Meike de Vlas
| Meike de Vlas | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Meike de Vlas (rechts) met haar coach Lien Veenstra in 1964
| ||||
| Persoonlijke informatie | ||||
| Geboortedatum | 6 september 1942 | |||
| Geboorteplaats | Ameland | |||
| Overlijdensdatum | 8 oktober 2022 | |||
| Overlijdensplaats | Oslo | |||
| Nationaliteit |  Nederland
| |||
| Sportieve informatie | ||||
| Discipline |  Roeien
| |||
| Onderde(e)l(en) | skiff | |||
| Trainer/coach | Lien Veenstra | |||
| Medailles | ||||
| ||||
Meike de Vlas (Ameland, 6 september 1942 – Oslo, 8 oktober 2022) was een Nederlands roeister.
Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]
Meike de Vlas werd geboren op Ameland. Toen ze in Groningen fysiotherapie ging studeren, ging ze roeien bij roeivereniging De Hunze.
Op 18 januari 1963 nam ze deel aan de Elfstedentocht. Geen van de deelnemende vrouwen haalde de finish, maar De Vlas kwam tot aan Vrouwbuurtstermolen en werd de beste vrouw.[1]
Ze nam deel aan de Europese kampioenschappen roeien in 1963. Op de Europese kampioenschappen roeien in 1964 in Amsterdam won De Vlas, als eerste Nederlandse vrouw, zilver in de skiff.
De Vlas trouwde met de Nederlandse roeier Hadriaan van Nes en verhuisde met hem naar Noorwegen. Zij kregen vier dochters. Dochter Eeke van Nes won medailles op de Olympische Spelen van 1996 en 2000.[2]
Meike de Vlas overleed op 80-jarige leeftijd aan kanker.[3]
Bronnen, noten en/of referenties
|
