Meester van Hakendover

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Groep uit het Retabel van Hakendover

De Meester van Hakendover (fl. Brussel, ca. 1400-1420) was een gotische beeldhouwer en houtsnijder werkzaam in Brabant. Hij ontleent zijn noodnaam aan een retabel in de Sint-Salvatorkerk van Hakendover.

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

De meester wordt gerekend tot de belangrijkste beeldhouwers van de Nederlanden vanwege zijn merkbare invloed op de ontwikkeling van de beeldhouwkunst na hem. In het bijzonder zien we hoe hij voortbouwt op André Beauneveu, een grote meester van de internationale gotiek, en aan diens stijl naturalisme en ruimtelijke diepte toevoegt. Zijn figuren en hun gewaden staan dichter bij het leven. Hun emotionele expressie is zo sterk dat men vroeger een invloed door Rogier van der Weyden heeft menen te ontwaren, wat chronologisch valt uit te sluiten.

Naast het Driemaagdenretabel van Hakendover, daterend uit ongeveer 1400-1405, krijgt de meester ook acht profetenfiguren en enkele kraagstenen uit de stadhuistoren van Brussel toegeschreven. Deze sculpturen zijn gemaakt rond 1408 en behoren tot de zeldzame stukken die van de oorspronkelijke 15e-eeuwse decoratie zijn overgebleven. Ze bevinden zich tegenwoordig in het Museum van de Stad Brussel. Verdere toeschrijvingen zijn een reeks bijna levensgrote stenen apostelen en een tabernakel uit de Sint-Martinusbasiliek van Halle (ca. 1409) en een walnoten kruisigingsretabel in de Reinoldikirche van Dortmund (ca. 1415). Kunsthistorici zetten het onderzoek naar zijn werk voort.

Het oeuvre van de Meester van Hakendover vormt een belangrijke getuige van de creatieve periode waarin de Brabantse beeldhouwerateliers zich bevonden tussen 1390 en 1440. In vergelijking met de periode nadien is er echter maar weinig van overgeleverd. Het bewaarde werk van de meester is in 1978 verder ingekrompen door twee diefstallen in de kerk van Hakendover. De niet-gestolen delen van het retabel zijn sindsdien overgebracht naar het Hagelands Historisch Documentatiecentrum in Tienen.

Realisaties[bewerken | brontekst bewerken]

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Roger Marijnissen en Herman Van Liefferinge, "Les rétables de Rheinberg et de Hakendover", in: Jahrbuch der Rheinischen Denkmalpflege, 1967, p. 75-89
  • John William Steyaert (ed.), Laat-gotische beeldhouwkunst in de Bourgondische Nederlanden,, 1994, ISBN 9055440310
  • Luc Van Eeckhoudt, Het Drie-Maagdenretabel, Sint-Joris-Winge, Oost-Brabantse Werkgemeenschap, 1995, 93 p. (= Hakendoveriana, nr. 3)
  • Christian Bodiaux, "Les Apôtres de la basilique Saint-Martin de Hal. Un chef-d'œuvre du Maître du Retable d'Hakendover?", in: Revue des archéologues et historiens d'art de Louvain, 1998, p. 89-103
  • Kim W. Woods, "Newly discovered work in England by the Master of Hakendover", in: Oud Holland, 1999, nr. 3, p. 93-106
  • Marieke van Vlierden, "Enkele retabelfragmenten uit het atelier van de Meester van Hakendover en de omgeving van de Meester van Rieden. Een eerste verkenning", in: Carl Van de Velde e.a. (eds.), Constructing Wooden Images, 2005, p. 181-205
  • Christian Bodiaux, "Contribution de la typologie du costume à l'étude du Maître d'Hakendover et d'un groupe de retables sculptés vers 1400, conservés en Allemagne du Nord-Ouest", in: Belgisch Tijdschrift voor Oudheidkunde en Kunstgeschiedenis, 2011, p. 125-126

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Bronvermelding[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Master of Hakendover van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.