Naar inhoud springen

Nayib Bukele Ortez

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie


Nayib Bukele
Nayib Bukele (2019)
Nayib Bukele (2019)
Algemeen
Volledige naam Nayib Armando Bukele Ortez
Geboren 24 juli 1981
Geboorteplaats San Salvador
Land El Salvador
Voorganger Salvador Sánchez Cerén
Opvolger Claudia Rodríguez de Guevara
(interim)
Partij Nuevas Ideas (NI) - (sinds 2023)
GANA (2018-2023)
CD (2018)
FMLN (2011-2017)
Handtekening Handtekening
Functies
2019-heden President van El Salvador
2015-2018 Burgemeester van San Salvador
2012-2015 Burgemeester van Nuevo Cuscatlán
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Nayib Armando Bukele Ortez (San Salvador, 24 juli 1981) is een Salvadoraanse politicus en zakenman die de 46e president van El Salvador werd na het winnen van de verkiezingen van 2019. Hij trad op 1 juni 2019 in functie.

Nayib Bukele was de kandidaat van de centrumrechtse GANA-partij en werd de eerste president sinds José Napoleón Duarte (1984–1989) die geen lid was van de FMLN of de ARENA, de twee grootste politieke partijen van El Salvador.

Voorheen was hij burgemeester van Nuevo Cuscatlán (2012-2015) en San Salvador (2015-2019) als lid van het linkse FMLN.[1]

Onder Bukele werd bitcoin als officiële valuta van El Salvador ingevoerd.[2]

Bukele heeft tijdens zijn campagne en bij zijn inauguratie op 1 juni 2019 al duidelijk gemaakt het bendegeweld in El Salvador een halt toe te willen roepen. Op 27 maart 2022 heeft hij de strijd ingezet tegen de zogenaamde maras, gewelddadigde jeugdbendes in Centraal-Amerika, zoals Mara Salvatrucha en Calle 18. Deze strijd propagandeert hij op de sociale media onder de hashtag: #GuerraContraPandillas (oorlog tegen bendes).[3][4] Dit was als reactie op een serie van 62 bendemoorden gepleegd op één dag, 26 maart 2022. Hierna geeft Bukele opdracht voor de bouw van een grote gevangenis, een Extra Beveiligde Inrichting, genaamd Centro de Confinamiento del Terrorismo (Terroristendetentiecentrum), de bouw ving aan in juli 2022 en is voltooid in februari 2023.

Op 11 februari 2024 werd de immens populaire Bukele met 85% van de stemmen herkozen voor een tweede termijn. Zijn partij behaalde zelfs 58 van de 60 parlementszetels. Er is veel kritiek op het autoritaire optreden van de president, vooral uit linkse mensenrechtenkringen. Maar het succes van zijn aanpak van het bendegeweld wordt door vriend en vijand erkend.[5]