Onze-Lieve-Vrouwekerk (Hengelo)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Onze-Lieve-Vrouwekerk
De Onze-Lieve-Vrouwekerk in Hengelo
Plaats Hengelo
Coördinaten 52° 16′ NB, 6° 48′ OL
Gebouwd in 1926-1927
Restauratie(s) 2003
Monumentale status Rijksmonument
Monumentnummer  511473
Architectuur
Architect(en) Wolter te Riele
Bouwmateriaal Rode baksteen
Portaal  Portaalicoon   Christendom

De Onze-Lieve-Vrouwekerk in Hengelo is een rooms-katholieke kerk met zowel neogotische invloeden als kenmerken in de stijl van de Delftse School. Ze is sinds 1 januari 2010 eigendom van de Hengelose parochie De Goede Herder. Architect Wolter te Riele heeft de kerk ontworpen, waarna in 1926 werd begonnen met de bouw. Op 31 mei 1927 werd de kerk ingezegend door de aartsbisschop van Utrecht, Mgr. Van de Wetering, waarna op 5 juni de kerk voor het eerst in gebruik werd genomen. Sinds 1998 is de Onze-Lieve-Vrouwekerk een rijksmonument. In 2003 volgde op advies van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed een renovatie.

Op 9 april 2012 is bij de kerk een monument onthuld ter gedachtenis aan de slachtoffers van seksueel misbruik binnen de rooms-katholieke kerk.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Onze-Lieve-Vrouwekerk, Hengelo van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.