Naar inhoud springen

Nicephorus (patriarch)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Nicephorus vertrapt Johannes VII van Constantinopel, miniatuur uit Chludov Psalter

Nicephorus van Constantinopel (Constantinopel, ca. 758 - Chalcedon, 2 juni 828) was de patriarch van Constantinopel en was een verdediger van de iconen.

Nicephorus werd rond 758 geboren in Constantinopel als zoon van Theodorus, een hooggeplaatste Byzantijnse ambtenaar die tegen het iconoclasme was. Ondanks zijn intellectuele vorming koos Nicephorus aanvankelijk voor een leven als leek, maar hij stond bekend om zijn theologische kennis en vroomheid.

In 806 werd hij, ondanks zijn aanvankelijke weerstand, benoemd tot patriarch van Constantinopel door keizer Nicephorus I. Hij was een krachtige verdediger van de verering van iconen, wat hem in conflict bracht met keizer Leo V de Armeniër, die het iconoclasme opnieuw invoerde.

In 815 werd hij vanwege zijn verzet tegen de keizer afgezet en verbannen naar een klooster in Chalcedon, waar hij de rest van zijn leven doorbracht.

Schrijverschap en theologische werken

[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens zijn ballingschap schreef Nicephorus verschillende theologische werken waarin hij de orthodoxe leer verdedigde en het iconoclasme bestreed. Zijn geschriften speelden een grote rol in het latere herstel van de icoonverering.

Overlijden en verering

[bewerken | brontekst bewerken]

Nicephorus overleed op 2 juni 828. In 846 werden zijn relieken teruggebracht naar Constantinopel en plechtig bijgezet in de Hagia Sophia als erkenning van zijn heiligheid en bijdrage aan de Kerk.

Zijn feestdag wordt in de Katholieke Kerk gevierd op 13 maart en in de Oosters-Orthodoxe Kerk op 2 juni.