Overleg:Coping (psychologie)

Gebruiker:Erik Wannee, Overleg gebruiker:86.93.175.147 en ik werken op deze plek aan een nieuwe versie van het artikel over het copingmechanisme. Een vorige versie werd verwijderd. Misschien slagen we er in om een versie te schrijven die wel behouden kan worden. Tegen die tijd zal ik het naar de hoofdnaamruimte verplaatsen en via de verwijderlijst ter beoordeling voordragen. Overleggen over de inhoud van het artikel doen we hier, op deze OP.

Een eerste voorzet

Dag Hettie en 86.93.175.147,
als mede-bouwer van dit artikel is het natuurlijk lastig om voldoende afstand te krijgen en te kijken wat er aan het stuk verbeterd zou moeten worden.
Ik vind dat het stukje over de copingvragenlijsten slechts een soort toelichting is op de theorie; een soort appendix dus. Daarom had ik die naar beneden gehaald. Maar op op 4 mrt 2011 om 09:10 is dat teruggedraaid; eigenlijk was ik daar niet gelukkig mee. Voordeel is wel dat je bij de opsomming van copingstrategieën kunt refereren naar de reeds genoemde lijsten, maar dat had ik opgelost met een '(Zie hieronder)'.

Een ander punt van kritiek dat ik had, is dat het stuk erg op 'pijn' gericht is. Nou is pijn een stressfactor die in laboratorium-omstandigheden veel gebruikt wordt, maar in het menselijke leven van alledag zijn er veel grotere stressoren waarbij mensen een bepaald copingmechanisme ontwikkelen: ruzies, dreigend ontslag, verlies van dierbaren, schulden, etc. Dat zijn stressoren die meer in de psychologische praktijk zullen voortkomen. Ik denk dat het artikel herkenbaarder zou worden als het ook wat meer op die praktijk gericht is dan op laboratoriumratjes die pijnprikkels krijgen met stroomstootjes.

Dan nu de vraag hoe de opbouw van het artikel het beste zou kunnen worden.

Ik heb voor inspiratie eens over de grens gekeken, naar de engelse Wikipedia. Daar blijken maar liefst drie artikelen te bestaan, die elkaar redelijk overlappen en waarvoor ook een samenvoegvoorstel staat: Coping skill, Coping strategies en Coping (psychology).
Voor 'onze' Nederlandse versie moeten we zien de kennis van die pagina's meteen in één item te vatten. Ik denk dat de beste opening dan staat in Coping skill. Dat begint met een definitie waar vast lang over nagedacht is, maar waarbij ik meteen tegen de grenzen van mijn engelse taalkennis aan loop. Ik doe een poging de tekst te vertalen (please correct me if I'm wrong): "Copingstijl is een gedragsmatig instrument dat door personen gebruikt kan worden als compensatie van, of om tegenslagen of verlies te boven te komen, zonder de onderliggende oorzaak te veranderen of te verwijderen."

Dan volgt een aardig stukje ('Defined') waarin deze moeilijke definitie wat aanschouwelijker wordt gemaakt: Een voorbeeld van een hond die een poot moet missen en daarmee heeft leren omgaan.

Dan wordt geschreven over probleemgerichte en emotiegerichte copingstijlen (Action based coping en Emotion-based coping), die in het nederlandse stukje ook in één regel genoemd worden. Die ene NL regel is inderdaad te abstract en onbegrijpelijk voor niet-psychologen; die kunnen we dus aanvullen vanuit de engelse tekst.
Ik lees trouwens in Coping (psychology) nog een iets andere indeling: appraisal-focused, problem-focused, en emotion-focused coping.

Het engelse stukje 'harmful coping methods' lijkt me zinnig; het komt nog niet voor op de NL versie. > importeren!

Dit engelse stuk houdt hier al op, maar wij moeten verder. Ik vind de eerste alinea uit het NL kopje 'Stressreacties en copingstrategie' wel goed; de tweede alinea is 'te wollig om vast te pakken': onbegrijpelijk voor een leek. We kunnen m.i. het best alleen de laatste zin handhaven; de rest eruit. Hooguit de link naar Lazarus handhaven voor de 'kenners'.

Ik denk dat we dan naar de Coping strategies moeten gaan, want dat is een uitbouw van wat we tot nu toe hebben geschreven.
Tja, en daar wreekt zich dat ik geen psycholoog ben: Ik lees op de engelse pagina totaal andere termen (meebewegen, naartoe bewegen, tegenin bewegen, vanaf bewegen) dan de strategieën van de NL pagina. Ik denk dat dit uit een andere 'school' komt... Wie weet daar meer over? Misschien moeten we de NL (UCL) lijst maar gewoon handhaven; waarbij ik betwijfel of het nodig is om meteen die vragenlijsten zo'n belangrijke rol te geven.

Dan het subkopje 'pijn'. Tja, wat doen we daarmee? Op zich is het wel nuttige info, maar het moet ergens op zijn plaats vallen. Ik denk eraan om het onder één kopje te plaatsen bij het engelse stukje over die hond met 3 poten.

Als laatste de vragenlijsten. Zoals ik al schreef hebben die naar mijn mening slechts een illustrerende functie en mogen niet te dominant zijn. Maar ze zijn wel relevant genoeg om genoemd te worden, want er wordt in de praktijk volop mee gewerkt (denk ik). Ik vind dat ze een plekje onderaan het artikel verdienen, als een soort appendix.

Zo, tot zover mijn eerste schot voor de boeg. Het is meer geworden dan ik gedacht had. Ik ben héél benieuwd naar jullie reacties.
Groet, --Erik Wannee (overleg) 6 apr 2011 22:01 (CEST)

Nog een eerste voorzet

Beste Erik Wannee. Ik heb zojuist in het artikel een aanzet gegeven voor (volgens mij) verbetering. De pijn-alinea heb ik nog niet bekeken, en het stukje over de vragenlijsten heb ik alleen nog maar gesnoeid. (Veel wat daar stond kan m.i. beter in een artikel over die lijsten worden gezet dan in een artikel over coping). De aanzienlijke veranderingen zitten in de alinea's daarvoor. Het idee is, denk ik, dat we niet zo zeer moeten kijken naar de volgorde van het aanbod dat we al hebben, maar naar de inhoud van dat aanbod. Dat was op zich wel correct, maar was het ook begrijpelijk? Ik hoop in die richting wat winst te hebben bereikt. Overigens stap ik af van bronvermelding door middel van voetnootjes. Het is gekkenwerk om bij elke bewering een nootje te zetten, laten we het maar bij een lijst van de gebruikte literatuur houden.

Wat betreft de pijn-alinea ben ik het met je eens dat die het artikel te zwaar richting dat ene onderwerp trekt. Eigenlijk zijn veel van de beweringen in die alinea van toepassing op het algemene copingsbegrip, en niet alleen op coping in verband met pijn. Ik vermoed dat die alinea kleiner gaat worden naarmate de rest van het artikel zich uitbreidt.

Ik heb, tegen mijn gewoonte in, een half afgerond stukje werk neergezet. Want het wordt laat en ik hou er voor vandaag mee op. Wat reacties betreft: voer vooral alle verbeteringen uit die je je kunt indenken. Groeten, Hettie (overleg) 7 apr 2011 00:00 (CEST)

Het gaat lekker zo...

Hag Hettie, het gaat lekker zo. Ik vind dat je een heel heldere schrijfstijl hebt. Dat komt mooi uit, want er zat nogal wat vakjargon en onduidelijk taalgebruik tussen.
Ik heb me niet geremd gevoeld om er weer van alles aan te veranderen, voortgaand op de ingeslagen weg. Ik heb wat consequenter geprobeerd de reeks termen 'copingstijl' > 'copingstrategie' > 'copingmechanisme' te hanteren, want die liepen op veel plaatsen door elkaar heen of werden onjuist gebruikt, wat voor de lezer verwarring kan geven.

Het stukje van de driepotige hond heb ik toch maar niet ingevoegd omdat het geen meerwaarde heeft.

Het stuk over pijn heb ik breder getrokken door het 'onderzoek' te noemen. dat geeft toekomstige schrijvers ook meteen de ruimte om er andere onderzoeksresultaten aan toe te voegen.

Ik zit nog met de vraag of we iets kunnen met de begrippen 'Moving with', 'Moving toward', 'Moving against' en Moving away' uit de Engelse tekst van Coping strategies. Het klinkt best aardig, maar ik zie niet echt een overeenkomst met de huidige tekst. Kun jij daar wat mee?

De vragenlijsten heb ik verplaatst naar het onderste kopje, zoals ik al had aangekondigd. De mechanismen uit die lijsten heb ik verplaatst naar een apart kopje 'Copingmechanismen'. Immers: ook zonder test zijn het zinnige begrippen die de elementen aangeven waaruit copingstrategieën opgebouwd kunnen worden. De toelichtingsteksten op de onderste 4 items moeten nog anders, omdat ze nu niet het mechanisme toelichten maar de testuitslag.
Ik ben het helemaal met je eens dat een verdere toelichting veel beter kan op de (t.z.t. nog door iemand te maken) aparte lemma's over de betreffende vragenlijsten. Te meer een reden om die vragenlijsten op deze pagina slechts kort aan te stippen.

Ik ben trouwens van mening dat we de naam van het lemma beter kunnen veranderen in het kernbegrip Coping (psychologie), en dat we dan redirects kunnen maken vanaf de daarvan afgeleide begrippen 'copingstijl', 'copingmechanisme' en 'copingstrategie'.

Ik heb me nog niet bezig gehouden met de referenties en voetnoten.

Tot zover weer even mijn bijdrage. Ik moet andere werkzaamheden gaan doen. Ik wacht jouw (re)actie weer af. Groet, --Erik Wannee (overleg) 7 apr 2011 10:53 (CEST)

Hallo ErikWannee, ja, ik zag je bijdragen en ik denk dat het helemaal de goede kant op gaat. De termen liepen inderdaad nog door elkaar, daar was ik me van bewust. Fijn dat je daar al wat aan gedaan hebt. En ja, uiteindelijk moet de titel Coping (psychologie) worden. Het mechanisme is daar immers een verschijningsvorm van. Ook ik ga inmiddels even andere dingen doen, kom vanmiddag wellicht nog even een kijkje nemen. Anders vanavond idioot laat. Hettie (overleg) 7 apr 2011 10:58 (CEST)

Ik heb weer wat verder gerommeld. De PCCL-pijncopinglijst heb ik er maar uit verwijderd, want ik zag o.a. hier dat er een hele trits een pijncopinglijsten bestaat. 't Is me even niet duidelijk waarom nu juist de PCCL noemen, naast de veelgebruikte algemene Utrechtse coping lijst. De terminologie van de zeven mechanismen heb ik in overeenstemming gebracht met de terminologie van die lijst. Het stukje over dierproeven heb ik ook verwijderd. De bron kon ik op internet niet vinden, en een andere bevestiging van dierproeven en coping vond ik eigenlijk ook niet zo erg. Ik denk dat we zowat alweer zo ver zijn dat het ding terug kan naar de hoofdnaamruimte. Wat denk jij? Hettie (overleg) 7 apr 2011 23:52 (CEST)

Dag Hettie, ik heb je verbeteringen doorgelezen en een paar kleine dingetjes aangepast, maar ik moet nu naar mijn werk. Ik ga er vanavond even goed voor zitten. Er is nog wel een rijtje dingen waar ik wat mee wil, en een paar vragen die ik je wil voorleggen. Groet, --Erik Wannee (overleg) 8 apr 2011 08:07 (CEST)

Het gaat lekker zo...

Dag Hettie, daar ben ik weer. Er zijn nog een paar dingen waarvoor ik aandacht wil:

• Je ervaart een probleem en ondervindt daardoor stress. Ik weet niet of het nodig is de samenhang van de begrippen 'probleem' en 'stress' impliciet of expliciet te vermelden? We gebruiken die begrippen nu een beetje losjes door elkaar heen.
• Ik ben niet zo gelukkig met de zin: "Hoe iemand reageert op stress wordt daardoor niet of nauwelijks bepaald door de aard van het probleem." Ik vind hier niet zo duidelijk wat de relatie is met de zin ervóór, wat het woord 'daardoor' wel aangeeft. Ik neem aan dat je er bedoelt te zeggen dat iemands copingstijl minstens zoveel zegt over de reactie op stress als de aard van de stressor zelf. Wat me niet altijd het geval lijkt, omdat de aard van het probleem vaak natuurlijk wèl redelijk voorspellend is wat iemand gaat doen: Als er een auto op je af komt rijden zal bijna iedereen opzij springen; weinig mensen zullen dan gaan huilen of zo. Terwijl het probleem 'hoofdpijn' al minder voorspellend is: de één neemt een pijnstiller, de ander neemt nòg een borreltje, weer een ander wacht gewoon tot het vanzelf overgaat.

Heb jij een suggestie om dit wat duidelijker te maken?

• Ik mis in het lijstje nog een veel voorkomend copingmechanisme (maar dat komt misschien door mijn gebrek aan kennis?): Het neerleggen van de verantwoordelijkheid van je probleem bij anderen (God, de baas, de politiek, 'de buitenlanders', ...) Is dat inderdaad een mechanisme dat er bij moet, en is daar een wetenschappelijke term voor? Is dat Projectie (psychologie)? En waar ligt de grens / het verschil tussen een copingmechanisme en een Afweermechanisme?
• Ik heb je niet meer zien reageren op mijn puntjes over de engelse site, dus ik neem aan dat we dat maar laten zitten?
• Wat gaan we straks doen met het terugplaatsen van het artikel? Is het slimmer om onze tekst te knippen en plakken naar het nieuwe lemma Coping (psychologie), of zetten we het eerst terug op copingmechanisme waarna we een hernoemingsvoorstel doen? Voordeel van het eerste is dat ons geleuter hier, niet mee gaat; nadeel is dat de 'geschiedenis' ook niet mee gaat. Jij hebt hier vast wel ervaring mee...

Ik ben benieuwd naar je reactie. Groet, --Erik Wannee (overleg) 8 apr 2011 21:37 (CEST)

Hallo Erik Wannee, ik vrees dat ik vandaag weer niet aan het artikel toe kom. Wel aan een reactie alhier.

• "Stress ondervinden" en een "probleem ervaren" moeten we inderdaad wat consequenter gebruiken. Zet ik op mijn aandachtslijstje van dingen die gebeuren moeten.
• Ik vraag me af of de reactie op een auto die op je afrijdt wel valt onder "coping". Volgens mij gaat coping niet over acute nood. Dat hebben we inderdaad niet helemaal helder in de tekst. Ik ben op zoek naar materiaal dat specifieker duidelijk maakt over wat voor situaties het bij coping om gaat.
• In het verlengde daarvan ligt je vraag over waar de grens ligt met afweer. Afweer (let wel, we hebben het hier over Freud) gaat over eigen emoties of gevoelens waarmee men geen weg weet. Het idee is dat iemand bijvoorbeeld verliefd, boos of jaloers dreigt te raken maar zich die gevoelens niet toestaat. En dat een afweermechanisme vervolgens op onbewust niveau wordt ingezet. Copingmechanismen kan men, mits men zich ervan bewust wordt gemaakt, makkelijker zelf beïnvloeden dan afweermechanismen. Ook daarover, over die beïnvloedbaarheid, moet beslist literatuur te vinden zijn.
• Het Engelse artikel laat ik inderdaad maar even voor wat het is. Er worden hier begrippen genoemd die ik niet kan plaatsen (ik vind geen bronnen die deze indeling ook noemen) en zo te zien hebben de Engelsen zelf er ook moeite mee. Er zitten op hun hele coping-range nogal wat sjablonen over samenvoegen en gebrek aan bronnen en zo.
• T.z.t. gaan we artikel en overleg hernoemen, naar Coping. Dat hoeft niet via een voorstel, maar we kunnen het gewoon zelf doen. Daarmee houden we de hele geschiedenis én dit overleg beschikbaar, en dat is precies de bedoeling. (Het is immers een onderwerp waar in een eerdere instantie twijfel aan bestond. Ons geleuter op deze plek maakt toch wel inzichtelijk waarom we doen wat we doen, en dat scheelt een hoop.)

Hettie (overleg) 11 apr 2011 15:21 (CEST)

Goed om te zien dat u zich hard wil maken voor dit onderwerp, wanneer mogelijk zal ik u zoveel mogelijk proberen aan te vullen. De start is er. Vriendelijke groet, 86.93.175.147 14 apr 2011 00:23 (CEST)

Ik ben weer even met de tekst aan het stoeien geweest, n.a.v. bovenstaande punten.

• Op een paar plaatsen heb ik het onderscheid tussen 'probleem' en 'stress' wat aangescherpt.
• Dat van die auto is inderdaad niet echt stress waar dit begrip over gaat. alhoewel... ook hier zou je m.i. best dezelfde mechanismen kunnen toepassen.
• Als niet-gedragswetenschapper was ik niet op de hoogte van het onderscheid tussen de begrippen 'afweer' en 'coping'. Ik begin het een beetje te begrijpen. Maar als ik het goed begrijp, is het door mij genoemde plaatsen van de verantwoordelijkheid over een probleem bij een 'hogere macht' (de baas, God, etc.) geen afweer maar wel een copingmechanisme. Of heb ik het nog niet helemaal door?
• T.a.v. de hernoeming: we kunnen het niet coping gaan noemen, want dat is al een doorverwijspagina. Daarom was mijn voorstel: Coping (psychologie).

Groet, --Erik Wannee (overleg) 14 apr 2011 10:22 (CEST)

Informatie

Bij deze voeg ik een bijlage in welke verduidelijking schept (excuses voor plagiaat zeg ik maar alvast). Dit document is afkomstig uit het handboek klinische psychologie gepubliceerd eerder in Tijdschrift van de psychiatrie 1989. Het begrip Coping valt onder de psychotherapiestroming cognitieve gedragstherapie:

Stressreacties blijken slechts in beperkte mate te voorspellen op basis van de objectieve kenmerken van stressoren, de belastende omstandigheden. Bovendien zijn er grote individuele verschillen in stress reacties. Vandaar dat er meer aandacht is gekomen voor subjectieve factoren, zoals de wijze waarop de stressoren worden geïnterpreteerd door de persoon en de wijze waarop men omgaat met of het hoofd biedt aan belastende omstandigheden.

Dit komt tot uitdrukking in de stress- en coping-theorie van Lazarus, die coping als volgt omschrijft:'Coping refers to cognitive and behavioral efforts to master, reduce or tolerate the internal and/or external demands that are created by the stressful transaction' (Lazarus 1978). In hun zogenaamde transactionele benadering van stress en coping leggen Lazarus e.a. de nadruk op de interactie tussen subjectieve cognitieve factoren en situationele kenmerken. Recente definities van coping verschillen aanzienlijk in dimensies die worden onderscheiden, aspecten die wel of juist niet tot het begrip worden gerekend. In een recente analyse komt men tot vier belangrijke dimensies van het begrip coping: bewust/onbewust, actief/passief, effectief/ineffectief en reactief/proactief. Coping-gedrag is te onderscheiden in coping-bronnen en copingstijlen. - Onder coping-bronnen worden algemene attitudes of vaardigheden begrepen die het vermogen tot coping beïnvloeden. Hieronder kunnen attitudes ten aanzien van de eigen persoon (zelfwaardering, egosterkte) en attitudes ten aanzien van de wereld (b.v. interne versus externe beheersing) worden gerekend, maar ook intellectuele en interpersoonlijke vaardigheden. - Coping-stijlen kunnen worden opgevat als gegeneraliseerde coping-strategieën: voor de persoon typerende, aangeleerde voorkeuren bij de benadering en aanpak van problemen, relatief onafhankelijk van specifieke situaties of moeilijkheden. Bij deze stijlen wordt vaak een dichotomie verondersteld, bij voorbeeld actief versus passief reageren, toenadering met anderen zoeken versus terugtrekken, of ontkennen van versus gepreoccupeerd zijn met het probleem. - Coping-gedrag heeft betrekking op het doen en laten (gedragsmatig of cognitief) in specifieke situaties, dat tot doel heeft aan de specifieke stressor het hoofd te bieden.

Het onderscheid tussen coping-stijlen en coping-gedrag is slechts gradueel en verwijst tevens naar de controverse in hoeverre coping door situationele kenmerken of juist door kenmerken van de persoon wordt beïnvloed. Vanuit de eerdergenoemde transactionele benadering (Lazarus e.a. 1978) wordt verondersteld dat het juist de interpretatie van de situatie door het individu is, die het coping-gedrag bepaalt. http://www.tijdschriftvoorpsychiatrie.nl/assets/articles/articles_823pdf.pdf

86.93.175.147 14 apr 2011 00:54 (CEST)

Dank, anonieme schrijver. Ik denk dat een belangrijk deel van de strekking van bovenstaande tekst inmiddels in het artikel staat, zij het in een voor leken leesbaardere vorm. Eén puntje is misschien iets waarmee we nog wat kunnen: de vier dimensies van het begrip coping. de dimensie effectief/ineffectief is al aangekaart; de rest nog niet. Nadeel van het geciteerde stuk tekst is dat deze dimensies niet nader toegelicht worden. Als we de dimensies in de tekst willen gaan benoemen, moeten we ze ook duidelijk toelichten (immers: de gemiddelde lezer is geen psycholoog). Een andere optie is dat we besluiten deze dimensies te laten voor wat ze zijn. Voor beide opties vind ik wat te zeggen; ik verneem graag jullie mening. Groet, --Erik Wannee (overleg) 14 apr 2011 10:22 (CEST)

Naar de hoofdnaamruime ermee?

Weer wat dingetjes erbij gezet. Behalve mijn boekenkast is google-books ideaal voor dit onderwerp. Het verschil met afweer heb ik inderdaad in de literatuur teruggevonden, en ook het idee dat het gaat om "voortdurende" stress (dus niet de auto die op ons afrijdt, maar wel de pijn die volgt als we niet op tijd weg konden komen). Zelfs vond ik, op meerdere plekken die ik maar niet allemaal heb genoemd, een uitleg over coping en religie. Interessant, ik wist dat nog niet. Ik denk dat het artikel inmiddels best naar de hoofdnaamruimte mag. Zal ik het maar gaan hernoemen naar Coping (psychologie)? Dan plak ik er meteen een {weg}-sjabloon op en ik draag het voor op de verwijderlijst. Dan weten we over twee weken zeker of het kan blijven of niet. Ik zou eigenlijk niet weten welke geniale toevoeging we op deze plek nog zouden kunnen doen. Verbeteringen die nu nog volgen kunnen best in de hoofdnaamruimte. Hettie (overleg) 17 apr 2011 21:40 (CEST)

Hettie, ik ben het voor 100% met je eens. Een artikel is per definitie nooit af; er moet een moment zijn om je kindje de wereld in te schoppen waarna het zelf volwassen mag worden. Volgens mij is ons artikel nu zeker wel levensvatbaar en kunnen de Engelstaligen er hun voordeel mee gaan doen. Wil jij het omzetten?

Nog eens heel hartelijk dank voor het uitstekende coach-schap! Wie weet treffen we elkaar later ooit nog eens ergens in de Wiki-wereld of op de ligfiets... Groet uit Apeldoorn, --Erik Wannee (overleg) 17 apr 2011 21:45 (CEST)

Graag gedaan. Al associeer ik coaching toch meer met beginnend wikipedisten. Volgens mij was dit gewoon samen aan een artikel werken. Groet uit Wageningen, Hettie (overleg) 17 apr 2011 22:28 (CEST)