Oh, Lady Be Good!

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Oh, Lady Be Good!
Ella Fitzgerald
Componist George Gershwin
Soort compositie lied, jazzstandard
Gecomponeerd voor Walter Catlett
Toonsoort G majeur
Compositiedatum zomermaanden 1924
Première 17 november 1924
Philadelphia
Duur 4'02"
Oeuvre Compositie van Gershwin
Portaal  Portaalicoon   Klassieke muziek

Oh, Lady Be Good! is een lied van George Gershwin op teksten van Ira Gershwin. Het nummer is geschreven voor de musical Lady, Be Good! uit 1924 en werd voor het eerst gezongen door Walter Catlett. Het is in de loop der jaren een veel gecoverde jazzstandard geworden, zowel in het Swing tijdperk als in de Modernjazz. Het is een geliefd thema bij jamsessions.[1]

Bijzonderheden[bewerken | brontekst bewerken]

De populairste uitvoering is die van Ella Fitzgerald, die er een scat-song van maakt.[2] Het lied werd geschreven voor de musicalshow die als werktitel ‘Black-Eyed Susan’ had. Toen tijdens de repetities de schrijvers Bolton en Thompson het lied hoorden, besloten ze de titel van de show te veranderen in ‘Lady, Be Good!’. Wat vooral voor die tijd vrij uniek is om een show naar een lied te noemen.[3]

Ira schrijft in zijn boek Lyrics On Several Occasions tussen de woorden ‘Lady’ en ‘Be’ een komma: Oh, Lady, Be Good!. De titel van de musical is hetzelfde maar zonder het uitroep ‘Oh’: Lady, Be Good!, maar in de meeste boeken wordt de titel van het lied geschreven als: Oh, Lady Be Good!, zonder een komma tussen ‘Lady’ en ‘Be’, maar altijd met een uitroepteken op het eind.

Vorm en tempo[bewerken | brontekst bewerken]

Het lied bestaat uit 32 maten en heeft de liedvorm A-A-B-A. Het tempo is matig snel (moderato) met als extra aanduiding “slow and gracefully”.[4] Het lied staat in G majeur en heeft een alla breve maatsoort.[1]


Het A-gedeelte van The Man I Love:

{\key g \major
 \time 2/2 d''2 c''4 b' d''2 d''2 \times 2/3 {d''4 b' g'} d'2~d'2 d''2 \times 2/3 {d''4 c'' a'} d'2~d' b'2 g'1 }

Vertolkers[1][bewerken | brontekst bewerken]