Niels Albert

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Niels Albert
Niels Albert (2013)
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 5 februari 1986
Geboorteplaats Bonheiden
Nationaliteit Vlag van België Belgische
Lengte 182 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg Gestopt
Discipline(s) BMX
Veldrijden
Wegwielrennen
Ploegen
2006-2009
2009-2014
Palmans-Cras
BKCP-Powerplus
Medailles
Veldrijden
Wereldkampioenschappen
Goud Hoogerheide 2009 Veldrijden
Goud Koksijde 2012 Veldrijden
Wereldbeker
Zilver 2009-'10 Veldrijden
Goud 2010-'11 Veldrijden
Goud 2012-'13 Veldrijden
Brons 2013-'14 Veldrijden
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Niels Albert (Bonheiden, 5 februari 1986) is een voormalig Belgisch veldrijder die in Tremelo woont. Albert werd wereldkampioen in 2009 en 2012. In 2011 werd hij Belgisch kampioen. Hij is de zoon van Erwin Albert, een voormalig motorcrosser.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Albert begon zijn carrière als BMX'er. In deze discipline werd hij tweemaal Belgisch kampioen bij de nieuwelingen. Later koos hij toch voor het lucratievere veldrijden, waarin hij meteen werd beschouwd als een groot talent.

Bij de junioren kende Albert een zeer succesvol seizoen 2003-2004. Hij werd dat seizoen zowel wereld-, Europees als Belgisch kampioen. Ook het seizoen 2005-2006 was succesvol: hij werd Europees en Belgisch kampioen bij de beloften en behaalde brons op het wereldkampioenschap. In het daaropvolgende seizoen slaagde hij erin zijn titels als Europees en Belgisch kampioen bij de beloften te verlengen.

De zomer van 2007 werd een zomer vol pech voor Albert. Begin juli kwam hij zwaar ten val in de kermiskoers van Melle. Hij ging samen met een andere renner na 60 km wedstrijd onderuit, waarna hij met een hoofdwonde en een sleutelbeenbreuk werd afgevoerd naar het UZ van Gent. Albert herstelde goed, maar amper zes weken na dit ongeval kwam hij tijdens een training opnieuw ten val. Een hersenschudding was het gevolg. Ondanks de pech werd hij voor de derde keer Europees kampioen bij de beloften.

Op 1 januari 2008 werd Albert profwielrenner. Op zijn eerste Belgische kampioenschappen veldrijden als prof haalde hij meteen een verdienstelijke derde plaats. Drie weken later werd hij in Treviso voor de eerste maal wereldkampioen bij de beloften.

Op 16 november 2008 kwam Albert tijdens de verkenning van de wedstrijd in Asper-Gavere zwaar ten val. Hij ging onderuit in een technische afdaling en kwam met zijn borstkas hard op zijn stuur terecht. Hij werd naar het UZ van Gent gebracht, waar een bloeding in zijn milt werd vastgesteld. Het verdict was zwaar: zes weken niet veldrijden. Na een lange periode van platte rust en revalidatie maakte hij op 26 december zijn wederoptreden met een verdienstelijke 11e plaats. Op 1 februari 2009 werd Albert wereldkampioen bij de elite in het Nederlandse Hoogerheide en dat bij zijn eerste deelname als profrenner. Door vroeg weg te rijden gaf hij alle favorieten, onder wie regerend kampioen Lars Boom, het nakijken. Daarmee werd hij als aftredend wereldkampioen bij de beloften opnieuw wereldkampioen bij de elite.

Op 9 januari 2011 werd Albert op een indrukwekkende wijze Belgisch kampioen, door in de tweede ronde weg te rijden en solo aan te komen. Zijn grootste concurrent Sven Nys had griep en gaf in de laatste ronde op. Op 30 januari werd Albert na een slechte start en een lekke band pas 24e op het WK in het Duitse St. Wendel.

Het veldritseizoen 2011-2012 begon voorspoedig voor Albert. Al snel wist hij enkele mooie overwinningen in belangrijke veldritten als Ruddervoorde en Zonhoven te boeken. Op 15 november 2011 kreeg Albert echter opnieuw af te rekenen met pech. Hij liep een barst op in het trapeziumbeen van zijn linkerhand, waardoor hij zijn klassementen in rook zag opgaan. Toch werd hij eind januari voor de tweede keer wereldkampioen en dit voor eigen volk in Koksijde.

Op 19 mei 2014 maakte Albert bekend dat hij gedwongen moest stoppen met veldrijden wegens hartritmestoornissen.[1] Op 5 augustus 2014 zwaaide hij zijn fans uit, door drie rondjes mee te rijden in het na-Tourcriterium van Heist-op-den-Berg.[2] In oktober 2014 kwam zijn biografie uit, getiteld Recht uit het hart.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Veldrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Wereldbeker Superprestige Gazet van Antwerpen Trofee
Bpost bank trofee
Regenboogtrui
WK
Belgische kampioenstrui
BK
Overige Totaal
aantal
zeges
2004-2005 NVT NVT Leudelange, Beuvry 2
2005-2006 NVT NVT Rijkevorsel 1
2006-2007 Loenhout, Oostmalle NVT NVT Neerpelt, Antwerpen 4
2007-2008 Gieten, Hoogstraten, Vorselaar Lille, Oostmalle NVT Brons Dudzele, Erpe-Mere, Ardooie, Maldegem 9
2008-2009 Tábor Veghel-Eerde Lille Goud Zilver Erpe-Mere, Zonhoven, Ardooie, Tervuren, Otegem, Indoor Hasselt, Eeklo 11
2009-2010 Treviso, Pilsen, Nommay, Hoogerheide Hoogstraten, Asper-Gavere, Diegem Namen, Essen DNF 9e Erpe-Mere, Neerpelt, Eernegem, Ardooie, Dottenijs, Overijse, Maldegem 16
2010-2011 Koksijde, Igorre, Hoogerheide, Eindklassement Diegem Loenhout, Oostmalle 24e Goud Tervuren 8
2011-2012 Ruddervoorde, Zonhoven, Diegem Loenhout, Oostmalle Goud Zilver Kalmthout, Dottenijs, Masters Hasselt 9
2012-2013 Pilsen, Eindklassement Diegem Ronse, Loenhout, Lille, Oostmalle, Eindklassement 8e 4e Erpe-Mere, Laarne, Dottenijs, Niel, Leuven, Cincinnati, Heerlen 13
2013-2014 Koksijde, Rome Hamme-Zogge, Gieten Oostmalle 20e DNF Erpe-Mere, Neerpelt, Antwerpen, Sint-Niklaas 9
Totaal 11 14 16 2 1 38 82

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Aantal Regenboogtrui
WK
Belgische kampioenstrui
BK
WB SP GVA
BPB
2004-2005 2 overwinningen NVT NVT NVT NVT NVT
2005-2006 1 overwinning NVT NVT NVT NVT NVT
2006-2007 4 overwinningen NVT NVT NVT NVT Zilver
2007-2008 9 overwinningen NVT Brons NVT Brons 5e
2008-2009 11 overwinningen Goud Zilver 9e 7e 6e
2009-2010 16 overwinningen DNF 9e Zilver Brons Brons
2010-2011 8 overwinningen 24e Goud Goud 4e 4e
2011-2012 9 overwinningen Goud Zilver 10e 7e 4e
2012-2013 13 overwinningen 8e 4e Goud Zilver Goud
2013-2014 9 overwinningen 20e DNF Brons Zilver Zilver
Totaal 82 overwinningen 2 1 2 0 1

Wegwielrennen[bewerken | brontekst bewerken]

2006 - 1 zege

  • Booischot-Pijpelheide

2008 - 3 zeges

  • 1e etappe Ronde van Provincie Luxemburg
  • Eindklassement Ronde van Provincie Luxemburg
  • 5e etappe Ronde van Luik

2009 - 5 zeges

2010 - 3 zeges

2011 - 2 zeges

2012 - 1 zege

  • Dentergem

Totaal: 15 zeges

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]

2001-2002

  • Regelmatigheidscriterium De moedige veldrijder

2003-2004

  • Vlaamse Veldrittrofee

2004-2005

2005-2006

2007-2008

Foto's[bewerken | brontekst bewerken]

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Niels Albert.
(en) Profiel van Niels Albert op ProCyclingStats
Voorganger:
Lars Boom
2008
Regenboogtrui Wereldkampioen veldrijden Regenboogtrui
2009
Opvolger:
Zdeněk Štybar
2010
Voorganger:
Zdeněk Štybar
2011
Regenboogtrui Wereldkampioen veldrijden Regenboogtrui
2012
Opvolger:
Sven Nys
2013
Voorganger:
Sven Nys
2010
Belgische kampioenstrui Belgisch kampioen veldrijden Belgische kampioenstrui
2011
Opvolger:
Sven Nys
2012
Voorganger:
Aagje Vanwalleghem
2004
Sportbelofte van het Jaar
2005
Opvolger:
Yoris Grandjean
2006