Overleg:Parlementaire democratie

Parlementaire democratie of Partijen dictatuur ??

Ik denk dat er in dit lemma ruimte is voor aanvulling. Want het artikel begint met de tekst: "Een parlementaire democratie is een representatieve democratie waarbij de burgers via gekozen vertegenwoordigers in het parlement, de wetgevende macht, invloed hebben op het beleid." Het zou kunnen worden aangevuld met de zin "Zij ontleent haar legitimiteit daarbij aan de mate van invloed die de burger naar zijn/haar beleving daadwerkelijk heeft op het systeem heeft". Naarmate grotere groepen burgers die invloed kwalificeren als onvoldoende wordt het steeds lastiger houdbaar een dergelijk systeem nog langer democratisch te noemen, en andersom. De veel in de nationale en internationale media en de politiek besproken "toenemende kloof tussen burger en politiek" is een krachtig signaal dat de parlementaire democratie in haar huidige vorm steeds meer onder druk komt te staan, en haar "democratische" legitimiteit aan het verliezen is. D'66 heeft hier bijvoorbeeld zijn ontstaan aan te danken maar ook andere partijen zoals de LPF hadden of hebben sterke ideeën over modernisering van de parlementaire democratie, teneinde de burger meer invloed te geven en zo haar democratische legitimiteit te herwinnen.

In de grondwet is bijvoorbeeld vastgelegd dat volksvertegenwoordigers "zonder last" hun stem moeten kunnen uitbrengen. Juridisch is het dus onmogelijk om hen te binden aan een regeerakkoord.

De praktijk laat echter zien dat niet de door het volk gekozen volksvertegenwoordiger het voor het zeggen heeft. Maar dat hij feitelijk onderworpen is aan de wil van de aan de verkiezingen deelnemende partijen. Mede vanwege deze wurggreep van de partij op de politicus zien we in toenemende mate politici van hun partij afsplitsen.

De invloed die de kiezer op de volksvertegenwoordiger zou moeten hebben wordt, door deze wurggreep van de partij op de volksvertegenwoordiger, effectief gekaapt door een partijsysteem dat machtiger is dan de kiezers. Het aantal leden van deze partijen is door de decennia heen echter steeds kleiner geworden, en steeds minder een afspiegeling van de Nederlandse bevolking. Terwijl de partijen steeds meer zijn gaan lijken op een banenmachine voor werkloze politici.

Daarbij kiest de 2e kamer ook nog eens bestuurders uit haar eigen gelederen zodat ook het bestuur en de volksvertegenwoordiging niet meer onafhankelijk van elkaar staan. Vriend en vijand in de politiek zijn het er over eens dat daardoor een van de belangrijkste functies waarvoor het parlement feitelijk bestaat, namelijk controle op het bestuur, vrijwel volledig is uitgehold.

Tevens zien we dat de netwerken van de heersende media en heersende politiek steeds meer met elkaar verstrengeld raken. Waardoor de onafhankelijkheid van de journalistiek als bewaker van de parlementaire democratie in het geding komt. En zien we dat veel media steeds minder representatief zijn geworden als vertaler van de politieke wil en wensen van de burger.

In het nederlandse bestel werd deze toenemende kloof tussen burger en partijensysteem door de LPF, en nu ook door de recent opgerichte FvD als speerpunt in hun programma naar voren gebracht. De FvD benoemd het partijsysteem daarbij zelfs als "Het partijkartel". En lijken daarbij gezien de verkiezingsuitslagen een gevoelige snaar bij de burger te raken.

De heersende media en politiek lijken zich deze, vaak felle, kritiek niet echt aan te trekken maar zich vooral op hun eigen bastion terug te trekken. Zij spannen zich aantoonbaar in om nieuwkomers in het media landschap en de politieke arena, die teveel afwijken van hun gedachtengoed, keihard een kopje kleiner te maken door hen op allerlei wijzen te demoniseren en in diskrediet te brengen.

Zij schuwen het vervalsen van de beeldvorming en gebruik van de meest vuile beschuldigingen niet, en maken zich derhalve ernstig schuldig aan het hersenspoelen van de bevolking teneinde de uitslag van de verkiezingen zoveel mogelijk te beïnvloeden.* Dit past een democratie niet en al helemaal niet de media in een democratie. En toch gebeurt het. Ik durf derhalve te stellen dat wij feitelijk niet in een democratie leven maar in een slap geperverteerd aftreksel ervan. Het restje democratie dat dit systeem nog in zich heeft is in essentie uitsluitend nog bedoeld om het volk tam te houden.

Maar goed ik laat mij nu even gaan. Overal hoor je echter in onze samenleving, nationaal en internationaal, meer en meer dit soort kritische geluiden op onze parlementaire "democratie". Naar mijn mening hoort ten minste een deel van dergelijke kritiek, die langzamerhand echt wel als een breed onder de burgerij beleefde stroming kan worden geduid, ook te worden benoemd in een Wikipedia lemma over de parlementaire democratie, haar ontwikkeling en haar functioneren.

Wellicht dat iemand, die er beter dan ikzelf toe in staat is dit in neutrale termen te verwoorden, het lemma over parlementaire democratie aangaande dit onderwerp zou willen uitwerken.

• Voetnoot: Vraag me daarbij niet om bewijzen. Ga gewoon een dagje met kritische blik televisie kijken en wees niet langer een politiek heremiet, maar praat eens met anders gestemden. Wellicht kun je dan ook zelf, net als ik, legio voorbeelden vinden. Daar is echt geen peer-reviewed wetenschappelijk onderzoek voor nodig.

83.98.229.18 20 mrt 2019 14:16 (CET)

Misschien is voor de persoonlijke vaststelling ervan geen peer-reviewed wetenschappelijk onderzoek nodig, maar voor een aanpassing in Wikipedia is dat wel het geval. Zie WP:VER en WP:GOO. Wikipedia kan op deze manier dus weinig met uw bijdrage. Met vriendelijke groet, Velocitas(↑) 28 mrt 2019 12:33 (CET)

Ik denk dat dit niet-onderbouwde pamflet nuweg kan. BoH (overleg) 28 mrt 2019 13:14 (CET)