Overleg:Frans Van De Velde (missionaris)

De hondenslee

Kan misschien opgenomen worden ergens in het artikel; de nogal rare manier hoe pater Van De Velde omging met zijn eskimohonden (sledehonden, bij wijze van spreken). Als hij vanachter op zijn slee (of slede) zat en aldus onderweg was in of op het eindeloze witte landschap, maar plotsklaps zag dat de voorste sledehond in een verraderlijk gat van de ijslaag verdween, wist hij meteen dat hij ogenblikkelijk moest stoppen alvorens heel het zootje (de reeks sledehonden alsook hijzelf) de dieperik in ging. Pater Van De Velde zat ooit in een talkshow op de Vlaamse televisie, ik dacht met Jan Van Rompaey, en vertelde toen over dat soort voorvallen. Het gaf de indruk dat hij (pater Van De Velde) niet echt veel gaf om eskimohonden. Hij vertelde: Als uw eerste hond in het gat verdwijnt is dat nog zo erg niet, als uw tweede hond dan ook nog eens verdwijnt is dat ook nog zo erg niet. Ge kunt U pas zorgen beginnen maken als ook uw derde en vierde hond in het gat verdwijnen, want voor ge het goed en wel beseft verdwijnt ge zelf ook in het gat, gevolgd door een soort binnenpret-achtig lachje (niet alleen afkomstig van pater Van De Velde, maar ook van Jan Van Rompaey en het publiek). DannyCaes (overleg) 25 okt 2021 16:39 (CEST)