Omer Wattez

	Omer Wattez
	Omer Wattez
	Algemene informatie
Volledige naam	Lodewijk Omer Wattez
Geboren	9 februari 1857
Geboorteplaats	Schorisse
Overleden	26 maart 1935
Overlijdensplaats	Sint-Lambrechts-Woluwe
Land	België
Beroep	schrijver, vertaler en flamingant
	Dbnl-profiel
Portaal	Literatuur

Lodewijk Omer Wattez (Schorisse, 9 februari 1857 – Sint-Lambrechts-Woluwe, 26 maart 1935) was een Vlaamse schrijver, vertaler en flamingant.

Familiebetrekkingen[bewerken | brontekst bewerken]

Hij was de zoon van bakker en handelaar Camille Wattez (geb. 1822) en Perpétua Vander Mynsbrugghe (1830-1875) uit Schorisse. Hij was gehuwd met Cordula Elodia Vanderstraeten (geb. 1860) uit Heurne.

Schrijver[bewerken | brontekst bewerken]

Wattez was een Belgische en Vlaamse schrijver van essays, gedichten, novellen, toneelstukken en vertaler van Germaanse sagen en was vooral een overtuigde Vlaming. Beroepshalve was hij onderwijzer, hoofdonderwijzer en leraar te Schorisse, Heurne, Antwerpen en Doornik.

Vlaamse Ardennen[bewerken | brontekst bewerken]

Eerst in zijn geboortestreek en daarna in gans Vlaanderen is hij vooral bekend geworden als de grondlegger van het toerisme in Zuidoost-Vlaanderen en volgens velen de (mede)bedenker van de term Vlaamse Ardennen (aan de Geuzentoren in het Muziekbos) ^[1]^[2] Hij streefde in die tijd al naar een evenwicht tussen mens en natuur en ageerde toen reeds tegen de vervuiling van de Schelde. Hij schreef in 1889 Een hoekje van Zuid-Vlaanderen: Oudenaarde, Ronse en omstreken (uitgegeven in 1890 door Uitgeverij Willemsfonds) en in 1914 de uitgebreidere versie De Vlaamsche Ardennen. Wandelingen en uitstapjes in het land van Oudenaarde en Ronse (Uitgeverij Vanderpoorten), die werd heruitgegeven in drie delen in 1926 en in 1985 door de stichting Omer Wattez.

Aan de Zwalmmolen in Munkzwalm staat een gedenksteen in Balegemse steen ter ere van hem. Aan zijn geboortehuis aan de Zottegemstraat 10 in Schorisse (deel van het voormalige Sint-Margriethospitaal dat werd opgericht rond 1416) hangt een herdenkingsplaquette. Er werd in Schorisse ook een bewegwijzerde 'Omer Wattezroute' ^[3] voor wandelaars uitgezet. De basisschool van Schorisse ^[4] en de bibliotheek van Maarkedal werden ook naar hem vernoemd.

In 1975 werd, op initiatief van prof. Ulrich Libbrecht, een milieuvereniging opgericht die naar hem werd genoemd en die zich de volledige bescherming van de Vlaamse Ardennen ten doel stelt. Door middel van een driemaandelijks ledenblad worden de doelstellingen kenbaar gemaakt. Deze milieuvereniging heette oorspronkelijk Stichting Omer Wattez maar veranderde in 2005 de naam in Milieufront Omer Wattez.