Ontwikkelingsfonds voor vrouwen van de Verenigde Naties
Het Ontwikkelingsfonds voor vrouwen van de Verenigde Naties (UNIFEM, Engels: United Nations Development Fund for Women, Frans: Fonds de développement des Nations unies pour la femme, Spaans: Fondo de Desarrollo de las Naciones Unidas para la Mujer) werd in december 1976 opgericht als het Vrijwillige Fonds voor het Decennium van de Vrouw van de Verenigde Naties in het Internationaal Jaar van de Vrouw.
UNIFEM bood financiële en technische ondersteuning aan innovatieve programma's en strategieën ter bevordering van de mensenrechten, politieke participatie en economische veiligheid van vrouwen. Vanaf 1976 ondersteunde de organisatie de bevordering van vrouwenrechten en gendergelijkheid via haar programmakantoren, en via banden met vrouwenorganisaties in de belangrijkste regio's van de wereld. Het werk op het gebied van genderbewuste budgetten begon in 1996 in zuidelijk Afrika en breidde zich later uit naar Oost-Afrika, Zuidoost-Azië, Zuid-Azië, Centraal-Amerika en de Andesregio. Het doel was om binnen het VN-systeem meer bekendheid te geven aan genderbewuste budgetten als instrument om het economisch bestuur in alle landen te versterken.
In 2011 fuseerde UNIFEM met een aantal kleinere organisaties tot UN Women.

Doel en werkwijze
[bewerken | brontekst bewerken]UNIFEM was een autonome organisatie die nauw samenwerkte met het Ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties (UNDP), hoewel bepaald was dat de middelen van het fonds een aanvulling en geen vervanging moesten zijn voor de verantwoordelijkheden van andere ontwikkelingssamenwerkingsorganisaties van de Verenigde Naties.[1][2] UNIFEM hielp bij de financiering van projecten die vrouwen en hun gezinnen ondersteunden.[3] UNIFEM ontwikkelde een strategie om vrouwen bij te staan agenten voor verandering te worden in plaats van ontvangers van liefdadigheid.[3] UNIFEM hielp ook om ervoor te zorgen dat VN-programma’s de richtlijnen volgden die waren ontwikkeld door het Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen (CEDAW).[4]
UNIFEM was betrokken bij de erkenning van vrouwenrechten als mensenrechten.[5] Het pleitte voor gendergelijkheid over de hele wereld en zag vrouwenrechten ook als een kwestie van vrede en veiligheid.[6][5]
UNIFEM werkte met een budget van vrijwillige bijdragen aan de organisatie.[7] De organisatie was gevestigd in New York.[8] Verschillende landen en regio's hadden eigen commissies binnen UNIFEM.[9] Volgens de Canadese politicus Stephen Lewis was UNIFEM een van de kleinere agentschappen bij de VN en stond het lager in de hiërarchie van de VN.[10]
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]De oprichting van UNIFEM was beïnvloed door de Eerste Wereldvrouwenconferentie in 1975.[5] Wereldregeringen zagen de noodzaak in om middelen te investeren in de aanpak van vrouwenkwesties na de Eerste Conferentie.[7] Het Vrijwilligersfonds van de Verenigde Naties voor het Decennium voor Vrouwen (UNVFDW) werd in december 1976 opgericht door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, direct na de conferentie.[5] Margaret Snyder begon in 1978 als leider van deze organisatie.[11]
Jaren 80
[bewerken | brontekst bewerken]De UNVFDW kreeg in februari 1985 een uitgebreid mandaat van de Algemene Vergadering en werd het Ontwikkelingsfonds voor vrouwen van de Verenigde Naties (UNIFEM).[8] Volgens resolutie 39/125 moest het nieuwe fonds activiteiten ondersteunen en bepleiten die op innovatieve en stimulerende wijze vrouwen in ontwikkelingslanden een stem en zichtbaarheid zouden geven. De financiering van UNIFEM-projecten is tussen 1985 en 1988 verdubbeld.[3]
Jaren 90
[bewerken | brontekst bewerken]In de jaren negentig verbreedde UNIFEM zijn werkdomein.[12] De organisatie begon een campagne om ‘vrouwenrechten als mensenrechten’ te definiëren, en om te benadrukken dat geweld tegen vrouwen ook een kwestie van economische ontwikkeling is.[12] UNIFEM huurde onderzoekers in zoals Roxanna Carrillo om aan te tonen hoe geweld tegen vrouwen verband houdt met een gebrek aan toegang van vrouwen tot economische kansen.[12] De campagne voor ‘vrouwenrechten als mensenrechten’ was bijzonder effectief.[13] UNIFEM begon met het werken aan projecten om gendergerelateerd geweld te verminderen en ook om het bewustzijn over het probleem te vergroten.[14]
Om zich te richten op de problemen van mensen in Afrika werd African Women in Crisis (AFWIC) opgericht door UNIFEM.[15] AFWIC hielp vrouwen die ontheemd waren geraakt door geweld of noodsituaties in hun eigen land.[3] AFWIC bouwde voort op het werk dat Laketch Dirasse in Oost-Afrika was begonnen.[3]
Het werk van UNIFEM heeft geholpen bij het bepalen van de kwesties die in 1995 tijdens de Vierde Wereldvrouwenconferentie aan de orde kwamen.[16] Vrouwen op de conferentie besloten dat het belangrijk was dat zij formele macht eisden om direct betrokken te zijn bij het maken van publieke beleid.[17]
UNIFEM heeft een trustfonds opgericht om drieëntwintig projecten te ondersteunen ter bestrijding van gendergerelateerd geweld en oorlogsmisdaden tegen vrouwen.[18][19] Het fonds begon in 1997 met de financiering van projecten.[20]
Uitvoerende directeuren
[bewerken | brontekst bewerken]De uitvoerende directeuren van de organisatie zijn:[21]
| Nr | Directeur | Land van afkomst | Termijn |
|---|---|---|---|
| 4. | Inés Alberdi | Spanje | 2007–2014 |
| 3. | Noeleen Heyzer | Singapore | 1994–2007 |
| 2. | Sharon Capeling-Alakija | Canada | 1989–1994 |
| 1. | Margaret C. Snijder | Verenigde Staten | 1978–1989 |
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- de UNIFEM-website verwijst nu door naar de website van UN Women
- (es) Alberdi, Inés (October 2019). Las Naciones Unidas y Su Defensa de Los Derechos de Las Mujeres. Tiempo de Paz (134): 10–19.
- Heyzer, Noeleen (November 1998). Working Towards a World Free from Violence Against Women: UNIFEM's Contribution. Gender and Development 6 (3): 17–26. PMID 12294408. DOI: 10.1080/741922830.
- (en) Hudson, Natalie Florea (2010). Gender, Human Security and the United Nations: Security Language as a Political Framework for Women. Routledge, London. ISBN 978-1-135-19693-6.
- Jain, Devaki (2005). Women, Development, and the UN: A Sixty-Year Quest for Equality and Justice. Indiana University Press, Bloomington, Indiana. ISBN 0253218195.
- Snyder, Margaret (2004). Women Determine Development: The Unfinished Revolution. Signs 29 (2): 619–631. DOI: 10.1086/378112.
- ↑ Service, UN-NGLS Non-Governmental Liaison, UN-NGLS Publications: NGLS Handbook. www.un-ngls.org. Geraadpleegd op 30 October 2017.
- ↑ Jain 2005, p. 127.
- ↑ a b c d e Jain 2005, p. 128.
- ↑ (en) Hintjens, Helen (November 2008). UNIFEM, CEDAW and the Human Rights-based Approach: Assessment: UNIFEM, CEDAW and the Human Rights-based Approach. Development and Change 39 (6): 1181–1192. DOI: 10.1111/j.1467-7660.2008.00513.x.
- ↑ a b c d (en) Stange, Mary Zeiss (23 februari 2011). Encyclopedia of Women in Today's World. SAGE, p. 1496. ISBN 978-1-4129-7685-5.
- ↑ Hudson 2010, p. 101-102.
- ↑ a b Shahani, Leticia Ramos (2004). Developing Power: How Women Transformed International Development. The Feminist Press, New York, "The UN, Women, and Development: The World Conferences on Women", 30–31. ISBN 1-55861-485-0.
- ↑ a b (Summer 1998). UNIFEM--United Nations Development Fund for Women. Women's International Network News 24 (3): 3.
- ↑ Stewart, Randa (1994). UNIFEM Vows to Empower Women in Developing Countries. Herizons 8 (1): 11.
- ↑ Heartfield, Kate, "To Get Women's Voices Into the UN, Start at the Top", The Ottawa Citizen, 9 januari 2006, pp. 12. Geraadpleegd op 27 juni 2020. – via Newspapers.com.
- ↑ Snyder 2004, p. 624.
- ↑ a b c Hudson 2010, p. 99.
- ↑ Snyder 2004, p. 628.
- ↑ Heyzer 1998, p. 22.
- ↑ Hudson 2010, p. 99-100.
- ↑ Hudson 2010, p. 101.
- ↑ Jain 2005, p. 151.
- ↑ (Spring 1998). UNIFEM Launches Trust Fund to Eliminate Violence against Women. Women's International Network News 24 (2): 35.
- ↑ Heyzer 1998, p. 20-21.
- ↑ Heyzer 1998, p. 20.
- ↑ UNIFEM is now UN Women. www.unifem.org. Geraadpleegd op 30 October 2017.