Naar inhoud springen

Natriumjodide

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Natriumjodide
Structuurformule en molecuulmodel
Kristalstructuur van natriumjodide
Kristalstructuur van natriumjodide
Algemeen
Molecuul­formule NaI
IUPAC-naam natriumjodide
Molmassa 149,89 g/mol
SMILES
[Na+].[I-]
CAS-nummer 7681-82-5
EG-nummer 231-679-3
PubChem 5238
Wikidata Q390305
Vergelijkbaar met natriumbromide, kaliumjodide
Waarschuwingen en veiligheids­maatregelen
SchadelijkMilieugevaarlijk
Waarschuwing
H-zinnen H315 - H319 - H400
EUH-zinnen geen
P-zinnen P273 - P305+P351+P338
Fysische eigenschappen
Aggregatie­toestand vast
Kleur wit
Dichtheid 3,67[1] g/cm³
Smeltpunt 662[1] °C
Kookpunt 1304[1] °C
Oplosbaarheid in water 1793[1] g/L
Goed oplosbaar in Water
Geometrie en kristal­structuur
Kristal­structuur kubisch
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Natriumjodide (NaI) is het jodidezout van natrium. Het komt onder normale omstandigheden voor als een goed in water oplosbare witte kristallijne vaste stof.

Eigenschappen

[bewerken | brontekst bewerken]

In oplossing is het zout onstabiel. Het wordt onder invloed van licht omgezet in di-jood, waardoor oplossingen van dit zout na een tijdje geel beginnen te worden.

Natriumjodide wordt gebruikt bij de behandeling van jodiumdeficiëntie.

Het wordt gebruikt in de Finkelstein-reactie, om een chlooralkaan in een joodalkaan om te zetten. Dit berust op de onoplosbaarheid van natriumchloride in aceton als drijvende kracht:

Met thallium gedoteerd natriumjodide wordt gebruikt in scintillatiedetectors voor gammastraling, onder andere in gammacamera's.