Nieuw-Zeelandse verkiezingen 2008

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Nieuw-Zeelandse verkiezingen 2008
Datum 8 november 2008
Land Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
Te verdelen zetels Alle zetels in het Nieuw-Zeelandse Huis van Afgevaardigden
Opkomst 79,46%
Nieuwe premier John Key
Vorige premier Helen Clark
Opvolging verkiezingen
2005     2011 →
Portaal  Portaalicoon   Politiek

De Nieuw-Zeelandse verkiezingen van 2008 zouden de samenstelling van het 49ste Nieuw-Zeelandse parlement bepalen. De verkiezingen werd op 8 november 2008 gehouden. De oppositiepartij National Party, sinds 27 november 2006 geleid door John Key, was volgens de peilingen de grootste kanshebber om de verkiezingen te winnen, en won de verkiezingen ook. De partij had in de peilingen een grote voorsprong op de huidige Labour Party-regering onder leiding van premier Helen Clark. De kleinere partijen zouden waarschijnlijk veel invloed hebben op de regeringsformatie, vanwege het gemixte proportionele kiessysteem in Nieuw-Zeeland. Op 3 februari 2008 hadden John Key en Helen Clark de campagnestrijd geopend met een speech, waarin ze allemaal de nadruk hebben gelegd op jongerenzaken.

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

Op 12 september schreef premier Helen Clark nieuwe verkiezingen uit. Haar centrumlinkse minderheidskabinet werd geplaagd door economische recessie en politieke schandalen. Op 29 augustus trad de minister van Buitenlandse Zaken Winston Peters af vanwege beschuldigingen van het aannemen van illegale gelddonaties. Er kwam een parlementair onderzoek tegen Peters. De coalitie was voor het regeren mede afhankelijk van de steun van de partij van ex-minister Peters. In de peilingen ging de centrumrechtse National Party ruim aan kop[1].

De verkiezingscampagne werd gedomineerd door de mondiale financiële crisis die ook Nieuw-Zeeland in haar greep hield. Premier Clark gaf aan dat het in deze tijden niet verstandig zou zijn 'van paard te wisselen'. Key pochte dat hij als valutahandelaar in het buitenland de juiste ervaring had opgedaan om de crisis in toom te houden[2]. De opkomst bij de verkiezingen was hoog. Nadat de verkiezingsuitslag bekend werd gemaakt, bleek dat de Labour-partij van Helen Clark de verkiezingen hadden verloren. Haar partij kreeg 34 procent van de stemmen. De Nationale Partij van oppositieleider John Key kwam als winnaar uit de bus met 45 procent van de stemmen. Key krijgt daardoor 58 zetels in het 122 zetels tellende parlement en heeft daardoor samen met de partijen die hem steunen een meerderheid[3]. Door het uitblijven van een absolute meerderheid waren de conservatieven namelijk gedwongen een coalitieregering te vormen met kleine partijen. Mogelijk was daarbij een rol weggelegd voor de Maori-partij, die zo'n vijftien procent van de bevolking in Nieuw-Zeeland vertegenwoordigt[4].

De politieke partijen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Labour: een sociaaldemocratische partij met sociaal-liberale trekjes. Het is een van de twee grootste partijen in Nieuw-Zeeland sinds 1935. Het is op dit moment de grootste politieke partij, met 50 van de 121 zetels in het parlement. De partij wordt geleid door Phil Goff.
  • National Party: een centrum-rechtse liberaal-conservatieve partij, geleid door John Key. Qua zetelaantal in het parlement is het de grootste partij van het land.
  • New Zealand First: een anti-immigratie partij, met nationalistische en conservatieve trekjes. De partijleider is Winston Peters, de huidige minister van Buitenlandse Zaken.
  • Green Party of Aotearoa New Zealand: vooral gericht op groene politiek, samen met linkse politiek, bestaande uit progressieve sociale politiek, pacifisme en linkse economische politiek. De partij wordt geleid door Jeanette Fitzsimons en Russel Norman.
  • Māori Party: deze partij is gericht op Māori-zaken, en wordt geleid door Tariana Turia en Pita Sharples. De partij is op 7 juli 2004 opgericht door oud-Labourleden.
  • United Future New Zealand: is een centrumpartij die onderdeel uitmaakt van de coalitie. De partij wordt geleid door Peter Dunne, een minister uit het kabinet.
  • ACT New Zealand: een politieke partij die zich focust op een vrije markt. De huidige leider is Rodney Hide die opkomst voor "individuele vrijheid en persoonlijke verantwoordelijkheid". De ideologieën zijn het klassiek-liberalisme en het neoconservatisme.
  • New Zealand Progressive Party: een progressieve partij in Nieuw-Zeeland. Ze maakt deel uit van de regering, en is linkser dan de Labourpartij. De partij heeft een zetel in het parlement, en dat is partijleider Jim Anderton.

Verkiezingen 2005[bewerken | brontekst bewerken]

Billboards tijdens de verkiezingscampagne in 2005
Partij Aantal stemmen % +/- stemmen Zetels +/- zetels
Labour Party 935.319 41,1% -0,2% 50 -2
National Party 889.813 39,1% +18,0% 48 +21
New Zealand First 130.115 5,7% –4,7% 7 –6
Green Party of Aotearoa New Zealand 120.521 5,3% -1,7% 6 +3
Māori Party 48.263 2,1% +2,1% 4 +4
United Future New Zealand 60.860 2,7% -4,0% 3 –5
ACT New Zealand 34.469 1,5% -5,6% 2 -7
Progressive Party 26.441 1,2% -0,5% 1 -1
Overige partijen 29.828 1,3% 0 0
Totaal 2.275.629 100,0% 121 +1
Ongeldige stemmen 10.561
Totaal aantal stemmen 2.286.190

Peilingen[bewerken | brontekst bewerken]

Datum Labour National NZ First Māori Party Greens ACT United Future Progressive
Uitslag verkiezingen 2005
17 september 2005 41,1% 39,1% 5,7% 2,1% 5,3% 1,5% 2,7% 1,2%
Herald DigiPoll 28 oktober 2007 38,8% 51,2% 1,8% 1,8% 5,4% 0,2% 0,2% -
Roy Morgan Research 28 oktober 2007 40,5% 45% 3,5% 1,5% 6,5% 1% 1,5% -
Roy Morgan Research 11 november 2007 34% 48% 5,5% 2,5% 7,5% 1% 1% -
Roy Morgan Research 17 november 2007 40% 45% 3% 3% 5% 1% 1% 0%
Fairfax Media Poll 25 november 2007 35% 48% 5% 2.5% 6,5% 1,5% 0,5% 0,5%
Herald DigiPoll 26 november 2007 38,1% 51,3% 2,1% 3% 3,5% 0,7% 0,4% 0,3%
Roy Morgan Research 9 december 2007 34,5% 47,5% 5% 2% 6% 1,5% 0,5% 0,5%
TV3-TNS 13 december 2007 36% 51% 2,2% 2,8% 4,8% 0,9% 0,7% -
One News-Colmar Brunton 13 december 2007 35% 54% 2,2% 1,7% 4,6% 0,8% 0,5% 0,1%
Roy Morgan Research 20 januari 2008 33,5% 52% 3,5% 2% 6,5% 1% 0,5% 0,5%
TV3-TNS 30 januari 2008 35% 49% 3% 3% 7% 0,5% 0,5% -
29 januari, 30 januari, 2008 - John Key en Helen Clark starten hun campagnejaar met toesprake over jongerenzaken.
Roy Morgan Research 3 februari 2008 36,5% 45,5% 4% 2% 9% 2% 0,5% 0,5%
One News-Colmar Brunton 14 februari 2008 34% 53% 1,7% 3,3% 6% 0,9% 0,2% -
Roy Morgan Research 17 februari 2008 32,5% 51,5% 3% 3% 8% 0,5% 0,5% 0,5%
Fairfax Media-Nielsen 19 februari 2008 32% 55% 3% 2% 6% 1% 0% 0%
TV3-TNS 26 februari 2008 35% 51% 3% 2% 7% 1% 0,1% 0,1%
Herald DigiPoll 28 februari 2008 36,5% 54,5% 2,1% 1,5% 4,4% 0,4% 0,4% 0%
Roy Morgan Research 2 maart 2008 35% 49,5% 4% 2% 7% 1% 0,5% 0,5%
One News-Colmar Brunton 13 maart 2008 35% 50% 2,5% 3,3% 7% 0,9% 0,3% 0,1%
Datum Labour National NZ First Māori Party Greens ACT United Future Progressive

Grafische weergave[bewerken | brontekst bewerken]

Grafische weergave van favoriete premier[bewerken | brontekst bewerken]

Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

Partij Stemmen Percentage Verschil Zetels (kiesdistrict) Zetels (lijst) Zetels (totaal) Zetelverschil
National Party 1.053.398 44,93% +5,83% 41 17 58 +10
Labour 796,880 33,99% -7,11% 21 22 43 -7
Green Party 157.613 6,72% +1,42% 0 9 9 +3
ACT 85.496 3,65% +2,14% 1 4 5 +3
Māori Party 55.980 2,39% +0,27% 5 0 5 +1
Progressive Party 21.241 0,91% -0,25% 1 0 1 0
United Future 20.497 0,87% -1,80% 1 0 1 -2
Overige 153.461 6,55% +5,23% 0 0 0 -7
Totaal 2.344.566 100,0% 70 52 122 +1
Ongeldige 31.914
Opkomst 2.376.480 79,46% -1,46%

[5]

Uitslagen per kiesdistrict[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]