Moskovsko-Petrogradskaja-lijn

metrolijn Moskovsko-Petrogradskaja Московско-Петроградская
Statistieken
Geopend	29 april 1961
Lengte	30,1 km
Aantal stations	18 bovengronds: 2 ondergronds: 16
Overige lijnen
Portaal    Openbaar vervoer

De Moskovsko-Petrogradskaja-lijn (Russisch: Московско-Петроградская линия) (lijn 2) is een lijn van de metro van Sint-Petersburg. De lijn loopt van het noorden naar het zuiden van de stad, telt 18 stations en heeft een lengte van 30,1 kilometer, waarmee het de langste metrolijn van de stad is. De reistijd van eindpunt naar eindpunt bedraagt ongeveer 43 minuten. Het eerste deel van de lijn opende in 1961, als tweede lijn van het net. Sindsdien heeft de Moskovsko-Petrogradskaja-lijn zich ontwikkeld tot de drukste lijn van de metro van Sint-Petersburg. De lijn is genoemd naar twee stadsdelen die hij verbindt: Petrograd (in het noorden) en Moskovski (in het zuiden). De Moskovsko-Petrogradskaja kreeg als eerste Petersburgse metrolijn stations met automatische schuifdeuren tussen de perronhal en de sporen. Op metrokaarten wordt de lijn aangeduid met de kleur blauw.

Geschiedenis

Traject	Openingsdatum
Technologitsjeski institoet - Park Pobedy	29 april 1961
Petrogradskaja - Technologitsjeski institoet	1 juli 1963
Park Pobedy - Moskovskaja	25 december 1969
Moskovskaja - Koeptsjino	25 december 1972
Oedelnaja - Petrogradskaja	6 november 1982
Prospekt Prosvesjtsjenieja - Oedelnaja	19 augustus 1988
Parnas - Prospekt Prosvesjtsjenieja	22 december 2006

Eén station werd, net als het bovenliggende plein, hernoemd na de val van de Sovjet-Unie: Plosjtsjad Mira (Plein van de Vrede) kreeg zijn pre-revolutionaire naam Sennaja plosjtsjad (Hooiplein) terug.

Stations

Alle stations op de Moskovsko-Petrogradskaja-lijn bevinden zich in diepe tunnels, behalve de bovengrondse eindpunten Koeptsjino en Parnas. Beide zijn tevens de enige stations met twee zijperrons beschikt, de overige stations hebben een eilandperron. Vier stations (Petrogradskaja, Park Pobedy, Moskovskaja en Zvjozdnaja) zijn uitgerust met automatische schuifdeuren tussen de perronhal en de sporen; dit stationstype wordt aangeduid als "horizontale lift". Op drie stations kan overgestapt worden op een andere metrolijn, op twee stations bestaat er een overstapmogelijkheid op het voorstadsnet van de spoorwegen (de beide stations Oedelnaja zijn niet fysiek met elkaar verbonden maar liggen wel direct naast elkaar).

Station	Overstappunt	Foto	Geopend	Opmerkingen
Parnas			22 december 2006
Prospekt Prosvesjtsjenieja			19 augustus 1988
Ozerki			19 augustus 1988
Oedelnaja	Oedelnaja		6 november 1982
Pionerskaja			6 november 1982
Tsjornaja retsjka			6 november 1982
Petrogradskaja			1 juli 1963	Horizontale lift
Gorkovskaja			1 juli 1963
Nevski prospekt	Gostinyi Dvor		1 juli 1963
Sennaja plosjtsjad	Spasskaja Sadovaja		1 juli 1963	Geopend als Plosjtsjad Mira in juli 1992 omgedoopt in Sennaja plosjtsjad
Technologitsjeski institoet			29 april 1961
Froenzenskaja			29 april 1961
Moskovskieje vorota	Zastavskaja vanaf 2026		29 april 1961
Elektrosila			29 april 1961
Park Pobedy			29 april 1961	Eerste horizontale lift
Moskovskaja			25 december 1969	Horizontale lift
Zvjozdnaja			25 december 1972	Horizontale lift
Koeptsjino	Koepstjino		25 december 1972

Binnen een overstapcomplex hebben de stations per lijn een andere naam, met uitzondering van Technologitsjeski institoet, waar overgestapt kan worden aan de andere zijde van het perron.

Materieel

De dienst op de Moskovsko-Petrogradskaja-lijn wordt uitgevoerd met zesrijtuigtreinen. De lijn beschikt over één depot: Moskovskoje (№ 3), gelegen achter het station Koeptsjino. Het depot Vyborgskoje (№ 6), nabij station Parnas, bevindt zich weliswaar op lijn 2, maar bedient de Pravoberezjnaja-lijn. De meeste van de 56 treinstellen van de lijn behoren tot het Sovjetstandaardtype 81-714/717. Sinds 1965 worden de treinen op de lijn automatisch bestuurd; de machinist hoeft enkel het vertreksein te geven en toe te zien op de veiligheid.