Nationale Partij Suriname
De Nationale Partij Suriname (NPS) was een van de grootste politieke partijen van Suriname. De partij is opgericht op 29 september 1946. In 1993 werd Ronald Venetiaan partijvoorzitter. Op 17 juni 2012 werd hij opgevolgd door Gregory Rusland.
In 1973 vormde de NPS een coalitie met de KTPI; de Progressieve Surinaamse Volkspartij (PSV); en de PNR, onder de naam Nationale Partij Kombinatie (NPK). NPS-voorzitter Henck Arron was lijsttrekker. De NPK won de verkiezingen en Arron kondigde aan dat Suriname voor het eind van 1975 onafhankelijk zou worden. De NPK won ook in 1977 de verkiezingen, Arron vormde opnieuw een kabinet. Dit kwam in 1980 in conflict met de militairen die vervolgens een staatsgreep pleegden: de Sergeantencoup.
Na de militaire dictatuur keerde de NPS pas in 1987 weer in het centrum van de macht terug. Front voor Democratie en Ontwikkeling, waar de NPS onderdeel van was, behaalde 41 van de 51 zetels. Na de verkiezingen werd Ramsewak Shankar president en Arron werd vicepresident. Aan deze regering kwam vroegtijdig een einde, door de telefooncoup.
Bij de verkiezingen van 1991 kwam de NPS als grootste partij uit de bus en Ronald Venetiaan werd president van Suriname.
In 1996 kwam de NPS in de oppositie terecht toen de Nationale Democratische Partij van Desi Bouterse en de DNP 2000 van Jules Wijdenbosch de grote winnaars van de verkiezingen waren.
Bij de verkiezingen voor De Nationale Assemblée in 2000 gingen de NPS en Vooruitstrevende Hervormings Partij (VHP) een coalitie aan met de Pertjajah Luhur (PL) en de Surinaamse Partij van de Arbeid (SPA). Als Nieuw Front had de politieke combinatie 33 zetels, waarvan 16 voor de NPS, 7 voor de VHP, 6 voor Pertjajah Luhur en 4 voor de SPA. Doordat de NPS de meeste zetels in het Nieuw Front had, mochten zij de president voordragen. Toenmalig NPS-voorzitter Ronald Venetiaan werd opnieuw president.
Ook in 2005 won Nieuw Front de verkiezingen (deze keer met 41,2 %). Ronald Venetiaan werd voor de derde keer president.
De NPS maakt de laatste 10 jaren in zetelaantal een duidelijke teruggang mee. In 2010 werden 4 van de 51 zetels behaald en in 2015 nog maar 2 van de 51 zetels.
Bekende NPS-politici[bewerken]
- Johan Ferrier; behoorde in 1946 tot de oprichters van de NPS.
- Lou Lichtveld, beter bekend als de schrijver Albert Helman; was van 1949 tot 1951 minister van Onderwijs en Volksgezondheid;
- Archibald Currie; Statenlid, minister, premier en eerste Surinamer die Gouverneur van Suriname was
- Johan Adolf Pengel; Statenlid, minister en premier.
- Henck Arron; hij werd in 1961 bestuurslid van de NPS en werd in 1970 voorzitter.
- Eddy Sedoc; minister van Buitenlandse Zaken
- Johannes Kraag; werd na de telefooncoup van 1990 door de militairen naar voren geschoven als president.
- Marie Levens; van 2000 tot 2005 minister van Buitenlandse Zaken
- Ivan Fernald; van 2005 tot 2010 minister van Defensie
- Lygia Kraag-Keteldijk; van 2005 tot 2010 minister van Buitenlandse Zaken
- Ruth Wijdenbosch; sinds 2005 parlementslid voor de NPS
- Arthur Tjin A Tsoi; sinds 2010 parlementslid voor de NPS
- Ronald Venetiaan; werd in 1991 president; is sinds 1993 partijvoorzitter; werd in 2000 en 2005 opnieuw president. Sinds 2010 parlementslid voor de NPS.
- Gregory Rusland; van 2005 tot 2010 minister van Natuurlijke Hulpbronnen; is sinds 17 juni 2012 de voorzitter van de NPS.
