Overleg:Pervasieve ontwikkelingsstoornis

Pagina-inhoud wordt niet ondersteund in andere talen.
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Typisch bij deze kwaal is, het gebrek in cortisol dat zich manifesteert in crisis situaties. Hierdoor weet de patiënt wel wat er gedaan moet worden maar is het onmogelijk om hier iets mee te doen. Zowel stok achter de deur áls het vermogen voldoening te behalen uit extra inspanning wordt hierdoor gefrustreerd.

Receptoren in het brein werken meestal echter wél en dit schept een onprettige afstand tussen psychiater en patiënt. Endorfine receptoren functioneren normaal ook dopamine receptoren vertonen niet wérkelijk voorspelbare onregelmatigheden even min als serotoninereceptoren afwijkingen laten zien van enige (emotionele afwijkende) betekenis. Er is dus zelden écht sprake van een neurologische afwijking, slechts de nadelige gevolgen van een onhandig energie tekort leiden tot onregelmatigheden in iemands stemming en mentaal uithoudingsvermogen. (veroorzaakt door gebrekkige en ónregelmatige cortisol niveaus).

Typisch is zat door gebrek aan crisis management de lógische kant van iemands perceptie kwalitatief goed ontwikkeld is. Dit schept voor psychiaters geregeld een parallel beeld met autistische stoornissen zoals 'asperges'. Sociale inzichten die deze patiënten meestal ontberen is echter niet aanwezig. Ook het feit dat er benauwdheid en energie uitval optreed tijdens een crisis is niet nader verklaard.

Spijtig! - De voorgaande niet ondertekende opmerking werd toegevoegd door 84.80.48.33 (overleg|bijdragen) 7 mei 2006 16:38