog aan twee zilverkleurige miniatuur-ankerkettingen aan de bovenhoeken van het lint. Deze komen in de ring van een anker dat deel van de medaille is bij elkaar. De medaille hangt tegelijk ook aan de ring die in de metalen plaat onder het lint is bevestigd. Men draagt de medaille op de linkerborst.
Op de medaille is de beroemde Admiraal Oesjakov en face afgebeeld. Het rondschrift luidt "АДМИРАЛ УШАКОВ". Op de voorzijde zijn ook een ster en een lauwerkrans te zien. De arm van het anker komt boven de rand van de medaille uit.
Op de verder lege keerzijde is het anker in zijn geheel te zien Daar is ook ruimte voor een serienummer.
De overname van de medaille door de Russische Federatie heeft voor de medaille nauwelijks veranderingen gebracht. Alleen het serienummer op de keerzijde wordt nu op een andere plek aangebracht. Deze staat nu links, boven een ingeslagen "N" en boven een fabrieksmerk.
| Bronnen, noten en/of referenties |
