Nationaal Park Müritz

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Nationaal park Müritz
Nationaal park
Nationaal Park Müritz (Duitsland)
Nationaal Park Müritz
Situering
Land Vlag van Duitsland Duitsland
Locatie Vlag van de Duitse deelstaat Mecklenburg-Voor-Pommeren Mecklenburg-Voor-Pommeren
Coördinaten 53° 27′ NB, 12° 51′ OL
Dichtstbijzijnde plaats Neustrelitz
Informatie
IUCN-categorie II (Nationaal park)
Oppervlakte 322 km²
Opgericht 1990
Website www.mueritz-nationalpark.de
Foto's
Nationaal Park Müritz
Serrahn in nationaal park Müritz
Onderdeel van de werelderfgoedinschrijving:
Oude en voorhistorische beukenbossen van de Karpaten en andere regio's van Europa
Land Vlag van Duitsland Duitsland
UNESCO-regio Europa en Noord-Amerika
Criteria ix
Inschrijvingsverloop
UNESCO-volgnr. 1133
Inschrijving 2011 (35e sessie)
UNESCO-werelderfgoedlijst

Het Nationaal Park Müritz (Duits: Müritz Nationalpark) ligt in het zuiden van Mecklenburg-Voor-Pommeren en is het grootste op land gelegen nationale park van Duitsland. Het bestaat uit twee van elkaar gescheiden deelgebieden; het grootste en noordwestelijke deel genaamd Müritz en het zuidoostelijke deel genaamd Serrahn. Daartussen ligt een strook land waarin de stad Neustrelitz gelegen is. Het park heeft een omvang 322 km² van en is opgericht in 1990.[1]

Karakteristiek[bewerken | brontekst bewerken]

Het park bestaat voor 72 % uit bos, 13% uit water, 8% uit veen/moeras, 5% uit grasland en 2% uit akkers.[1]

Het landschap is gevormd in de laatste ijstijd, 15.000 jaar geleden. Het ijs liet talloze zwerfstenen, gletsjermeren, tunneldalen en doodijsgaten achter. Deze laatste zijn nu overal als in het landschap gelegen meren terug te vinden. Het gaat om totaal ongeveer 100 meren en vele kleinere plassen. Het grootste meer is Müritz met een omvang van 117 km². De bossen van het deelgebied Serrahn staan op de Werelderfgoedlijst als deel van het werelderfgoed Oude en voorhistorische beukenbossen van de Karpaten en andere regio's van Europa.

Het gebied heeft en hoge biodiversiteit met 54 zoogdier-, 214 vogel-, 859 kever-, 673 vlinder-, 61 spinnen-, 16 reptielen- en amfibieën en 26 vissoorten. De flora telt 910 soorten vaatplanten, 133 soorten mos en 17 kranswieren. Daarnaast zijn 593 soorten schimmels en 152 soorten korstmossen gevonden. Opvallende diersoorten zijn de vele kraanvogels, zeearenden en visarenden. Andere vogelsoorten zijn onder meer de wintertaling, grote karekiet, roerdomp, tureluur, groenpootruiter en zwarte ooievaar. Wat betreft planten komen onder meer voor de jeneverbes en zeldzame cypergrassoorten zoals galigaan (Cladium mariscus).

Gebruik[bewerken | brontekst bewerken]

Het natuurgebied is in de DDR-tijd opengesteld voor jacht, landbouw en vooral bosbouw. De sporen van deze intensieve bosbouw zijn nog goed te zien. Ook is het gebied lange tijd ontwaterd geweest maar na de instelling van het nationale park is het peil verhoogd. Voor toerisme is het park goed ontsloten met wandel-en fietspaden, picknickplaatsen, uitkijktorens en observatieposten. Bekend is de 55 meter hoge Käflingsbergturm, die niet alleen een toeristische functie vervult, maar ook als brandweertoren en zendtoren in gebruik is. Het park is met speciale lijndiensten per bus te bereiken. Het park bezit sinds 2007 een informatiecentrum en sinds 2005 is er een samenwerkingsverband met talloze, voornamelijk toeristische bedrijven.

Galerij[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]