Overleg:Morganatisch huwelijk

Naast informatie die nu dubbel (of zelfs driedubbel) in het artikel stond, heb ik dit verwijderd, over morgengave. Ten eerste omdat het m.i. op dat lemma zou thuishoren niet hier, ten tweede omdat ik niet zeker weet of het waar is. Zowel Encarta als de Duitse Wikipedia brengen dit begrip niet in verband met een morganatisch huwelijk en zeggen ook niets over ebenbürtigkeit.

De gift die de bruid op de ochtend na het voltrekken van het huwelijk, en na de consumptie van het huwelijk, van de bruidegom ontving. Bij een huwelijk dat Ebenbürtig was gebeurde dat niet. De bruid deelde daarin immers in het bezit van haar echtgenoot.Een uitzondering hierop was het huis Oostenrijk; De Habsburgse keizer gaf zijn, niet morganatische, echtgenote op de ochtend na het voltrekken van het huwelijk een kostbare doos met gouden munten.

Känsterle 31 mei 2005 01:16 (CEST)[reageer]

Morganatische huwelijken in Engeland?[brontekst bewerken]

Ik trof een tegenstrijdigheid aan in het artikel. In de oorspronkelijk door gebruiker Känsterle geschreven tekst staat dat deze huwelijken in Engeland niet voorkomen of voorkwamen.

Op 23 september 2005 is door gebruiker Carolus als voorbeeld toegevoegd, het huwelijk tussen Prins Charles en Camilla.

Een van tweeën is waar:

Morganatische huwelijken komen wèl voor in Engeland.
Het huwelijk tussen Prins Charles en Camilla is geen morganatisch huwelijk.

Hoe zit het? Johan Lont 26 okt 2005 09:42 (CEST)[reageer]

Het tweede. Känsterle 28 okt 2005 19:38 (CEST)[reageer]

Op grond waarvan zou dit geen morganatisch huwelijk zijn, ik krijg dezelfde indruk uit:

"Een morganatisch huwelijk " [...] " of huwelijk met de linkerhand is een in de Europese adel" [...] "vroeger niet zelden voorkomende vorm van huwelijk waarbij een der beide partners (meestal de vrouw) van lagere stand was dan de ander"
"Morganatische huwelijken konden dienen om verhoudingen met maîtresses officiële status te geven of in het geval dat een regerend monarch die al kinderen (en dus een troonopvolger) had weduwnaar werd en alsnog een huwelijk uit liefde wilde aangaan;"

In het eerste citaat uit het artikel is "vroeger" een vaststelling en geen deel van de definitie. In het tweede citaat geldt in elk geval het eerste zinsdeel. Voor het tweede zinsdeel: Hij was gescheiden en dus technisch geen weduwnaar hoewel die eerste echtgenote overleden was toen hij Camilla huwde; hij is nog steeds geen regerend monarch, maar wel de vermoedelijke toekomstige regerende monarch en geen afgetreden monarch - als die onderscheiden noodzakelijk relevant zouden zijn, wat me trouwens niet evident lijkt.
— SomeHuman 2010-11-14 14:02 (UTC=CEST-2)

Omdat morganatische huwelijken in Groot-Brittannië niet bestaan, kan het huwelijk van Charles en Camilla geen morganatisch huwelijk zijn. Het misverstand is zonder twijfel ontstaan omdat Camilla niet de titel Prinses van Wales voert, maar die van Hertogin van Cornwall. Het is goed om te bedenken dat het verlenen van koninklijke titels in Groot-Brittannië het privilege van de regerende vorst(in) is, dat niet onderworpen is aan de normale regels van het naamrecht. ~Koningin Elisabeth kon dus afwijken van de gewoonte dat de echtgenoot van de Prins van Wales Prinses van Wales genoemd wordt. Overigens is Hertogin van Cornwall geen lagere titel die speciaal voor Camilla gecreëerd is, Hertog van Cornwall is een van de vele titels die prins Charles mag voeren. Het is de titel die de Engelse troonopvolger van rechtswege voert, in tegenstelling tot de titel Prins van Wales die verleend moet worden.

In Schotland wordt Camilla formeel Hertogin van Rothesay genoemd. Dat bewijst opnieuw dat het huwelijk niet morganatisch is. Hertog van Rothesay is namelijk de titel die Charles in Schotland van rechtswege voert als Schots troonopvolger. Daar draagt Camilla dus wél dezelfde titel als haar man. HRvO (overleg) 14 mrt 2018 08:24 (CET)[reageer]

Nederlandse voorbeelden verwijderd[brontekst bewerken]

Ik heb de Nederlandse voorbeelden verwijderd. Al sinds het huwelijk in Nederland wettelijk geregeld is (1809), kent de wet slechts één huwelijksvorm: het burgerlijk huwelijk. Het morganatisch huwelijk heeft de Nederlandse wet nimmer gekend.
Het tweede huwelijk van koning Willem I werd in Berlijn gesloten, en daarna - na aanvankelijke tegenwerking van koning Willem II - ingeschreven in het huwelijksregister van de Burgerlijke Stand in Den Haag. Daarmee werd het huwelijk als Nederlands huwelijk erkend, en kon het dus niet morganatisch zijn. Ook de vermelding dat Henriëtte d'Oultremont bij het huwelijk de "lagere" titel «Gravin van Nassau» verkreeg is niet correct. Het huwelijk werd gesloten na de troonsafstand van koning Willem I. Bij zijn abdicatie nam Willem de namen «Koning Willem Frederik» en de titel «Graaf van Nassau» aan. Henriëtte werd gravin van Nassau simpelweg omdat ze in het huwelijk trad met de graaf van Nassau, zoals elke vrouw na haar huwelijk de familienaam (en de adellijke titel) van haar echtgenoot aan kan nemen. Eventuele kinderen uit het huwelijk zouden overeenkomstig de Grondwet geen recht op de Nederlandse troon gehad hebben, omdat ze uit een na troonsafstand gesloten huwelijk geboren zouden zijn.
Ook het voorgenomen huwelijk van koning Willem III was niet morganatisch, omdat dat in Nederland niet kon. Het is niet uit te sluiten dat het de bedoeling van Willem III was om morganatisch te huwen, kennis van het recht was niet zijn sterkste kant. De Nederlandse regering zal zeker beter geweten hebben, en dat verklaart de grote druk die regering uitoefende om het huwelijk niet door te laten gaan. Het aanzien van het land en het koningshuis stonden op het spel. HRvO (overleg) 14 mrt 2018 08:14 (CET)[reageer]