Ollie Watkins

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ollie Watkins
Ollie Watkins
Persoonlijke informatie
Volledige naam Oliver George Arthur Watkins
Geboortedatum 30 december 1995
Geboorteplaats Newton Abbot, Vlag van Engeland Engeland
Lengte 180 cm
Been Rechts
Positie Spits
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Engeland Aston Villa
Rugnummer 11
Contract tot 30 juni 2028
Jeugd
2004–2014 Vlag van Engeland Exeter City
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2014–2017
2014–2015
2017–2020
2020–
Vlag van Engeland Exeter City
Vlag van Engeland Weston-super-Mare
Vlag van Engeland Brentford
Vlag van Engeland Aston Villa
71(23)
24(10)
135(46)
117(44)
Interlands **
2021–2022 Vlag van Engeland Engeland 7(2)

* Bijgewerkt op 11 oktober 2023
** Bijgewerkt op 11 oktober 2023
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Oliver George Arthur ("Ollie") Watkins (Newton Abbot, 30 december 1995) is een Engels voetballer die doorgaans speelt als spits. In september 2020 verruilde hij Brentford voor Aston Villa. Watkins maakte in 2021 zijn debuut in het Engels voetbalelftal.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Watkins speelde in de jeugdopleiding van Exeter City. Deze doorliep hij en hij brak ook door bij die club. Na drie gespeelde wedstrijden in het eerste elftal werd hij in december 2014 voor de rest van het seizoen 2014/15 verhuurd aan Weston-super-Mare.[1] Voor deze club speelde hij vierentwintig competitiewedstrijden, waarin hij tienmaal doel trof. Na zijn terugkeer bij Exeter speelde hij zich langzaamaan in het elftal en in de twee seizoenen die hij nog speelde kwam hij tot drieëntwintig doelpunten in de League Two.

In de zomer van 2017 maakte de vleugelspeler de overstap naar Brentford. Hij tekende een verbintenis voor vier seizoenen met een optie op een jaargang extra.[2] Op 5 augustus 2017 maakte hij zijn debuut in het Championship. Op die dag werd met 1–0 verloren van Sheffield United door een doelpunt van Billy Sharp. Watkins begon aan dit duel als wisselspeler en hij kwam na negenenvijftig minuten spelen binnen de lijnen voor Florian Jozefzoon.[3] Zijn eerste doelpunt voor Brentford volgde tien dagen later, op 15 augustus 2017, tijdens een gelijkspel tegen Bristol City (2–2). Na een treffer van Josh Brownhill zette Watkins zijn ploeg elf minuten na rust op een gelijke stand. Via Neal Maupay kwam Brentford voor en in de achtste minuut van de blessuretijd schoot Bobby Reid de beslissende gelijkmaker binnen.[4]

Watkins maakte in september 2020 voor een bedrag van circa dertig miljoen euro de overstap naar Aston Villa, waar hij zijn handtekening zette onder een verbintenis voor de duur van vijf seizoenen. Met zijn transfer werd hij de duurste inkomende transfer ooit van Aston Villa.[5] In zijn eerste drie seizoenen maakte hij telkens meer dan tien competitiedoelpunten per jaargang. In oktober 2023 werd zijn contract opengebroken en met drie seizoenen verlengd, tot medio 2028.[6]

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2013/14 Vlag van Engeland Exeter City League Two 1 0 0 0 1 0
2014/15 2 0 1 1 3 1
Vlag van Engeland Weston-super-Mare Conference South 24 10 1 0 25 10
2015/16 Vlag van Engeland Exeter City League Two 20 8 2 1 22 9
2016/17 48 15 4 1 52 16
2017/18 Vlag van Engeland Brentford Championship 45 10 3 1 48 11
2018/19 41 10 4 2 45 12
2019/20 49 26 1 0 50 26
2020/21 Vlag van Engeland Aston Villa Premier League 37 14 3 2 40 16
2021/22 35 11 1 0 36 11
2022/23 37 15 3 1 40 16
2023/24 8 4 1 0 4 3 13 7
Totaal 347 123 24 9 4 3 375 135

Bijgewerkt op 11 oktober 2023.[7]

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Watkins maakte zijn debuut in het Engels voetbalelftal op 25 maart 2021, toen een kwalificatiewedstrijd voor het WK 2022 gespeeld werd tegen San Marino. Watkins moest van bondscoach Gareth Southgate op de reservebank beginnen. Hij zag James Ward-Prowse de score openen en Engeland de voorsprong uitbouwen via treffers van Dominic Calvert-Lewin en Raheem Sterling. Calvert-Lewin maakte daarna zijn tweede doelpunt van het duel, voor vervangen te worden door Watkins. Die scoorde zeven minuten voor tijd en besliste de uitslag op 5–0.[8] Watkins werd in mei 2021 door Southgate opgenomen in de voorselectie van Engeland voor het uitgestelde EK 2020.[9] De aanvaller behoorde tot een van de zeven afvallers voor de definieve selectie.[10]

Interlands van Ollie Watkins voor Vlag van Engeland Engeland
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
Als speler bij Vlag van Engeland Aston Villa
1 25 maart 2021 Vlag van Engeland EngelandSan Marino Vlag van San Marino 5 – 0 WK 2022 kwalificatie Goal 83'
2 2 juni 2021 Vlag van Engeland EngelandOostenrijk Vlag van Oostenrijk 1 – 0 Vriendschappelijk
3 6 juni 2021 Vlag van Engeland EngelandRoemenië Vlag van Roemenië 1 – 0 Vriendschappelijk
4 9 oktober 2021 Vlag van Andorra AndorraEngeland Vlag van Engeland 0 – 5 WK 2022 kwalificatie
5 12 oktober 2021 Vlag van Engeland EngelandHongarije Vlag van Hongarije 1 – 1 WK 2022 kwalificatie
6 26 maart 2022 Vlag van Engeland EngelandZwitserland Vlag van Zwitserland 2 – 1 Vriendschappelijk
7 29 maart 2022 Vlag van Engeland EngelandIvoorkust Vlag van Ivoorkust 3 – 0 Vriendschappelijk Goal 30'

Bijgewerkt op 11 oktober 2023.[11]

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]