Orde van Sint-Andreas de Eerstgeroepene (Russische Federatie)
De Orde van Sint-Andreas de Eerstgeroepene (Russisch: Орден Святого апостола Андрея Первозванного; Orden Svjatogo Apostola Andreja Pervozvannogo), werd op 1 juli 1998 door Boris Jeltsin in een presidentieel decreet ingesteld. Zij geldt als een herstel van de in 1917 afgeschafte keizerlijke orde. "Protocletos" betekent, uiteraard, de "eerstgeroepene". De eerste juli 1998 was de tachtigste verjaardag van de ontbinding van de Russische ridderorden door Vladimir Lenin en de Sovjets.
Deze hoogste civiele en militaire orde van de Russische Federatie heeft één enkele graad en wordt verleend voor grote verdienste voor het "vermeerderen van de Russische welvaart en glorie". Tot de in het eerste jaar gedecoreerden behoren:
- Michail Kalasjnikov, werktuigkundige
- Noersoeltan Nazarbajev, president
- Dmitri Lichatsjov, filoloog
Nobelprijswinnaar Aleksandr Solzjenitsyn sloeg deze eer af.
Later volgden:
- Aleksandr Lebed, politicus
- Joeri Loezjkov, burgemeester van Moskou
- Sergej Bondartsjoek, acteur en regisseur
- Alexius II van Moskou, patriarch
- V. Sjoemakov, chirurg
- B. Petrovski, chirurg
- F. Alieva, journaliste
- R. Gamzatov, Dagestaans dichter
- Heider Aliev, president van Azerbeidzjan
- Daniil Granin, schrijver
- Michail Gorbatsjov, oud-president
De gedecoreerden mogen zich geen "ridder" in deze orde noemen. De statuten noemen haar ook geen ridderorde. Er is niet in een gemeenschap van ridders, maar in een collegiale of hiërarchieke structuur voorzien. De moderne orde heeft dan ook geen kapittel of grootmeester. Organisatorisch is de orde sinds 2001 verbonden aan de "Stichting voor de Nationale Glorie van Rusland". Sinds die dag wordt de ster van de orde met diamanten versierd.[bron?]
Het kleinood, de adelaar, wordt aan een keten gedragen. De Russische Federatie laat, ook al is ze een republiek, de kroon niet weg. Op de linkerborst wordt een ster gespeld, nu met een afbeelding van het kleinood op een rode achtergrond. De adelaars waren voor de revolutie zwart, maar zijn tegenwoordig van goud.[bron?] De afbeelding van de gekruisigde Andreas is op de ster vervangen door een gouden adelaar op een rood medaillon[1].
Het blauwe grootlint is tegenwoordig iets donkerder dan het in de tijd van de tsaren gedragen lint.
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|
Hoogste eretitels van de Russische Federatie
Held van de Russische Federatie ·
Held van de Arbeid
Orden van de Russische Federatie
Sint-Andreas de Eerstgeroepene ·
Sint-George ·
Verdienste voor het Vaderland ·
Heilige Catharina de Grote Martelares ·
Alexander Nevski ·
Soevorov ·
Oesjakov ·
Zjoekov ·
Koetoezov ·
Nachimov ·
Dapperheid ·
Militaire Verdienste ·
Maritieme Verdienste ·
Eer ·
Vriendschap ·
Roem van het Ouderschap
Onderscheidingstekens van de Russische Federatie
Sint-Georgekruis ·
Onderscheidingsteken voor Goede Daden ·
Onderscheidingsteken voor Onberispelijke Dienst
Medailles van de Russische Federatie
Dienen van het Moederland ·
Moed ·
Soevorov ·
Oesjakov ·
Zjoekov ·
Nesterov ·
Poesjkin ·
Verdedigers van het Vrije Rusland ·
Bewaken van de Openbare Orde ·
Verdedigen van de Grenzen ·
Redden van Stervenden ·
Landbouw ·
Ontwikkeling van spoorwegen ·
Kernenergie-onderzoek ·
Ruimteonderzoek ·
Roem van het Ouderschap
Herinneringsmedailles die tot 2010 staatsonderscheiding waren
50 jaar Overwinning ·
60 jaar Overwinning ·
65 jaar Overwinning ·
300 jaar Russische Marine ·
850 jaar Moskou ·
100 jaar Trans-Siberische Spoorweg ·
Al-Russische volkstelling ·
300 jaar Sint-Petersburg ·
1000 jaar Kazan
Herinneringsmedailles
70 jaar Overwinning
Certificaten van de President van de Russische Federatie
Erecertificaat ·
Certificaat van Dankbaarheid