Nationale Partij Suriname

Nationale Partij Suriname
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Personen
Partijvoorzitter	Gregory Rusland
Vicepartijvoorzitter	Jerrel Pawiroredjo
Mandaten
Zetels in De Nationale Assemblée	3 / 51 (DNA 2020)
Geschiedenis
Opgericht	29 september 1946
Afsplitsing(en)	SDP PNP
Algemene gegevens
Actief in	Suriname
Richting	centrumlinks
Ideologie	sociaaldemocratie
Kleuren	​ Groen
Website	https://npssuriname.org/
Portaal    Politiek

De Nationale Partij Suriname (NPS) is een Surinaamse sociaaldemocratische politieke partij, en was lange tijd de grootste politieke partij, die meer dan 40 jaar deel uitmaakte van verschillende coalitiekabinetten. De partij is opgericht op 29 september 1946, door onder andere Johan Ferrier. De achterban van de partij bestaat voornamelijk uit Creolen. Het hoofdkantoor bevindt zich in Grun Dyari in het centrum van Paramaribo. De zusterpartij van de NPS in Nederland is GroenLinks.

Geschiedenis

In 1955 scheidde 8 NPS leden zich af en richtten de Surinaamse Democratische Partij (SDP) op. In 1967 gebeurde hetzelfde toen ook enkele leden zich afgescheiden hadden en de Progressieve Nationale Partij (PNP) oprichtten. De NPS kreeg tijdens het bestuur van Pengel de bijnaam "Mama Krioro Partij".

In 1973 vormde de NPS een coalitie met de KTPI; de Progressieve Surinaamse Volkspartij (PSV); en de PNR, onder de naam Nationale Partij Kombinatie (NPK). NPS-voorzitter Henck Arron was de lijsttrekker. De NPK won de verkiezingen van dat jaar en Arron kondigde aan dat Suriname voor het eind van 1975 onafhankelijk zou worden. Dit was een kabinet zonder een Hindoestaanse partij, die altijd tegen de onafhankelijkheid waren. De NPK won ook in 1977 de verkiezingen, Arron vormde opnieuw een kabinet. Dit kwam in 1980 in conflict met de militairen die vervolgens een staatsgreep pleegden: de Sergeantencoup.

Na de militaire dictatuur keerde de NPS pas in 1987 weer in het centrum van de macht terug. Front voor Democratie en Ontwikkeling, waar de NPS onderdeel van was, behaalde 41 van de 51 zetels. Na de verkiezingen werd Ramsewak Shankar president en Arron werd vicepresident. Aan deze regering kwam vroegtijdig een einde, door de telefooncoup.

Bij de verkiezingen van 1991 won de NPS en Ronald Venetiaan werd voor de eerste keer president van Suriname. Na de verkiezingen van 1996 kwam de NPS in de oppositie terecht toen de Nationale Democratische Partij van Desi Bouterse en Jules Wijdenbosch de grote winnaars waren.

Bij de verkiezingen van 2000 ging de NPS een coalitie aan met de Vooruitstrevende Hervormings Partij (VHP), de Pertjajah Luhur (PL) en de Surinaamse Partij van de Arbeid (SPA). Als Nieuw Front had de politieke combinatie 33 zetels, waarvan 16 voor de NPS, 7 voor de VHP, 6 voor Pertjajah Luhur en 4 voor de SPA. Doordat de NPS de meeste zetels in het Nieuw Front had, mochten zij de president voordragen; Ronald Venetiaan werd opnieuw president. Ook bij de verkiezingen van 2005 won Nieuw Front (deze keer met 41,2 %). Ronald Venetiaan werd voor de derde keer president.

Tijdens de verkiezingen van 2010 behaalde de NPS 4 zetels, en kwam in de oppositie terecht. Op 17 juni 2012 werd Ronald Venetiaan opgevolgd door Gregory Rusland als partijvoorzitter.

Tijdens de verkiezingen van 2015 deed de NPS mee in de alliantie V7. Chan Santokhi (VHP) werd door V7 naar voren geschoven als de presidentskandidaat. De alliantie behaalde 18 zetels; waarvan 2 zetels naar de NPS gingen.

De NPS stelde in alle districten kandidaten tijdens de verkiezingen van 2020 en verwierf drie zetels.

Standpunten

Verkiezingsmanifest 2010–2015: 'Mek' a wroko go doro!'
Buitenlands beleid
Effectief inzetten van het buitenlands beleid als instrument voor economische ontwikkeling Verder verbreden en intensiveren van de samenwerking met de traditionele samenwerkingspartners, de herkomstlanden en overkoepelende regionale en wereldorganisaties Verder bevorderen van de integratie in de regio Bevorderen van de plaatsing van Surinaamse staatsburgers in zichtbare posities bij regionale en internationale organisaties Verder vereenvoudigen van de procedures binnen het visumbeleid Verdere diversificatie van de internationale betrekkingen middels het uitbreiden van het Corps Honorair Consuls in het buitenland en van mede accreditatie van Ambassadeurs in het buitenland in andere landen dan hun standplaats
Onderwijs
Onderwijsontwikkeling in het binnenland, waaronder: ontwikkelen van duurzame infrastructuur, opleidingscentra inrichten met een meervoudig karakter, onderwijs gericht op gemeenschapsontwikkeling en deskundigheidsbevordering en opzetten van scholengemeenschappen Onderwijsmodernisering en vernieuwing op alle niveaus Verhogen van het onderwijsrendement Onderbrekingen in het onderwijsgebeuren minimaliseren Aanpassen van de vakantieperiode Landelijke integratie van het vak lichamelijke opvoeding en sport binnen alle schooltypen Herinvoeren van zwemonderwijs op de lagere scholen Voortzetten van het Early Childhood Development Program Aanscherpen van Onderwijswet- en regelgeving Toenemend gebruik van ICT op scholen bevorderen Uitbreiden financieringsfaciliteiten voor studerenden Bijzondere aandacht voor het beroepsonderwijs: Opzetten van een modern instituut voor het hoger beroepsonderwijs en korte beroepsgerichte opleidingen gebaseerd op de marktvraag Stimuleren van levenslange, permanente educatie voor allen Analfabetisme uitbannen Drop-outs verminderen: geen zittenblijvers op de basisschool, gedifferentieerde overgang naar niveaugroepen, intensieve begeleiding, remedial teaching en gerichte trainingsmogelijkheden Taalkeuzen: Engels aanleren in een vroeg stadium, Spaans en Portugees facultatief aanbieden Stimuleringsprogramma voor voortijdige schoolverlaters Controle op kwaliteit en legitimiteit van de opleidingen aangeboden door (buitenlandse) onderwijsinstellingen Wet hoger onderwijs tot stand brengen Operationalisatie wet "Nova"
Gezin
Kinderbijslag verhogen naar een acceptabel/realistisch niveau Kindersterfte tegengaan Voldoende en professionele kinderopvang (créches e.d.) garanderen Opvoeren van de voorzieningen gericht op het directe welzijn van het kind, o.a. uitbreiding van de faciliteiten waaronder vrij vervoer voor scholieren en studenten Gezinscoaching opvoeren
Kunst en Cultuur
Kunst en cultuur opnemen in de schoolcurricula Behoud en continueren van culturele waarden en gebruiken Behoud en in stand houden van het Surinaams cultureel erfgoed Stimuleren van cultuuruitingen in meer kunstzinnige vorm Ontwikkelen van een integraal museumbeleid Culturele veelzijdigheid intensiever benutten als ontwikkelingspotentieel
Media
Scheppen van meer waarborgen voor de vrijheid van informatie en meningsvorming Bevorderen van cultuurspreiding in de breedste zin Intensievere benutting van de educatieve mogelijkheden die de media biedt Instellen van een schoolmedia raad Bijdragen aan het vergroten van de rol van de publieke media in het versterken en ontplooien van het Surinaams cultureel leven
ICT
ICT gericht gebruiken als een ontwikkelingsinstrument Bevorderen computergebruik bij een steeds groter deel van de bevolking Betaalbare toegang verschaffen tot het internet De capaciteit en betrouwbaarheid van de internetproviders aanmerkelijk verhogen De negatieve kanten van ICT beheersbaar maken middels effectief controlebeleid ICT-training voor de gehele bevolking toegankelijk maken
Energie
Bouw van de Kabalebo waterkrachtcentrale (meer dan 400 MW) Onderzoek standpunt lokale bevolking ten aanzien van het Jaikreek-Tapanahony project Vergroting elektriciteitsvoorziening binnenland (meerdere 24-uurs centrales) Lokale productie van hoogwaardige olieproducten, zoals gasoline en diesel Verdere inventarisatie en uitvoering van projecten m.b.t alternatieve hernieuwbare energiebronnen zoals bio-, zonne- en windenergie Bouw van de 161 KV / 33 KV Oost-West elektriciteitstransmissielijn Opstarten en afronden pilot “Alternatieve brandstof middels ethanol productie”
Milieu
Gestructureerd milieubewustzijn programma’s uitvoeren in de kustvlakte en het binnenland Duurzame ontwikkeling op basis van ecologisch verantwoorde methoden Verder invulling geven aan de nationale strategie voor een groene economische ontwikkeling Milieubeleid in lijn brengen met internationaal aanvaarde uitgangspunten van klimaatsverandering en duurzaam beheer van de aarde Verantwoorde verwerking van afval Handhaven van een schoon Suriname waar elke burger voor verantwoordelijk is Verbeteren van de sanitatie en het vergroten van het bewustzijn van de samenleving in verband met milieu- en gezondheidsaspecten van de woon- en leefomgeving

Verkiezingsuitslagen

	Verkiezingsjaar	Aantal behaalde zetels	+/−
	1949	12 / 21	+12	meerderheid
	1951	13 / 21	+1	meerderheid
Land Suriname	1955	2 / 21	-11	oppositie
	1958	9 / 21	+7	coalitie
	1963	14 / 36	+5	coalitie
	1967	17 / 39	+3	coalitie
	1969	11 / 39	-6	oppositie
	1973	13 / 39	+2	coalitie
Republiek Suriname	1977	15 / 39	+2	coalitie
	1987	15 / 51	0	coalitie
	1991	12 / 51	-3	coalitie
	1996	9 / 51	-3	oppositie
	2000	15 / 51	+6	coalitie
	2005	8 / 51	-7	coalitie
	2010	4 / 51	-4	oppositie
	2015	2 / 51	-2	oppositie
	2020	3 / 51	+1	coalitie

Partijvoorzitters

• 1946–1950: Gerard van der Schroeff (4 jaar)
• 1950–1951: Frederik Lim A Po (1 jaar)
• 1951–1952: Emile de la Fuente (1 jaar)
• 1952–1953: Alwin de Boer (1 jaar)
• 1953–1962: Eugene Doelwijt (9 jaar)
• 1962–1970: Johan Adolf Pengel (8 jaar)
• 1970–1993: Henck Arron (23 jaar)
• 1993–2012: Ronald Venetiaan (19 jaar)
• 2012–heden: Gregory Rusland (8 jaar)

Bekende NPS-politici

• Henck Arron; hij werd in 1961 bestuurslid van de NPS en werd in 1970 voorzitter
• Archibald Currie; Statenlid, minister, premier en eerste Surinamer die Gouverneur van Suriname was
• Ivan Fernald; van 2005 tot 2010 minister van Defensie
• Johan Ferrier; behoorde in 1946 tot de oprichters van de NPS; sinds 1949 parlementslid voor de NPS
• David Findlay; sinds 1949 parlementslid voor de NPS
• Harry Kensmil; minister van Natuurlijke Hulpbronnenen en Energie van 1986 tot 1988
• Johannes Kraag; werd na de telefooncoup van 1990 door de militairen naar voren geschoven als president
• Arnold Kruisland
• Lygia Kraag-Keteldijk; van 2005 tot 2010 minister van Buitenlandse Zaken
• Marie Levens; van 2000 tot 2005 minister van Buitenlandse Zaken
• Lou Lichtveld, beter bekend als de schrijver Albert Helman; sinds 1949 parlementslid voor de NPS; was van 1949 tot 1951 minister van Onderwijs en Volksgezondheid
• Walter Lim A Po sinds 1958 parlementslid voor de NPS
• Henk van Ommeren; sinds 1949 parlementslid voor de NPS
• Johan Adolf Pengel; minister en premier; sinds 1949 parlementslid voor de NPS
• Eddy Sedoc; minister van Buitenlandse Zaken
• Jules Sedney van 1958 parlementslid voor de NPS
• Arthur Tjin-A-Tsoi; van 2010 tot 2015 parlementslid voor de NPS
• Just Rens; van 1958 tot 1966 parlementslid voor de NPS
• Gregory Rusland; Minister van Natuurlijke Hulpbronnen van 2005 tot 2010; is sinds 17 juni 2012 de voorzitter van de NPS
• Gerard van der Schroeff; sinds 1949 parlementslid voor de NPS
• Ronald Venetiaan; werd in 1991 president; werd in 2000 en 2005 opnieuw herkozen; was van 1993 tot 2012 voorzitter van de NPS; van 2010 tot 2012 parlementslid voor de NPS
• Ruth Wijdenbosch; sinds 2005 parlementslid voor de NPS

Externe link

• Officiële website

Bronnen, noten en/of referenties