Nelly de Rooij
| Nelly de Rooij | ||||
|---|---|---|---|---|
| Volledige naam | Petronella Johanna Nelly de Rooij | |||
| Geboren | Weesp, 30 juli 1883 | |||
| Overleden | Arnhem, 10 juni 1964 | |||
| Geboorteland | Nederland | |||
| Beroep | Zoöloog en herpetoloog | |||
| ||||
Petronella Johanna Nelly de Rooij (Weesp, 30 juli 1883 – Arnhem, 10 juni 1964) was een Nederlandse zoöloog en herpetoloog.
Biografie[bewerken | brontekst bewerken]
De Rooij studeerde geneeskunde in Amsterdam totdat discriminatie wegens haar geslacht haar dwong om haar studie voort te zetten in Zürich. Daar bestudeerde ze onder andere het hart- en vaatstelsel van de salamanders uit het geslacht van Aziatische reuzensalamanders (Andrias) en behaalde ze er haar promotie. Met deze kwalificatie keerde ze terug naar Amsterdam en werd ze benoemd tot curator van het Museum van Zoölogie binnen de Universiteit van Amsterdam.
In 1922 stopte ze met haar werkzaamheden, maar in deze korte academische carrière was ze in staat geweest om het werk "The Reptiles of the Indo-Australian Archipelago" te publiceren. Dit boek was gebaseerd op de reptiel-specimenen die vanuit Nederlands-Indië naar het museum waren opgestuurd.[1] De Rooij overleed in Arnhem in 1964.
Naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]
De Rooij beschreef verschillende reptielen zoals de helmskink, een hagedis, en de slang Stegonotus florensis. In 2017 werd een nog niet eerder ontdekte slang uit het geslacht Stegonotus beschreven door de biologe Sara Ruane en haar collega's. Deze soort kreeg de wetenschappelijke naam Stegonotus derooijae, de soortaanduiding derooijae is een eerbetoon (patroniem) aan "Dr Nelly De Rooij, die vele dieren heeft beschreven uit Nieuw-Guinea en Indonesië, inclusief Stegonotus florensis."[2]
Bronvermelding[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|