Nationale Ivan Franko-universiteit van Lviv
| Nationale Ivan Franko-universiteit van Lviv Львівський національний університет імені Івана Франка | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Latijnse naam | Universitas Leopoliensis | |||
| Motto | Patriae decori civibus educandis | |||
| Locatie | Lviv,  Oekraïne
| |||
| Coördinaten | 49° 50′ NB, 24° 1′ OL | |||
| Opgericht | 1661 | |||
| Type | publiek (hervorming 1940) | |||
| Voorzitter | Volodymyr Melnyk | |||
| Studenten | 19.614 (2018)[1] | |||
| ||||
Nationale Ivan Franko-universiteit van Lviv
| ||||
| ||||
De Nationale Ivan Franko-universiteit van Lviv (Oekraïens: Львівський національний університет імені Івана Франка) is een universiteit in de Oekraïense stad Lviv. Historisch gekend als de universiteit van Lemberg, de universiteit van Lwów, het Theresianum en van 1919 tot 1939 als de Jan Casimir-universiteit, werd de universiteit opgericht bij koninklijk charter in 1661 door koning Jan II Casimir van Polen uit een Jezuïetencollege opgericht in 1608.
Aan de universiteit verbonden, tijdens het interbellum, waren de groep Poolse wiskundigen gekend onder de naam van de Wiskundige school van Lwów.
De huidige vorm en naam heeft de universiteit sinds 1940. Na de invasie door de Sovjets in 1939 conform de regels van het Molotov-Ribbentroppact mocht eerst de Poolse instelling nog verder werken, maar werd in 1940 het Pools bestuur toch vervangen door Oekraïense hoogleraren en docenten. In 1940 nam de universiteit ook zijn huidige naam van nationale Ivan Franko-universiteit van Lviv aan, met in de naam een eerbetoon aan de Oekraïense dichter en oud-student Ivan Franko.
Bekende alumni zijn Piotr Bieńkowski, Ivan Franko, Ludwik Fleck, Mark Kac, Jevhen Konovalets, Emil Korytko, Hersch Lauterpacht, Pinhas Lavon, Stanisław Lem, Raphael Lemkin, Jan Łukasiewicz, Stanisław Maczek, Semjon Mogilevitsj, Bruno Schulz, Josyf Slipyj en Hugo Steinhaus.
Tot de bekende hoogleraren behoorden onder meer Stefan Banach, Józef Bilczewski, Zygmunt Janiszewski, Ignacy Krasicki, Jan Łukasiewicz, Stanisław Mazur, Wacław Sierpiński, Hugo Steinhaus, Kazimierz Twardowski en Rudolf Weigl.
| Bronnen, noten en/of referenties |
