Michael Rogers (wielrenner)

Michael Rogers
Persoonlijke informatie
Geboortedatum	20 december 1979
Geboorteplaats	Barham, Australië
Lengte	185 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg	Gestopt in 2016
Discipline(s)	Weg
Specialisatie(s)	Tijdrijder, klimmer
Ploegen
2000; 2001; 2002; ; 2003–2005; 2006–2007; 2008–2010; 2011–2012; 2013–2016	→Mapei-Quick Step (stagiair); Mapei-Quick Step; Mapei-Quick Step-Latexco (tot 29-8); Mapei-Quick Step (vanaf 30-8); Quick Step; T-Mobile; HTC-Columbia; Sky; Tinkoff-Saxo
Beste prestaties
Ronde van Italië	6e (2009) ; 2 etappezeges
Ronde van Frankrijk	9e (2006) ; 1 etappezege
Overige
Zeges:
Tour Down Under; WK tijdrijden; Ronde van Californië	2002; 2003, 2004 en 2005; 2010
Portaal	Wielersport

Michael Rogers (Barham, 20 december 1979) is een Australisch voormalig wielrenner die in 2016 zijn carrière afsloot bij Tinkoff. Rogers heeft een Nederlandse moeder, maar is opgegroeid in Australië.

Biografie

Rogers werd prof in 2001 bij Mapei. Al in zijn eerste jaar bewees hij een buitengewoon goed tijdrijder te zijn en werd hij onder meer tweede in de Grote Prijs Eddy Merckx, samen met ploeggenoot Fabian Cancellara. Ook in 2002 behaalde hij diverse ereplaatsen in tijdritten en won bovendien de Tour Down Under in eigen land, waar hij ook op miraculeuze wijze een etappe in lijn won. Hij had materiaalpech in woestijnrijk gebied en de ploegauto was niet in de buurt. Rogers kon zijn weg verder zetten op een Colnago (hetzelfde fietsmerk waar Mapei toen op reed), dewelke een zeldzame supporter langs het parcours hem aanreikte (waarbij Rogers dus eigenlijk de kansen tegen zich had gekregen). Het voorjaar van 2003 brak Rogers definitief door toen hij binnen iets meer dan een maand de Ronde van België, de Route du Sud en de Ronde van Duitsland wist te winnen. Zijn debuut in de Ronde van Frankrijk viel enigszins tegen. Hij sloot zijn seizoen af met een tweede plaats op het wereldkampioenschap tijdrijden. Lance Armstrong noemde Rogers dan ook als een van zijn mogelijke opvolgers. Rogers werd door zijn goede prestaties verkozen tot Australisch wielrenner van 2003.

In 2004 stokte Rogers' opmars een beetje, hij behaalde vooral enkele ereplaatsen in tijdritten, maar tijdens het wereldkampioenschap pakte hij wel de gouden medaille. En niet alleen dat: omdat de winnaar van het jaar daarvoor David Millar had bekend doping te hebben gebruikt, kreeg Rogers in diezelfde week ook de gouden medaille van het jaar ervoor uitgereikt. In 2005 won Rogers voor de derde keer op rij de wereldtitel tijdrijden in Madrid, een record. Rogers reed in 2006 een sterke Ronde van Frankrijk, waarin hij negende werd in het eindklassement. Daarnaast wist hij eindelijk weer eens een wedstrijd te winnen: een etappe in de Regio Tour. Het wereldkampioenschap tijdrijden liep uit op een grote teleurstelling en Rogers wist zijn titel niet te prolongeren. Voor de Ronde van Frankrijk van 2007 werd Rogers opnieuw een top-10 plaats toegedicht. De kopman van T-Mobile kwam echter tijdens de achtste etappe ten val in een afdaling. Rogers klom weer op de fiets maar moest enige tijd later, zwaar geëmotioneerd, opgeven.

In 2008 zou Rogers opnieuw een gooi naar het podium van de Tour doen, maar door de ziekte van Pfeiffer werden zijn deelnames aan Tour en Giro 2008 onmogelijk gemaakt.

In 2011 ruilde hij Team HTC-Columbia in voor Team Sky.^[1] Hier vertrok hij weer na twee seizoenen waarna hij voor Team Saxo-Tinkoff ging rijden.^[2]

In 2012 raakte Tyler Hamilton, de olympisch kampioen tijdrijden van 2004, zijn olympische titel kwijt. Rogers, die als vierde was geëindigd, schoof hierdoor een plekje op in het klassement en krijgt alsnog een bronzen medaille.^[3]

Doping

Na het winnen van de Japan Cup eind 2013 testte Rogers positief op clenbuterol. Hij ontkende opzettelijk gebruik en stelde dat deze positieve test het gevolg was van het eten van vervuild vlees. Rogers werd voorlopig geschorst, maar de UCI sprak hem in april 2014 vrij.^[4] Hij maakte zijn rentree enkele dagen later tijdens Luik-Bastenaken-Luik. Zijn tweede wedstrijd was de Ronde van Italië. Hier won hij twee etappes, waaronder de twintigste etappe met aankomst op de Monte Zoncolan.

Afscheid

In april 2016 beëindigde Rogers zijn loopbaan als wielrenner nadat hartritmestoornissen bij hem waren geconstateerd.^[5]

Palmares

Overwinningen

1996: Australisch kampioen tijdrijden, Junioren
2000: 2e etappe Tour Down Under
2002: 2e etappe Tour Down Under; Eindklassement Tour Down Under; Eindklassement Tour de Beauce
2003: Eindklassement Ronde van België; 6e etappe Ronde van Duitsland; Eindklassement Ronde van Duitsland; 3e etappe Route du Sud; Eindklassement Route du Sud; Wereldkampioen tijdrijden, Elite
2004: Wereldkampioen tijdrijden, Elite
2005: Wereldkampioen tijdrijden, Elite
2006: 3e etappe Regio Tour
2009: Australisch kampioen tijdrijden, Elite; 1e etappe Ronde van Italië (ploegentijdrit)
2010: Eindklassement Ruta del Sol; Eindklassement Ronde van Californië
2012: 2e en 4e etappe Ronde van Beieren; Eindklassement Ronde van Beieren
2013: Japan Cup
2014: 11e en 20e etappe Ronde van Italië; 16e etappe Ronde van Frankrijk

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar	Ronde van Italië	Ronde van Frankrijk
2002
2003		42e
2004		22e
2005		41e
2006	opgave	9e
2007		opgave
2008
2009	6e	101e
2010		36e
2011
2012		23e
2013		16e
2014	18e (2)	26e (1)
2015	33e	36e

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar	Milaan-San Remo	Amstel Gold Race	Luik-Bast.‑Luik	Ronde van Lombardije	Waalse Pijl	Parijs-Tours	WK op de weg	Wereldranglijsten
2002							136e
2003	128e						79e
2004	94e	opgave		54e		134e	81e
2005							83e	27e (UPT)
2006			100e	84e			50e	84e (UPT)
2007		51e	84e		99e		opgave	54e (UPT)
2008				77e			opgave	35e (UPT)
2009		71e					107e	43e (UWK)
2010	25e						96e	43e (UWK)
2011	83e			41e			101e
2012								17e (UWT)
2013	40e			51e				81e (UWT)
2014			opgave					82e (UWT)
2015								103e (UWT)

Resultaten in kleinere rondes

Jaar	Tour Down Under	Parijs-Nice	Tirreno-Adriatico	Ronde van Catalonië	Ronde van het Baskenland	Ronde van Romandië	Critérium du Dauphiné	Ronde van Zwitserland	Eneco Tour
1999	62e
2000	opgave (1)
2001	33e
2002	↑ (1)
2003	17e		71e
2004		8e			80e		41e
2005	36e	opgave		4e	8e			2 ↑
2006								64e
2007				2 ↑	opgave	opgave		opgave
2008				90e			11e		3 ↑
2009	6e				8e				17e
2010	23e		6e		72e	3 ↑		opgave
2011	53e	12e			110e
2012	4e				21e	5e	2 ↑
2013			opgave		opgave		6e
2014
2015	14e			opgave					7e

Ploegen

2000 – Mapei-Quick Step (stagiair vanaf 1-9)
2001 – Mapei-Quick Step
2002 – Mapei-Quick Step-Latexco (tot 29-8)
2002 – Mapei-Quick Step (vanaf 30-8)
2003 – Quick Step-Davitamon
2004 – Quick Step-Innergetic
2005 – Quick Step-Innergetic
2006 – T-Mobile Team
2007 – T-Mobile Team
2008 – Team Columbia ^[a]
2009 – Team Columbia-HTC ^[b]
2010 – Team HTC-Columbia
2011 – Sky ProCycling
2012 – Sky ProCycling
2013 – Team Saxo-Tinkoff
2014 – Tinkoff-Saxo
2015 – Tinkoff-Saxo
2016 – Tinkoff

↑ Tot juli heette de ploeg Team High Road, maar na het aantrekken van een nieuwe sponsor werd de naam veranderd.
↑ Tot juli heette de ploeg Team Columbia-High Road, maar na het aantrekken van HTC als nieuwe sponsor werd de naam veranderd.

Externe link

Commons heeft mediabestanden in de categorie Michael Rogers.

(en) Profiel van Michael Rogers op ProCyclingStats

Bronnen, noten en/of referenties

↑ "Rogers verlaat Columbia voor Team Sky", NU.nl, 1 november 2010
↑ "Rogers verruilt Sky voor Saxo Bank", NUsport.nl, 7 december 2012
↑ "Hamilton raakt olympische titel definitief kwijt", NUsport.nl, 9 augustus 2012
↑ "Geen straf Michael Rogers na positieve controle", Wielerflits.nl, 23 april 2014
↑ "Michael Rogers stopt per direct met wielrennen.", NOS.nl, 25 april 2016

Voorganger: Santiago Botero	Wereldkampioen tijdrijden 2003 Hamilton	Opvolger: Michael Rogers
Voorganger: Michael Rogers	Wereldkampioen tijdrijden 2004 Verona	Opvolger: Michael Rogers
Voorganger: Michael Rogers	Wereldkampioen tijdrijden 2005 Madrid	Opvolger: Fabian Cancellara

[6] Tot juli heette de ploeg Team High Road, maar na het aantrekken van een nieuwe sponsor werd de naam veranderd.

[7] Tot juli heette de ploeg Team Columbia-High Road, maar na het aantrekken van HTC als nieuwe sponsor werd de naam veranderd.

[1] "Rogers verlaat Columbia voor Team Sky", NU.nl, 1 november 2010

[2] "Rogers verruilt Sky voor Saxo Bank", NUsport.nl, 7 december 2012

[3] "Hamilton raakt olympische titel definitief kwijt", NUsport.nl, 9 augustus 2012

[4] "Geen straf Michael Rogers na positieve controle", Wielerflits.nl, 23 april 2014

[5] "Michael Rogers stopt per direct met wielrennen.", NOS.nl, 25 april 2016

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[a]

[b]