Olave Nduwanje Basabose (Bujumbura, Burundi, 1984), is een Nederlandse feminist, activist, jurist, kunstenaar en auteur van columns, opinie-artikelen en verhalen.
Nduwanje is geboren in Burundi, en komt uit een heel rijk gezin.[1] Het gezin verliet Burundi tijdens de burgeroorlog toen Nduwanje 9 jaar oud was,[1][2][3] en kwam te wonen in Nederland, in Oostzaan.[1] Ze heeft in elf landen gewoond.[2] Zo verhuisde het gezin toen zij 17 was naar Californië (Verenigde Staten), waar Nduwanje studeerde op een campus. Een jaar later verhuisde het gezin naar Antwerpen. In Nederland woonde Nduwanje behalve in Oostzaan ook in Maastricht (waar ze Europees Recht studeerde), Leiden, Rotterdam, Alkmaar, Delft en Den Haag.[4] In Rwanda heeft ze een consultancy-bureau opgericht om bedrijven te adviseren over juridische kwesties.
Nduwanje identificeert zich als non-binaire trans femme.[3][4][5][6] Tot ze op haar 30e een zware burn-out kreeg "deed ze haar uiterste best om een man te zijn".[1] Op 20 november 2017 hield ze een speech op de Internationale Transgender Gedenkdag.[7] Op 17 juli 2017 gaf ze een performance op Kwaku Roze Zondag, het grootste black gay evenement van Europa.[8]
Nduwanje schrijft onder meer voor OneWorld[6] en Dipsaus.[5] Ze is ook maker en presentator op het YouTube-kanaal Olave Talks.[9] Zij treedt op met monologen en draagt bij aan debatten over identiteit en kunst, onder andere bij TENT Rotterdam[10][11] en het Van Abbemuseum. Zij werkte mee aan het project Why am I here?[12][13] en de bijeenkomst Nederland als Stateloze Democratie op 11 november 2018.[14]
Bij de presentatie van de bundel Zwart - Afro-Europese literatuur uit de Lage Landen (onder redactie van Vamba Sherif en Ebissé Rouw) op 1 februari 2018 in TivoliVredenburg las Nduwanje haar bijdrage aan de bundel voor.[15] Ook sprak ze in juli 2018[16] op de tweeëntwintigste conferentie van de International AIDS Society in de RAI Amsterdam.[17]
In 2020 werd Nduwanje door NRC Handelsblad uitgeroepen tot een van de 101 Nieuwe Talenten in de categorie Letteren.[18] De presentatie van de 101 Nieuwe Talenten-lijst vond plaats in de NRC Nacht van het Talent op 10 maart 2020 in Paradiso (Amsterdam).[19] Op deze avond deed Nduwanje mee aan de paneldiscussie over het thema Letteren.[20] Op 24 april 2020 nam Nduwanje deel aan een gesprek met Clarice Gargard, Najah Aouaki en Jelle Klaas, uitgezonden via Instagram Live.[21]
Nduwanje was de eerste zwarte transgender persoon in Nederland die zich kandidaat stelde voor landelijke verkiezingen en gemeenteraadsverkiezingen.[22] In 2017 was ze kandidaat voor de Tweede Kamerverkiezingen 2017 voor BIJ1 (toen nog Artikel 1), op de negende plaats.[23] Volgens de peilingen was dat geen plaats met veel kans om verkozen te worden.[24]
In 2018 was ze kandidaat voor de gemeenteraadsverkiezingen voor de Haagse Stadspartij, op de tiende plaats op de lijst.[4][25]
- 2018 - Verhaal Imana ikurinde (autobiografisch) in de bundel Zwart - Afro-Europese literatuur uit de Lage Landen onder redactie van Vamba Sherif en Ebissé Rouw; ISBN 9789025451547.[2][26]
- 2020 - Verhaal Movie Night in de bundel De goede immigrant - 23 visies op Nederland uitgebracht door Dipsaus, in samenwerking met Uitgeverij Pluim onder redactie van Sayonara Stutgard; ISBN 9789083054179.[27][28]
- 2020 - Verhaal Schemer en dwalen in de bundel Being Imposed Upon, een collectie van reflecties over vrouw- én zwart-zijn in België onder redactie van Heleen Debeuckelaere; ISBN 9789493148260.[29]
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ a b c d Podcast Onverdoofd - De drank zette het leven van transgender Olave Nduwanje op pauze. Trouw (5 oktober 2019). Geraadpleegd op 3 februari 2021.
- ↑ a b c Vamba Sherif en Ebissé Rouw (2018), Zwart - Afro-Europese literatuur uit de Lage Landen. Contact, Amsterdam. ISBN 9789025451547. Geraadpleegd op 12 januari 2021.
- ↑ a b Bo Hanna, Wat betekent het woord ‘queer’ vandaag de dag eigenlijk nog?. Vice Media (22 september 2017). Geraadpleegd op 12 februari 2021. "Heel veel heteronormativiteit in Burundi komt voort uit een westerse orthodoxie. Religieuze en culturele kolonisatie is bepalend geweest voor hoe er daar tegenwoordig over gender en seksualiteit wordt gedacht. Wij hebben van oudsher bijvoorbeeld geen woorden voor homo- of heteroseksueel, dus gebruiken we daar nu Franse termen voor."
- ↑ a b c Kieslijst 2018 - 10. Olave Basabose. Haagse Stadspartij (2018). Geraadpleegd op 12 januari 2021.
- ↑ a b Olave Nduwanje. Dipsaus (podcast). Geraadpleegd op 12 januari 2021.
- ↑ a b Olave Nduwanje. OneWorld. Geraadpleegd op 12 januari 2021.
- ↑ (en) Olave Nduwanje, Speech Olave Basabose. Internationale Transgender Gedenkdag (20 november 2017). Geraadpleegd op 12 januari 2021.
- ↑ Chris Pugmire, Queers, vogue, barra's en schaafijs op Kwaku - Foto's van Kwaku Roze Zondag, het grootste black gay evenement van Europa.. Vice Media (24 juli 2017). Geraadpleegd op 12 februari 2021. "Performance van Fazle and Olave Nduwanje"
- ↑ Olave Nduwanje, Olave Talks. YouTube (vanaf 9 mei 2018). Geraadpleegd op 12 januari 2021.
- ↑ Olave Ndjuwanje is THUIS bij TENT. TENT Rotterdam (28 december 2018). Geraadpleegd op 12 januari 2021. "(In de url staat 'Basabose'; in de tekst 'Ndjuwanje' en 'Nduwanje'.)"
- ↑ Olave Ndjuwanje is THUIS bij TENT. TENT Rotterdam via Facebook (28 december 2018). Geraadpleegd op 12 januari 2021.
- ↑ Olave Basabose. Van Abbemuseum. Geraadpleegd op 12 januari 2021. "Hoe zet je een interesse in diversiteit om in iets dat werkt vóór diversiteit? Hoe kan er gezorgd worden dat er niet alleen gepraat wordt óver trans individuen in het museum maar dat hun eigen stem ook waarde krijgt en hiernaar geluisterd wordt? Hoe betrekken we deze gemeenschappen in een institutionele context zonder onze kritische blik te verliezen? Het eindresultaat wordt in een eendaags symposium gepresenteerd, 15 september 2018. Het concept voor Why am I here? is ontwikkeld door curatoren Julius Thissen en Alice Venir."
- ↑ Why am I here? – Transgender kunstenaars onderzoeken museumcollectie. Transgenderinfo.nl, van Transgender Netwerk Nederland (12 oktober 2018). Gearchiveerd op 24 juni 2021. Geraadpleegd op 18 juni 2021.
- ↑ Nederland als Stateloze Democratie - Bijeenkomst in het kader van het museum als parlement. Van Abbemuseum (11 november 2018). Geraadpleegd op 12 januari 2021.
- ↑ Wim Bossema, Afro-Europese schrijvers bestormen de Lage Landen. de Volkskrant (2 februari 2018). Geraadpleegd op 12 februari 2021.
- ↑ 22nd International AIDS Conference (AIDS 2018) - Amsterdam, Netherlands - 23-27 July 2018. International AIDS Society. Gearchiveerd op 11 februari 2021. Geraadpleegd op 12 februari 2021.
- ↑ Clarice Gargard, Het hebben van hiv mag geen geheim zijn. NRC Handelsblad (26 juli 2018). Geraadpleegd op 12 februari 2021. "zoals de Nederlands-Burundese activist en schrijfster Olave Nduwanje declameerde tijdens de aidsconferentie: "We noemen het 'gezondheidszorg' omdat wij het zijn die voor elkaar dienen te zorgen.""
- ↑ NRC 101 Nieuwe Talenten - Het werk van deze 10 schrijvers blijf je lezen. NRC Handelsblad (27 februari 2020). Geraadpleegd op 12 februari 2021.
- ↑ Sandra Smallenburg, Chef Cultuur, Vertrouwen - NRC Journalistiek Jaarverslag 2020 - Het was voor het eerst dat een live-evenement van NRC zo’n jong en divers publiek trok. NRC Handelsblad (2020). Geraadpleegd op 12 februari 2021.
- ↑ Paul Steenhuis, Leren vingerknippen op ‘coole’ en bezielde ‘NRC Nacht van het Talent’. NRC Handelsblad (11 maart 2020). Geraadpleegd op 12 februari 2021. "Ze vertelde ook dat toen ze na lange tijd haar ouders in Burundi opzocht, haar moeder haar naar een duiveluitdrijver bracht, om haar ‘queer’-zijn uit te drijven. "Het is niet gelukt", zei Nduwanje."
- ↑ Clarice Gargard, Lilith Talks Corona Verzet: hoe bouw je een rechtvaardigere wereld na deze crisis?. Lilith (Lilithmag.nl) (22 april 2020). Geraadpleegd op 18 juni 2021.
- ↑ Olave Nduwanje, Olave's sollicitatiebrief aan de Haagse Stadspartij Kieslijst Committee. Dipsaus (podcast) (18 August 2017). Geraadpleegd op 12 januari 2021.
- ↑ TransVote - Artikel 1 - Olave Basabose en Robert Witte. Transgenderinfo.nl, van Transgender Netwerk Nederland (20 februari 2017). Geraadpleegd op 12 februari 2021.
- ↑ Transvote! Transgender-emancipatie. Zij aan Zij (23 februari 2017). Geraadpleegd op 18 juni 2021. "Dat er nu vijf trans personen kandidaat staan voor de Tweede Kamer laat zien dat de emancipatie de afgelopen vier jaar niet heeft stil gestaan. De kans dat zij verkozen worden is echter gering. Geen van de vijf transgender kandidaten staat op een plek die volgens de peilingen verkiesbaar is."
- ↑ Mariëtte van Beek, Olave Basabose - interview. Zij aan Zij (20 mei 2018). Geraadpleegd op 12 februari 2021. "Olave Basabose (34) werd bekend als een van de transgenderkandidaten van Artikel 1 voor de laatste Tweede Kamerverkiezingen. Een paar maanden terug was ze nummer 10 op de lijst van de Haagse Stadspartij."
- ↑ Quinsy Gario en Seada Nourhussen, Hier zijn de Afropeanen - Zwart in Europa. OneWorld (1 februari 2018). Geraadpleegd op 12 januari 2021.
- ↑ De goede immigrant - diverse auteurs i.s.m. Dipsaus Podcast. Uitgeverij Pluim. Geraadpleegd op 12 januari 2021.
- ↑ Sayonara Stutgard (2020), De goede immigrant - 23 visies op Nederland. Dipsaus, in samenwerking met Uitgeverij Pluim. ISBN 9789462984141. Geraadpleegd op 12 januari 2021.
- ↑ Heleen Debeuckelaere (2020), Being Imposed Upon. Onomatopee. ISBN 9789493148260. Geraadpleegd op 12 januari 2021 "(Verhalen in het boek in het Frans èn in het Vlaams/Nederlands.)"
|
Burundi
Nederland
