Oudenaken
Deelgemeente in België
.svg){kind=small} | |||
|---|---|---|---|
  | |||
| Situering | |||
| Gewest |  Vlaanderen
| ||
| Provincie |  Vlaams-Brabant
| ||
| Gemeente |  Sint-Pieters-Leeuw
| ||
| Fusie | 1977 | ||
| Coördinaten | 50° 47′ NB, 4° 12′ OL | ||
| Algemeen | |||
| Oppervlakte | 2,52 km² | ||
| Inwoners (1/1/2020) |
393 (156 inw./km²) | ||
| Overig | |||
| (B) | |||
| Detailkaart | |||
 | |||
| |||
Oudenaken is een dorp gelegen in het Pajottenland in de Belgische provincie Vlaams-Brabant en een deelgemeente van Sint-Pieters-Leeuw. Oudenaken was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling van 1977.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
Historisch is Oudenaken weinig betekenisvol geweest. Meestal was het een persoonlijke leen voor iemand van de heer van Gaasbeek. In de boeken staat Oudenaken beschreven als: uit een slot en een weide bestaande, dicht bij een brug aan de Zuunbeek.
Hoewel ze tot de grote fusie van 1977 een zelfstandige gemeente bleef, vonden de laatste gemeenteraadsverkiezingen plaats in 1952.
Geografie[bewerken | brontekst bewerken]
Kernen[bewerken | brontekst bewerken]
Naast Oudenaken zelf bestaat het dorp uit de gehuchten Baasberg, Hazenveld, Pelikaanberg en Schamelbeek.
Ligging[bewerken | brontekst bewerken]
Het dorp is gelegen op de grens met Pepingen, Halle en Lennik.
Demografische ontwikkeling[bewerken | brontekst bewerken]
- Bronnen:NIS, Opm:1831 tot en met 1970=volkstellingen; 1976 = inwoneraantal op 31 december
Bezienswaardigheden[bewerken | brontekst bewerken]
- De Sint-Pieter in Banden-parochiekerk die gekenmerkt wordt door een groene toren.
Politiek[bewerken | brontekst bewerken]
Voormalige burgemeesters[bewerken | brontekst bewerken]
- Jean Baptiste Orins (°1800)
- Adolphus Orinx (ca. 1880)[1]
- Eduard Dehaeseleer, "35 jaar burgemeester van Audenaken"[2]
- August Lemaire (tot 1940)
- Jean Sluys (1940 - 1946)
- Leon De Meuter (1946 - 1967)
- Emiel Sluys (1967 - 1976)
Politici van Oudenaken in de gemeenteraad van Sint-Pieters-Leeuw
- Emiel Sluys (1976 - 1982)
- Lieve Van Linthout - Van Ruysevelt (1988 - 1994)
- Koen Vereeken (2005 - heden)
- Luc Van Ruysevelt (2007 - heden)
Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]
R. De Wolf, De molenaars Orinx en Orange I de stamvader van het Belgische trekpaard, Herent, 2023, pp.68. Geraadpleegd 10 april 2023.